Hoe je Liefdesverdriet Verwerken

Het is uit, de relatie is over. Een feit dat maar moeilijk is te bevatten. Het slechte nieuws kwam onverwacht, de herinnering is nog vers. Je bent overvallen door hartverscheurende liefdesverdriet.

Nu pas weet je hoeveel je ècht om je ex geeft; precies zoals in de tekst van het lied:

“Een man weet pas wat hij mist, als zij er niet is.”

(De Dijk).

Dit geldt zowel voor mannen, als vrouwen. Het gemist van een ex-partner, liefdesverdriet, kan voor ieder mens vreselijk zijn.

Hoe komt het dat liefdesverdriet zo slecht voelt? Ontdek op deze site de oorzaak van hartzeer en je zult je beter door de moeilijke periode heen slaan. Je krijgt belangrijk advies en inzicht zodat je versneld je liefdesverdriet kunt verwerken.

Waarom is de relatiebreuk zo ingrijpend?

Liefdesverdriet is van chemische aard

De emotionele pijn van liefdesverdriet wordt voornamelijk veroorzaakt door de disbalans van stoffen in het lichaam (serotonine, dopamine en endorfine, etc). Op zich voelde je je al tot hem of haar aangetrokken tijdens de relatie.

Maar het kan nog veel erger…

Juist wanneer de relatie onvrijwillig wordt verbroken, worden die chemische stoffen die aan romantische gevoelens bijdragen groter. De breuk maakt het verlangen naar je ex-vriendin of ex-vriend niet minder, maar juist sterker!

Gevolg: je blijft bijna obsessief aan je ex denken, je kan hem of haar maar niet vergeten en elke dag staat in het teken van het gemis van je ex-partner.

Maar er schijnt licht aan de horizon. Lees verder over het verwerken van liefdesverdriet.

Of wil zo snel mogelijk je verhaal kwijt over jouw echtscheiding, relatiebreuk en onverwerkt verdriet? Dat kan, zelfs anoniem. Dus plaats nu je reactie hieronder.

Leave a Comment

philemon

Ik had iemand ontmoet en het klikte we hadden de zelfde interesse. Hij stelde me zelf voor aan zijn zus en vrienden van hem, ik heb 5 mooie dagen beleefd en ik zei dat ik zeer grote gevoelens had voor hem. Maar hij zei dat hij niet hetzelfde voelde. Dat deed zeer pijn, nu ben ik er een beetje over maar het knaagt nog. Nu we spreken weer tegen elkaar via de pc, ik ben er heel blij om ik hoop dat hij me terug wil zien.

Noëlla

Het is sinds 2 weken uit met mijn ex. Hij heeft het uitgemaakt na een relatie van 1jaar en 7maand. Hij zei dat hij onze relatie niet meer aankon omdat hij het heel moeilijk heeft met al onze ruzies in het verleden en mijn huidige situatie helpt daar niet bij (ik zit in een jeugdinstelling). ik heb het er moeilijk mee, ik doe wel mijn best om uit mijn liefesverdriet te geraken. Maar toch heb ik nog een beetje hoop. En ik zou hem graag terug iwllen zien om met hem te praten, maar hij wou alle contacten verbreken en daar heb ik mij bij neergeledg en ik respecteer het.

Cynthia

Dit is inderdaad erg pijnlijk. Mijn man heeft mij in de steek gelaten omdat hij een relatie is aangegaan met een collega die ik ook goed ken. Dit had ik nooit van haar verwacht en dat maakt het nog pijnlijker. Ik heb je tips gelezen en het helpt mij een beetje om uit deze rouwperiode te komen. Bedankt.

Victor Verlon

Sander, je reactie en mijn antwoord staat hier:

http://www.liefdesverdrietverwerken.com/hoe-lang/

hartpijn

Beste lezers,

Ik had een half jarige sirieuse relatie met mijn ex. Het klikte , we hielden van elkaar en hij wilde zelfs de stap nemen om te verloven na de zomervakantie. Dit verliep anders….

Nu al een week geleden heeft hij er een punt achter gezet met de mededeling ik kan het gewoon niet opbrengen, ik vertrouw je niet volledig ik wil 100% voor jou gaan maar iets houdt me tegen.Vooral omdat je zei dat je niet kon beloven om niet te gaan flikflooien met andere in de vakantie en nu het houden van steeds meer word vind ik dit erger en ik heb ook niet echt het gevoel dat je er helemaal voor gaat. Als ik alles terugbekijk maak ik me zorgen. Maar je bent een topmeid en hij zei ook dat hij nog van me hield en dat er niemand anders in het spel was. Ik wist niet hoe ik moest reageren omdat ik niet zeker weet of dit de echte rede is of dat hij mij niet wilt kwetsen en dit verzint. Hij gaf er meteen bij aan dat hij het er echt moeite mee heeft en bijna niet heeft geslapen van al dat denken.

Dit doet zo’n pijn!!! Ik gaf hem de laatste tijd geen aandacht terwijl hij bijna op vakantie zou gaan en hij de aandacht misschien extra nodig had. Daarnaast maakte ik de grap dat ik niet kon beloven om niet vreemd te gaan in de vakantie als hijweg zou zijn. Dit heb ik ook erna weerlegt… Daarnaast werd ik een tijdje lastig gevallen en gestalkt op mijnmobiel. Mijn ex zei dat ik een ander nr moest nemen en dit deed ik niet.

Kunnen mannen echt zo maar opeens wakker worden en besluiten dat het moeilijk is om verder te gaan terwijl ze nog van iemand houden met de mededeling ; Ik merk dat ik het erg lastig vind dat je meerdere jongenscontacten hebt gekend en bepaalde dingen kan ik niet wegcijferen? Ik dacht dat dit een aandachtskreet was en realiseerde pas de volgende dag dat het echt uit was. Hij wilde me niet aan het lijntje houden en voordat hij op vakantie zou gaan zou hij me doorgeven of hij verder wilde gaan ja of nee. Ik deed er makkelijk over omdat ik dacht dat hij me gewoon een beetje me best wilde laten doen voor hem. Maar nee… de volgende dag belde ik hem en vertelde dat ik hem miste en dat ik graaag een kans wil om beter mijn best te doen. Hij vertelde me dat hij dat niet kon opbrengen en we maar ieder ons eige pad op moesten. Ik heb gesmeekt en gevraagd of hij nog gevoelens voor me had. Hij zei dat hij dat nog had maar dat ik het moest accepteren zijn besluit. Ik zei dat het logisch was dat ik graagwilde vechten voor onze relatie!!!! Hoe kun je iemand laten gaan als je nog van degene houd en er niemand in het spel is ! waarom kreeg ik geen kans??? Ik ging en ga er aan kapot. Hij wilde me ook niet nog 1x zien. Diezelfde dag heb ik hem een mailtje gestuurd met dat ik me er bij neerleg maar het niet mee eens ben en dat we ons geluk wel moge vinden , waar deze ook is. Vreselijk!!!! ik denk elke dag bij alles wat ik doe aan hem en aan het gesprek en ik twijfel of dat de echte motieven waren om er een einde aan te maken. Ik kreeg niks terug op dat mailtje en hij is nu op vakantie. Wat moet ik doen??? Zou hij me vergeten zijn of zou hij ooit nog terug kunnen komen?
Ik hoop dat ik op een dag kan lachen om het feit dat ik dit verhaal op deze site zet…:( tot die tijd brand ik verder en blijf ik met vragen achter…

K

Beste mensen,

Ik heb een relatie van 2.5 jaar achter de rug. Waarin het een keer eerder is verbroken. Leerden mijn ex (31 jaar)kennen op het werk en was meteen verliefd. De liefde was wederzijds en we waren beste vrienden. Alles zat goed, we waren gek op elkaar en de liefde die spatte eraf.

Na een paar werken vertelde hij dat hij bi-seksueel was. Dat is opzich geen probleem, maar daarnaast kwam ook nog dat hij ‘vroeger’ altijd afsprak met mannen via chatssites om sex te hebben naast zijn relatie die hij toen had. Hij overtuigde me ervan dat hij nu eerlijk door het leven wilden en dit niemand meer wilde aan doen. Ik waardeerde zijn openheid (niemand wist dat hij bi was en deze dingen stiekem deed en heel zijn omgeving zal hem gewoon als een hetroman) en ging ervoor.

Na een jaar zag ik dat hij weer aan het chatten was, en vroeg waarom hij dit deed. Vervolgens werd hij steeds boos en ik banger omdat ik argwaan kreeg en mijn vertrouwen beschaamd werd. We hebben der veel over gesproken en hij vertelde dat hij er gewoon nieuwsgierig om was. Dit heeft zoveel stuk gemaakt in onze relatie en ook in mij van binnen als persoon. Maar omdat je zo gek op elkaar bent leer je der mee om te gaan. Na onze eerste breuk kwam hij na een maand huilend terug en zei dat hij besefte dat ik het voor hem was. Hij wilde mij niet kwijt en zei dat hij hulp zou gaan zoeken.

Doordat we weer bij elkaar waren was de verliefdheid weer als toen in het begin. Alles ging eindelijk goed voor een lange tijd (dacht ik). Na 8 maanden kwam ik erachter dat hij was vreemdgegaan met een stel. Ik voelde me bedrogen en vroeg waarom? Waarom kon je het niet gewoon vertellen en aangeven dat je er weer behoefte aan had?.. We hadden het bijlegd en na een paar maanden ging hij op vakantie. de dag dat hij terug kwam maakte hij het uit omdat hij goed had nagedacht en zichzelf niet zag met kinderen en een stabiele relatie. De maand daarvoor was zijn verzoek nog of ik wilde stoppen met mijn pil.

Ik ben er helemaal stuk van omdat ik zoveel liefde en energie erin heb gestoken, en nog meer omdat ik nu mijn beste vriend kwijt ben. Degene met wie ik alles kon delen.
Ik wil het een plek geven maar ik besef me ook dat alles tijd nodig heeft. Ik ben alleen bang dat dit mij voor de rest van mijn leven zo heeft geschaadt dat ik nooit meer iemand kan vertrouwen.

Dit is mijn verhaal.

Groet, K

sanne

Het is gisteravond uitgegaan en we zouden vandaag anderhalf jaar samen zijn.. Het doet echt ontzettend veel pijn, en vooral deze dag is erg moeilijk natuurlijk. Het was al een keer uit geweest en we hebben al heel vaak geprobeerd onze relatie te verbeteren maar het werkte niet meer en hij kon zichzelf niet nog meer pijn doen door weer voor mij te kiezen in plaats van voor zichzelf zei hij. Hij twijfelde al heel lang en afgelopen weekend vertelde ik hem via whatsapp (ik was een weekend weg) dat ik er erg van baalde dat hij zo veel twijfels had en dat hij kon kiezen; je wilt me wel of je wilt me niet. Dit gaf voor hem de doorslag en ik heb er daarom ook heel veel spijt van dat ik dat gestuurd heb want ik wilde hem absoluut niet kwijt, hoeveel hij ook twijfelde, ik hou ontzettend veel van hem en vond het altijd zo fijn om bij hem te zijn en dat is nu gewoon voorbij. Ik heb heel veel energie in onze relatie gestoken en het voelt alsof ik dat allemaal voor niets heb gedaan. Ik heb dit keer geen hoop meer dat het nog goed komt, daarvoor is er teveel gebeurd. Hij zal altijd een plekje in mijn hart hebben maar ik hoop dat mijn liefdesverdriet snel voorbij is want dat is vreselijk..

serge

Na een relatie van 1 jaar en 9 maand verbrak mijn vriend de relatie. We zijn 2 gays met een leeftijdverschil. Vriend 28 en ik 44.

We leerden elkaar kennen en het klikte direct, na amper een week woonde die bij mij in. Dat vond ik veel te vlug maar zweeg. Na een tijd besefte ik ook dat die een plaats zocht om te wonen en daardoor zo vlug bij mij kwam. Bij zijn ouders wilde hij voor een of ander reden niet meer wonen. De eerste 3 maanden was alles ok…. dan heb ik wat tegenslag in mijn zaak gekend daar een personeelslid vertrok en wij normaal op reis zouden gaan en ik niet kon vertrekken. Mijn ex vertrok wel en dan nog met zijn ex, ik zag hem op de luchthaven. Die vertelde me dat die met een vriendin zou gaan. Nadien als die terug kwam begon de problemen. Wilde vaak alleen weg met vrienden wilde me er niet echt bij. Vertelde me dat die op bezoek bij zijn moeder zou gaan, maar zat op ander plaatsen.

Hij zat ook met schulden die ik opving. Hij leefde op mijn geld om zo zijn schulden af te betalen maar deed ander zaken met zijn geld. Kocht dingen achter mijn rug. Betaalde rekeningen niet. Zat vaak bij zijn ex. Sprak slecht over mij. Zocht alles uit wat ik zou maar kunnen doen en daardoor ben ik ook zo begonnen en stelde vast dat die zeer veel loog over alles en nog wat. Leefde boven zijn stand en zeker rond vrienden om er zo beter uit te zien. Manipuleerde me en verweet me met van alles. Telkens als ik over iets sprak dat ik ontdekte, werd die woedend en liep weg voor 2 dagen tot 8 dagen en kwam telkens met een smoes terug, en ik aanvaarde het telkens. Hij zette alles naar zijn hand…. mijn huis…. mijn zaak. Alles rond mij was niet goed… mijn personeel… klanten..

Hij wilde dat ik stopte met de zaak en samen iets anders doen. Nu besef ik dat die alles probeerde om er zelf beter uit te komen. Kreeg steeds berichten van mannen via facebook en gsm en wilde er nooit iets over zeggen. Hij loog er over dat het een collega was die belde enzo. Ik voelde me bedrogen en rot erdoor maar aanvaarde alles. Hij kraakte mijn karakter en zelfbeeld. Mijn vrienden zag ik niet meet kon en mocht niets van hem. Zijn uitleg was omdat ze Frans spraken en hij het niet verstond. Alles rond hem was het beste en het mooiste… nadien kwam ik te weten dat die van plan was om alleen te gaan wonen. Hij huurde een appartement achter mijn rug, spaarde veel, kocht meubels en dat boem de breuk. Hij wilde alleen zijn, tot rust komen.. Maar die was nooit in rust was steeds aan het denken, beet zijn tanden letterlijk stuk. Beet zijn nagels af. Dronk ook vaak alcohol en plots verdween die. Wil vrienden blijven enzo, maar blijft over alles zelfs nu nog liegen. Hij wil niet zeggen waar die zal wonen of waar die nu is. Zal weer waarschijnlijk zijn adres op zijn ouders zetten zoals voordien. Het is een zeer nare relatie maar ik zat zot van die gast en verwaarloosde mijn eigen voor hem. Leefde voor hem. Liet alles vallen voor hem… en nadien gezien voor wat!!!

jeremi

Allereerst wens ik allen die oprecht liefdesverdriet doorstaan veel sterkte, want ik merk nu pas echt hoeveel pijn het kan doen en wat voor uitwerking het heeft op je fysiek en geestelijk welzijn.

Ik ben in NL geboren maar woon sinds voor de euro-invoering in Azie en Afrika. Op jonge leeftijd was mijn hart reeds gekrenkt door een niet-wederzijdse liefde, waardoor ik gedurende mijn leven nogal veel kortstondige vriendinnen en losse flodders heb gehad. Qua vriendschap en ´fysieke activiteiten´ veel lol gehad, maar nog nooit echte liefde gevonden. Enkele maanden geleden kwam ik in een West Afrikaans land een uitdagende jongedame tegen. Onze persoonlijkheden lagen op één lijn, maar we hadden beiden contact met verschillende partners, dus we werden friends with benefits. Na enkele weken werden onze gesprekken en gevoelens echter zo intens dat we allebei voor elkaars neus onze hele contact list uit onze mobieltjes hebben verwijderd en bij elkaar zijn gaan wonen. Dat is nu 5 maanden geleden, en we hebben 4 maanden 24/7 samen doorgebracht en we zijn zeer diep van elkaar gaan houden; geen van ons tweeën had zoiets ooit meegemaakt en het is het mooiste maar ook meest angstaanjagende wat me ooit is overkomen.

Nu moest ik wegens omstandigheden terug naar NL voor minimaal 3 maanden en ik mis haar intens, niet normaal. Iedere dag stromen de tranen drie of meer keer over mijn wangen. Soms gebeurt het op ongelukkige momenten tijdens een etentje of presentatie, en dan is de pijn van het niet-samenzijn zowat ondraaglijk. We hebben wel vaak telefonisch contact, maar ik heb de indruk dat haar vastberadenheid niet meer zo groot is dan de mijne. In maart 2013 ga ik terug, en we hebben elkaar plechtig beloofd tot die tijd geen fysieke contacten met anderen aan te gaan. Zelf houd ik me daar uiteraard aan, maar ik kan alleen bidden en hopen dat ook mijn sweetheart haar woord niet breekt, want dat zou echt een bummer zijn en mij veel verdriet geven.

Ik moest dit gewoon even kwijt want ik ben al wekenlang superver3tig

Nawal

Beste mensen,
Ik heb wat van jullie verhalen gelezen en ik voel echt zo met jullie mee. Ik zelf heb een soort relatie gehad van 3 maanden (dat is vergeleken met de meeste van jullie helemaal niks), maar voor mijn gevoel leek het 2 jaar. Ik had zo’n sterke band met die gene gekregen het was geweldig. Alles klikte meteen! De eerste paar weken ging het goed tussen ons, we spraken heel vaak af. We hadden zelfs ons eigen plekje, het was super! Na een tijdje spraken we elkaar wat minder (we hadden het blijkbaar te druk met dingen) en we zagen elkaar alleen op school. Ik had in die periode het gevoel dat onze band vervaagde, ik kreeg steeds het gevoel dat het niet wederzijds was. Op een dag sprak ik heb aan op school en vroeg hem of hij een wandeling met mij wou maken. Hij ging daarmee akkoord en dus vertelde ik hem tijdens de wandeling wat ik voelde (dat de band vervaagd), hij was daar mee eens en beloofde me dat we meer tijd samen zouden door brengen. Na dat gesprek was dus helemaal niks veranderd, ik pushte hem om te gaan afspreken en tijdens de afspraak was een beetje awkward.. Anyway, ik voelde dat er iets niet klopte..

Ik werd op een dag zo boos omdat ik steeds achter hem aan moest, ik moest een gesprek beginnen en vragen stellen..Het was eenzijdig dus.. Ik gaf hem een tijd geen aandacht meer en toen plots uit het niets kwam hij tevoorschijn met zijn; ‘Sorry dat ik de laatstetijd zo kortaf doe, ik heb het gewoon druk. maar we moeten weer eens afspreken’. Ik geloofde hem en daar zat ik dan weer samen met hem op onze plekje, alles was weer goed totdat……

Hij mij in de avond een keer een bericht stuurde met: Nawal, ik wil niet meer verder. Ik heb niemand nodig, ik wil alleen zijn en alleen verder gaan. Je bent een topmeid maar je bent mij niet waard, blablabla.. Ik was hier kapot van en kon die avond niet slapen. Heb gesmeek het uit te praten maar hij wou niet. Ik sprak hem aan en dwong hem mee te gaan, tijdens het uitpraten kwam hij weer met: Ik heb weer eens nagedacht en ik wil het best wel weer proberen, heb veel problemen thuis blabla.. Ik wist niet wat ik moest maar ik gaf het een kans..
Anyway hij heeft het twee dagen daarna uitgemaakt via een bericht waarin hij vertelde dat hij al een vriendin heeft (1 jaar lang) en hij al die tijd tegen mij had gelogen (en dus ook vreemd was gegaan met mij, wat ik dus niet wist!!!!!). Ik voel mij gebruikt, het is verschrikkelijk..
Ik denk nogsteeds aan hem, ookal heb ik alles van hem verwijderd.. Het zijn de woorden die door mijn gedachtes zweven, die woorden doen mij pijn..

Duffy

Hey liefste mensen

Het is net 3 dagen geleden gedaan met mijn vriendin, we waren ”maar” een dikke 2 maand samen maar ze woonde hier en we deden deden dan ook alles samen en konden elkaar geen minuut missen alles had ik voor haar over en zij blijkbaar voor mij..

Ik kende haar al een paar jaar maar wegens omstandigheden had ik haar niet meer kunnen zien tot een paar maand geleden ineens nog een bericht kreeg om af te spreken.. Het klikte nog altijd super goed en we waren redelijk snel samen alles was echt super geweldig.. Maar ik had het eigenlijk moeten zien aankomen ze kwam nog maar een paar maand uit een relatie van 5 jaar en ze vertelde me dat ze de laaste 2 jaar echt niet meer gelukkig was en dan waren ze uit elkaar gegaan in die tijd woonde ze bij een vriendin en toen we samen waren woonde ze hier bij mij en haar xvriend nog altijd in hun appartement, normaal zou ze deze week uit het appartement verhuizen.. Dus alles ging prefect tot vorige week toen ik zag dat er iets mis was ze zei gewoon dat ze haar eigen appartement en katten miste ik probeerde haar te troosten en te zeggen dat het normaal was en dat we er wel zouden doorkomen.. tot ik prongeluk een bericht had gelezen dat ze naar een vriendin had gestuurd dat ze haar x vriend ook echt miste dus ik wou er over praten die avond was 1 van de moeilijkste van mijn leven na lang praten wou ik toch dat ze uiteindelijk toch nog mocht blijven slapen we hebben nog in elkaars armen geslapen voor zo ver de laatste keer…

Toen had ik nog hoop dat het goed zou komen, maar de dag erna zei ze dat ze het allemaal echt niet meer wist en dat ze erover moest nadenken haar vriendin zei geef haar wat tijd om het te verwerken dat het wel goed zou komen maar ze had blijkbaar maar nog geen 2 dagen nodig om te beslissen terug naar haar x vriend te gaan. Vrijdag stond ze hier om mij het te vertellen mijn wereld storte in alles begon te draaien en kon niet meer ademen ik ben dan uit mijn huis gelopen ondertussen had ze alles meegepakt enigste wat ik nog heb gekregen was een bericht dat ze mij niet waard was

Het allerergste is dat ik weet dat ze over een x aantal maand terug verkeerd loopt daar omdat ze me vertelde dat ze echt blij was dat ze eindelijk uit elkaar waren en dat ze me doodgraag zag en niet kon wachten om met mij verder te gaan. En ik weet nu dat ze de makkelijke weg heeft gekozen en ik weet dat ze hier dan zal terug staan.. Ik kan haar niet nog eens een 3de keer binnenpakken kben er het hart van in eerste keer in mijn leven dat ik echt iemand doodgraag heb gezien , er alles voor en mee wou doen.. ik weet dat de meeste maar zeggen och2 maand dat stelt niet veel voor maar deze maanden waren zo kort en intens en het meest pijnlijke was dat ik het totaal niet had zien aankomen

Heb nog nooit zo een gevoel gehad voel me zo slecht,gebruikt,verslagen.. de up en downs zijn nog het ergste alles doet me aan haar denken kan niet slapen…eten..denken ik probeer me erdoor te slagen maar de neergeslagenheid is zo groot als ik de kleinste dingetjes nog van haar vind sta ik te wenen als een klein kind en ja ik ben nog jong 23 jaar en ik heb de wereld nog voor me maar zij was echt prefect voor mij… of zo dacht ik. Ik heb nog vorige relaties gehad die zijn fout gelopen maar die hebben mij nooit zoveel pijn gedaan omdat ik mij nooit zo emotioneel open stelde als ik nu heb gedaan en ik ben bang dat ik het ook nooit meer zal kunnen doen.

Jullie verhalen geven me toch in 1 of andere zin steun en hoop dat jullie er ook snel doorkomen en terug liefde mogen vinden…

Sonja

ik heb een relatie van bijna 2 jaar achter de rug en mijn partner heeft het voor de tweede maal verbroken, hij kon het niet meer aan, wil dat ik zelf gelukkig wordt. na de eerste breuk zijn we gaan samenwonen en misschien allemaal wat te snel.. er moet nog een boel geregelt worden. ik krijg geen communicatie met hem, praten wil hij niet. we zijn nu bijna 6 weken verder. heb uitdrukkelijk gevraagt om alles zo snel mogelijk op te lossen. een deel is al in orde, maar heb mijn huissleutel niet en meubels.. waarom geeft hij die sleutel niet af? heeft dit een betekenis? ik heb nog steeds hoop ook al besef ik dat het beter zo niet is..

Jorinda

We kennen elkaar al 8 jaar maar dat hij serieus erkend heeft dat ie echt van me houd is sinds mei.
Het is een moeilijke jongen en de scheiding van zijn ouders 20 jaar geleden heeft hem schade aangedaan (hij is 29 jaar). In die 8 jaar dat ik hem ken heeft hij een relatie gehad van 4 jaar waar zijn toemalige vriendin een kind had van 1 jaar. Die heeft hij eigenlijk zo goed als opgevoed (in de 4 jaar relatie die zij samen hadden). Na die breuk heeft ie voorzichzelf een statement gemaakt en afgsproken met zichzelf nooit meer relatie aan te gaan met iemand met een kind.

Ik heb dus een dochter van 4 en uiteraard (we kennen elkaar al 8 jaar)wist hij daarvan. Ons verhaal begon eigenlijk in 2010 we zagen elkaar vaak maar hij gaf aan geen relatie te willen ivm mijn dochter. Ik dacht daar mee om te gaan maar voelde aan beide kanten dat onze liefde steeds heftiger werd. Hoe geftiger het werd hoe afstandelijker hij werd. Dta ging om de zoveel tijd zo. Heel vaak elkaar zien hij helemaal in de wolken en bam weg was ie weer.
In mei 2012 heet hij de stap genomen om te proberen.
Nu 2 weken geleden heeft hij gezegd dat ie het niet kan met die kleine.
Alles in mijn lichaam schreeuwt dat dit niet klopt. Hij vertelde zo diep zijn gevoel dat ie nog nooit zoveel gevoel bij een vrouw heeft gehad en nooit echt van iemand heeft gehouden. Dat het niet aan het gevoel aan mij ligt maar hij geen oplossing nu heet voor die kleine.

Afgelopen 2 weken is er wel contact wel steeds minder maar hij varieerd in zijn manier van sturen en contact.
Ene keer lief en aardig andere keer afstandelijk.
Het irrteerd me dat hij zegt dat alles gewoontjes gaat terwijl hij me een paar dagen geleden nog liet zien hoeveel pijn hij heeft en letterlijk toen zei dat ie ook verdriet heeft en gemis enz enz.
Hij maakt die keuze zelf!!!
Als 2 mensen zoveel van elkaar houden hoe kan hij dit dan doen???

Jorinda

Ik hoor graag alle meningen en tips!!!

Demy

Ik had een jongen leren kennen. Terwijl ik even geen relatie meer wou met me ex heb ik teveel meegemaakt. Maar het voelde zo goed bij hem, de woorden die hij zei, hij kwam vaak na me toe, nam me mee naar heel zijn familie. Maar ik was te jaloers, wantrouwig en daardoor is het stuk gelopen. Ik had dit nooit verwacht. Terwijl ik die zelfde dag nog bij hem was is het ś avonds uitgegaan. Vandaag 8 dagen geleden. Ik denk er iedere dag aan de hele dag, blijft hij door mij gedachtens zweven. Ik heb alles van hem verwijderd maar zijn woorden blijven me bij. Hij zei tegen me dat ik de ware was en opeens loopt het zo ik had het echt niet aan zien komen. We hebben ook geen contact meer gehad terwijl het heel moeilijk is voor me om geen contact te zoeken. En dan hoop ik de hele dag dat hij contact met me zoekt en alles weer goedkomt maar tevergeefs. Ik kan het vooral niet begrijpen dat hij al die lieve dingen tegen me zei, we praatte de hele dag met elkaar. En ik dacht dat hij het echt meende met mij. Misschien was dat ook wel zo maar kon hij mij wantrouwen niet meer aan. Terwijl hij eigenlijk niks verkeerd deed. Ik heb er zo ontzettende spijt van. En uiteindelijk zit ik met het verdried, en denk ik zou hij nog aan me denken? Zal die het toch wel erg vinden dat het zo gelopen is… Ik weet niet wat ik er van moet denken.
Stiekem hoop ik dat het goedkomt, maar aan de andere kant denk ik dat het god het zo gewild heeft. Sommige mensen komen in je leven om van te leren, en andere blijven bij jou voor altijd.

Di

Wat als je met iemand een echte mega klik hebt, ongekende chemie, heel erg veel overeenkomsten, passie voor dezelfde dingen, kleinigheden in elkaar aantreft, maar vooral alles als thuiskomen aanvoelt? Van meet af aan verloopt alles als vanzelfsprekend, gaat alles vloeiend, komen er nog meer overeenkomsten aan het licht.
Je komt er achter elkanders echt zielsverwant te zijn. Voelt elkaar aan, binnen korte tijd vul je elkaar aan, open en eerlijke communicatie, nog net geen 24 uur per dag, but close. Alle ingredienten voor een toprelatie in huis.
De harten liggen verankerd bij elkaar, voelt elkaar als die veilige thuishaven aan, leest elkaars ogen volledig, komt er achter dat je in beide het beste hebt gevonden wat je ooit is overkomen, bent echt elkaars liefde van je leven. Wilt nooit meer een ander, kan niet zonder elkaar. Loslaten zal nooit gaan; we hebben allebei een oergevoel ten opzichte van elkaar. Zo sterk en op afstand bemerken we dingen in en bij elkaar. Geuren, gebeurtenissen.
En dan….
kan hij niet omgaan met zijn verleden nadat hij door mij in een emotionele achtbaan terecht is gekomen. Mijn liefde voor hem heeft zo’n enorme impact op hem en ik ben van meer dan gezonde betekenis voor hem. Maar ja, onverwerkte issues, een huwelijk from hell voor 14 jaar en vier mislukte relaties daarna. En….mijn kinderen. Een is autist en hij heeft eenmaal een botsing gehad met deze. Daarop is hij vertrokken om nooit meer terug te keren.
Is van 1000 naar 0 gedaald in nog geen anderhalve week tijd. Weet ineens niet meer of hij zijn leven met mij wil delen. Terwijl me een geweldige toekomst en zelfs een eventueel huwelijk was voorgehouden. Ja, wel met mij maar niet mij icm mijn kinderen. Alle twijfel is in zo’n hevigheid toegeslagen. Hals over kop uitgemaakt en gestort op zijn werk en therapie bij een psycholoog. De intake is geweest ; de therapie voor hem moet nog steeds starten. Maar hij is er achter gekomen dat hij beter naar zijn initiele gevoelens moest luisteren en gaat voor een vrouw zonder kinderen. Die overigens wel zijn kinderen dient te accepteren en zijn ongelooflijke drukke en zeer volgeplande lifestyle.
Al zijn gevoel voor mij, herinneringen en wat we hebben meegemaakt zijn voor hem naar de achtergrond verdrongen. Maar kan dit wel? Zijn hele leven wordt nu compleet beheerst en overheerst door die onverwerkte gevoelens.
Hij wil geen contact meer; all social media is geblocked voor mij. Heeft een week geleden kenbaar gemaakt geen contact meer te wensen. Spullen verbinden ons echter nog wel…
Ik kan maar niet loskomen van hem en sms iedere dag nog wel, met een vraag of smoes. Dat houdt me op de been; hoewel enorm depressief. Denk idd obsesief aan hem en ben zo met hem bezig. Gedachten dwalen tegen wil en dank 24/7 naar hem af.
Dan denk ik dat ik het leer; gaat HIJ een sms sturen, waarna het vervolgens weer stil is. Ik begrijp dit niet (meer) en het maakt me volledig in de war.
Ik huil echt al wekenlang iedere dag hartverscheurend veel. Ken mezelf zo totaal niet. Mijn omgeving maakt zich zorgen en zien me een schim worden van mezelf.
Heb gisteren uiteindelijk gezegd hoe ik me voel en dan krijg ik de mededeling: “Lieverd, laat me effe please…ik kan hier nu niets mee”
Wat moet ik hier nu mee? Ik heb amper zelfbeheersing en kijk continu op mijn mobiel. Op iets dat niet meer komen gaat. Ik moet hem respecteren en met rust laten maar het gaat me zo moeilijk af. Probeer het maar te begrijpen dat alles in eens weg is…

Iemand ervaring met een persoon die zo psychisch in de knoop zit? Als hij zelf contact met mij zoekt, heeft hij dan zelf ook moeite met loslaten? Of wat? Ik snap het niet meer….

Karen

Twee geleden heeft mijn vriend met wie ik 11 jaar samen was gezegd dat hij niet gelukkig is in onze relatie en ermee wil stoppen. Binnen 3 dagen had hij andere woonruimte geregeld en nu een week geleden is hij vertrokken uit ons huis.
Ik ben er echt kapot van want ik was wel gelukkig met hem en nog helemaal gek op hem hij is mijn alles. En ik was bezig met de volgende stap om een gezin te stichten (ik ben begin 30)
Dus mijn hele toekomst is verpletterd, althans zo zie ik het nu.
Omdat ik zo’n verdriet heb probeer ik contact met hem te zoeken maar weet dat het niet verstandig is. Van zijn kant komt ook geen reactie terug dus dat is duidelijk. Ik lees ook op jullie website dat het niet te zeggen hoe lang liefdesverdriet duurt, maar het is vreselijk en op het moment nog echt geen licht aan het einde van de tunnel :-((.

tineke

Ik heb relatie van 10 jaar gehad we zitten nu in een latrelatie waar ik niet voor ben hoe moet ik er mee aan …ik vind het alleen zijn niks ……ik wil graag dat we vaker bij elkaar zijn…..moet ik helemaal stoppen

Roos

Hoi,
Hoewel ik er principieel op tegen was ben ik op slag waanzinnig verliefd geworden op een gebonden man en hij op mij…
We hebben elkaar veel gezien en hij vertelde al snel aan zijn partner dat hij met haar wilde stoppen. Maar steeds waren er redenen het niet te doen en schoof hij de beslissing voor zich uit en bleef het bij woorden. Na 3 heftige maanden zette ik er een punt achter maar het lukte ons niet elkaar los blijven te laten.
Ondanks zijn belofte thuis mij niet meer te contacteren hielden we contact. Ook de tweede keer zette ik er een punt achter met veel pijn in mijn hart.
Na een maand nam hij weer contact op en ik zwichtte weer voor hem en we ontmoetten elkaar meerdere keren en we waren nog net zo verliefd. Omdat het mij steeds weer pijn deed dat hij niet voor mij koos (hij was al lang ongelukkig in zijn langjarige huidige relatie) vroeg ik hem mij definitief met rust te laten.
Pas na een tijdje, nu dus, realiseerde ik mij dat mijn grote liefde nooit voor mij gaat kiezen, omdat hij het vertrouwde “zekerdere” en financieel aantrekkelijke niet wil opgeven voor
een “aanname” (ik).
Tenslotte is de keuze voor mij iets onzekers…
Omdat ik maar heel moeilijk kan begrijpen hoe iemand die nog jong is en al jaren ongelukkig is in een relatie de prijs voor uiterlijke schijn en “zekerheid” wil betalen door bij iemand te blijven waar hij ongelukkig mee is.
Ik leef maar een keer is mijn motto en het kan zo mooi zijn samen, ook na vele jaren. Ik heb dan ook geen respect meer voor hem, omdat hij niet weg durft en er niet eens voor vecht voor haar of voor hemzelf maar gewoon op een leugens gebaseerde relatie verder gaat omdat dat het makkelijkste is (niet kiezen).
Ik heb er overigens ook geen respect voor dat hij vreemd ging, noch dat ik er aan mee deed-echter hij deed mij geloven dat zijn relatie al geheel stuk was en zijn liefde kapot en ik ging ervan uit dat hij dan ook echt zou stoppen…
Nu ben ik kwaad, op hem maar nog meer op mijzelf, dat ik er ooit aan begonnen ben.
Het heeft niets gebracht dan verdriet aan drie of meer mensen, pijn en 3 verliezers.
Ik wens mij dat ik hem nooit had ontmoet!!
Nu, een maand nadat ik afscheid van hem nam denk ik nog elk uur aan hem, ben boos, verdrietig en mis hem! Maar mijn boosheid en onbegrip overheersen. Ik ben blij dat ik niet degene meer ben die gevangen zit in de relatie zoals hij dat is.
Ik heb maar een tip: nooit met en gebonden iemand een relatie beginnen! Eerst afsluiten
Had ik mij principe maar gevolgd dan was mij 9 maanden verdriet en ellende bespaard gebleven want ik hou oprecht waanzinnig van hem

Anna

Na 12 jaar relatie vertrok mijn partner. Plots was zijn gevoel gevoel onderdrukt door negativiteit, hij wou ruimte, vrijheid, op zoek naar zichzelf, … hij huurde een app om zich even terug te trekken uit de relatie om na te denken. Ik vond de sleutel van zijn app aan de sleutelbos van zijn stagair van 18 jaar (ze verschillen 25 jaar) iemand waarvan ik vond dat ze tussen onze relatie zat, ze was al 2 jaar jobstudent.Twee jaar hebben ze conflicten gezocht om te kunnen zeggen dat ik ruzie maakte, en mij als oorzaak te zien van de scheiding maar niet zijn gedrag! We hadden een goeie relatie, we waren als koppel een zeer goeie match, totdat zij kwam opdraven, hij zei dat hij vaderlijke gevoelens had voor haar en ik mijn gevoelens maar moest aan de kant zetten, ik zou wel zien dat er niets was! De cadeaus naar haar bleven maar komen, tot hij haar overtuigde om bij hem te gaan werken, ze was niet duur en ze respecteren en waarderen elkaar. Hij deelde met mij geen enkel vrij moment, weekend of vrije tijd want hij moest werken.
We hebben beiden onze zaak die naast elkaar gelegen zijn verbouwd en ik heb hem financieel gesteund, en nu is zij de redding van zijn zaak, 18 jaar! Met wat is die man bezig. Hij ziet ons (Dochter uit mijn vorig huwelijk die hij kende van haar 3 jaar. Nu 15 jaar) niet meer staan. Precies of we zijn er nooit geweest. Ik begrijp er niets van , kan je nu zomaar weglopen van iets dat goed was, vorig jaar in augustus sprak hij om met me te trouwen en in september had hij geen gevoel meer. Het kwelt me iedere dag , ik mis mijn partner, ik mis onze momenten samen,
… ik weet niet goed of hij een narcistische man is of gewoon een man in zijn midelife, maar normaal kan ik dit toch niet beschouwen. Heb het moeilijk. Anna

david

Ik ben een man van 30 jaar. Ik heb4 jaar in een relatie gezeten met een vriend. er waren vele mooie momenten maar ook serieuze afknappers. Dat komt omdat hij extreem jaloers was. ik heb alles laten vallen voor hem in de naam van de liefde. In januari zijn we nog op uitstap geweest en dat was heerlijk. maar twee dagen later kwam hij af dat hij geen relatie meer wilde en ik voortaan zn ex was. een mokerslag. wel konden we nog vrienden blijven. soms bleef hij nog slapen maar vrijen deden we niet meer maar mocht nog wel tegen hem aan liggen. Ik heb meermaals geprobeerd met tranen in mn ogen wat nu eigenlijk de oorzaak was van onze breuk. Ik heb tijd voor mezelf nodig zei hij. hartverscheurend terwijl ik alles zou gedaan hebben voor hem. met hem naar de cinema gaan maar geen kusje of handje kunnen geven was heel moeilijk. nu heeft hij definitief gebroken omdat hij denkt dat ik vreemd gegaan ben. tis echt ellendig met zijn jaloezie. ik voel me gekwetst en vernederd. tis precies alsof ik niets heb betekend voor hem. hij werkt ook als medium en denkt in zijn tarotkaarten te lezen dat ik meerdere malen ben vreemdgegaan. hij denkt zelfs de meest extreme perverte gedachten..terwijl hij zelf in het verleden scheve schaatsen heeft gereden. ik haat het gevoel dat ik nu heb en hoop me snel beter te voelen. bedankt voor te luisteren..
Een gebroken man
Ik zag hem doodgraag e; het ergste is dat er geen aantoonbare reden is voor de breuk.
Ik denk dat hij op een ander is nu en dazt vreet ook aan me
Toch wens ik hem het beste in de toekomst want hou van hem

Heb zeer veel verdriet

Marco

na 10 jaar een relatie te hebben gehad met Jacob blijft het moeilijk om de feiten boven water te krijgen.
Wij hadden alles 2 honden jack russels en een mooie woonboot. Maar op een middag vertelde hij dat we uit elkaar gingen. Dat is ook weer zo`n machtspositie die iemand neemt. Ik wil niet meer dus jij zit ook in de exit fase.
Heel veel problemen gehad met alles, het meest heeft het mij pijn gedaan dat de honden uit elkaar gehaald werden. En later blek dat hij deze (Rex) ook had weggegeven aan een ander. Dit doet gewoon pijn en heb het hondje nooit meer gezien. Verder veel toestanden gehad om de feiten boven water te krijgen. Het hoeft niet meer, maar ik geloof erin dat iemand zelf eens een koekje van eigen deeg krijgt. Bedankt Jacob Zuydeweg voor de leuke jaren, maar de afsluiting is en blijft triest.

Marga

Ik heb een relatie gehad met een jongen voor 2 jaar en 2 maanden. Het was een hele heftige en moeilijke relatie, maar wel een die werkelijk alles in me naar boven haalde, en ik geloofde dat ik mijn partner voor mijn leven had gevonden. Toen ging het uit, en 4 dagen later had hij een nieuwe vriendin, tot op de dag van vandaag wil hij niet met me praten, me zien of aankijken. het is inmiddels meer dan 3 jaar later, ik ga verder met mijn leven, maar er is geen dag dat ik mijn ex mis. Dat ik me niet gebonden aan hem voel, en ik raak de hoop kwijt dat iemand me ooit zo kan laten voelen zoals hij dat deed.

Just a Guy

Bijna 9 jaar samen… en nu is het over, voor haar was het op, ze kon niet meer met me verder, ik heb het hier zo enorm moeilijk mee, voel me eenzaam, alleen, verdrietig en wanhopig…

Biet

Hallo,

Mijn verhaal start 2,5 jaar geleden. Ik was de leuke vrijgezel in de groep die zich nooit zou kunnen binden. Totdat op een avondje stappen de vriend van mijn vriendin en zijn broer opdoken. Het koppeltje hadden een leuk weerzien en wij raakten aan de praat. Ik had nooit verwacht dat het zou goed met iemand zou klikken. We wisselende nummers uit en het monde uit in een relatie. 2,5 jaar waren we elkaars steun en toeverlaat. We deelden de mooie en moeilijke momenten. Voor mij hadden we elkaar echt gevonden en maakten plannen voor te gaan samenwonen.

Dikke 2 maand geleden barste opeens de bom. Hij kwam mij opzoeken na het werk en vertelde dat hij niet meer verder wou. Hij twijfelde aan ons en zijn liefde voor mij. Hij zette er een punt achter. Ik was gebroken. Een week later kwam hij mij oppikken om te gaan eten maar achteraf vertelde hij dat hij nog altijd twijfelde. Hij verbrak alle contact. 2 weken later begonnen we terug contact te zoeken en kwam hij nog eens eten. Weer klikte het als vroeger en toch zei hij dat hij niet meer dezelfde gevoelens had voor mij. Een slag in het gezicht was dat.

Nu hebben we af en toe nog contact maar ik mis hem enorm. Ik heb het er erg moeilijk mee dat ik niet meer bij hem terecht kan om lief en leed mee te delen. Ik zou alles geven om wat we hadden terug te krijgen.

Jullie verhalen doen mij beseffen dat ik zeker niet de enige ben die hier door moet. Dat is toch een kleine troost.

Hannah

Hoi,
Ik ging een jaar lang met me ex.. Begin was altijd goed tot de laatste maanden kwamen veel problemen en ruzies en hij reageerde alles op me af terwijl ik altijd voor hem klaar stond.. Zelfs heeft ie mij beschuldigd met dingen die ik nooit zou kunnen doen en begon ie ook nog vies overe te praten bij z’n vrienden om te laten zien dat hij de man is en dat ie trots heeft maar ik was er gemaal kapot van alles wat er was gebeurd en wat ik hoorde achter me rug.. Ben diep gekwetst. Heb uiteindelijk me best gedaan om hem te vergeten en verder te gaan met me leven want hij kreeg steeds het gevoel dat ik achter hem aan ging terwijl er zat me gewoon te veel dwars en Wou het met hem uitpraten maar hij wilde niets met me te maken hebben ging vechten tegen me gevoelens en heb hem met rust gelaten nu zijn wij bijna 8 maanden uit elkaar en krijg hem nog steeds niet uit me kop tot laats had ik een leerzame filmpje gezien en had besloten om het hem ook te mailen paar uren later kreeg ik terug dat hij het een goed filmpje vond en zei ie er bij dat hij mij heel erg mist en nog steeds van me houd! Ik ben er natuurlijk van geschrokken en mailde hem terug van van ” hoe komt dat” ” ik was een last voor je toch?” En hij reageerde dat hij dat nooit heeft gezegd etc.. Ik weet nu niet wat ik moet doen

Gr. H

Dave

Halo ik ben dave maar noem mij maar daveke wand zoo voel ik mij ik heb de vrouw uit mijn leven verloren zo en 9maande trug aan hen rijkere man met ne dik bmw ik zelf ben ales kwijt zij is aan de over kant van de straat gaan woone bij haar groot vader tot het huis verkocht is ik verdien nik aan het huis dat is voor debank maar kan ni vechte voor mijn rechte ik zie haar nog dood graagik heb ook gezien dat hij blijft slappen bij haar dan breek ik in twee hij is het sukseveraal ales wat die doet word goud ploft van zelf verstouwen en weet alesover rechte ik ben ne dome trucker voel mij zoo dom heb niet meer wouw fakter en bevries of huil als ze in mijn beurt is ik denk dat ik gek word zit in ne tunnel en het hijnde is de afgrond en voel mij zoo dom als ne ezel pppfffff help ik word gek echt zot

Verlaten

Ik had een relatie van ongeveer 10 maanden, toen ik er achter kwam dat hij op een datingsite zat en met vrouwen aan het mailen was etc, hij raakte mij al heel lang niet meer aan en ben zoooo intens verdrietig

Anna

Jouw prachtige blik en jouw uitstraling waren zo bijzonder! Ik moest wel verliefd worden! En dat werd ik ook. Geweldige avonden en middag met je gehad maar je zei uiteindelijk dat je toch geen gevoelens voor mij had en nu hebben we geen contact meer… Ik heb het er wel moeilijk mee gehad en nog steeds. Hoewel we elkaar nog maar zo kort kenden, had je me toch heel diep geraakt. Jammer dat we niet meer tijd samen hebben gehad. Ben blij dat ik de eer heb gehad om tijd met je door te brengen.

Robert

Mijn ex heeft mij n half jaar geleden verlaten in die tijd is ze ook nog verliefd geworden om mijn inmiddels ex werknemer… Dit alles doet mij zon zeer omdat er ook nog 4 kinderen zijn betrokken. Ik heb zo hard gevochten om dit allemaal te voorkomen. Ik ben er nog steeds kapot van en ik mis haar nog enorm.

anoniempjee

Hallo,
maandag had mijn vriendje het uitgemaakt. Op dinsdag vroeg hij me weer, ik zei ja. Woensdag maakte hij het uit en zei, ik voel niks meer voor jee.. Heeft iemand tips om hem te vergeten of hoe ik er overheen kan komen( ik zie hem elke dag op school) groetjes, Anoniempjee

Simon

Ik had 4 maanden met een geweldige meid we stonden altijd voor elkaar klaar tot ze het uit maakt voor een ander toevallig kende ik hem! Ze zei dat ze in de war was en dat ze spijt had, ik gaf der een kans omdat ik zoveel nog van der hield, het bleek achteraf alleen maar. Zodat ze een vriendje had het ging niet om mij maar om het idee, het is nu 3 maanden geleden en me hart is nog steets gebroken ik voel me naar de klote en ik weet het niet meer, iemand tip waar ik ook iets aan hem, thanks Alvast groetjes simon -13jaar

marco

hoi ik ben nu 10 jaar samen geweest met mijn vrouw , hebben 2 kinderen , en ze heeft veel problemen met zichzelf.persoonlijkheids problemen, moelijke jeugd uiteindelijk het huis uitgegaan om aan zichzelf te werken. ik kreeg te horen ik hou nog van je bla bla bla..
vervolgens een maand later was het is wil scheiden. bam dt was het dan.
ze zit nu al bij een andere man een vriend . wat dat ook mag betekenen , geen idee.
maarja ik voel me kut wou oud met haar worden. en ondanks dat ik denk dat het niet meer goed komt heb ik hoop, meschien valse hoop.
maar zal altijd aan haar vebonden zijn door de kinderen.

Peaches

Gedumpt na 3,5 jaar omdat zijn ex niet toeliet dat hij mij had en hij daardoor zijn zoontje niet mocht zien wat zoveel spanningen opleverde dat hij voor zichzelf koos .
Met als gevolg dat mijn zoontje ( niet van hem ) zijn stiefpapa kwijt is en die ook geen contact meer wilt en alleen voor zijn eigen vlees en bloed kiest .

Dexter

Beste,

Eergisteren heeft m’n vriendin er een punt achtergezet. De relatie ging bijzonder goed. Het probleem was echter dat haar ouders me niet wouden ontmoeten omwille van hun aversie voor de politieke partij waar ik werkzaam voor ben. Indien de relatie niet zou worden stopgezet, diende ze te breken met haar familie. Een prijs die ze niet wou betalen. Achteraf stuurde ze dan nog berichtjes dat ze me mist, wat enkel zout in de open wonde was. Graag uw advies.

tess

heei het is nu uit na 2,5 jaar en hij heeft het uitgemaakt en toen bijna 2 wekem niks laten horen en me overal op geblokkeert toen na 1 week stuurde hij een bericht dat hij me spullen terug kwam brengen binnenkort tenzij die nog niet al me spullen had elken avond appte die weer over me spullen en 2 dagen nadat die contact met me opnam kwam die zelf vrijdag naar me toe toen die dronken was en vertelde die hoeveel die van me hield en dat die nogsteeds alles wat die over de toekomst heeft gezegt over ons nog wilde die zaterdag daarna belde die me weer dronken op en vertelde weer alles wat ik net zij maar als die dan nugter is onkent die alles en zegt die we zijn vrienden maar steeds elken dag appte die me hoe her met me ging en wat ik in het weekend ging doen en en dat weekend derna kwam die weer na me toe en zij die het weer allemaal in een dronken bui maar nu hebben ze ouders met hem gepraat over hoe het nouw tussen ons was en hij zegt tegen iedereen het is over en tegen mij heeft die dat nog nooit gezegt alleen we zijn nu vrienden en het komt wel weer goed aleen na dat gesprek met ze ouder zij die tegen me ik wil geen contact meet met je maar is dat nouw de reden dat die zelf nog niet weet wat die wil want ik ben nu als 4 weken lang aan het huilen en wil gewoon de bevestiging van of het wel of niet goedkomt want ik denk dat hij ze verdriet en gemist opzoekt bij drank en contact met anderen meisjes zouden jullie me alsjeblieft kunnen helpen?

marja

Hallo
ik ben in april met mijn partner op vakantie geweest en zijn daar toen twee dames uit Limburg tegen gekomen maar nu blijkt dat mijn partner gevoelens voor die ene heeft zij niet voor hem zegt ze maar het heeft zo’n inpakt op onze relatie dat het nu over is ik weet me geen raad ik hou zo van hem wat moet ik doen ik ben helemaal over de rooie.gr.marja.

Jip

Dag allemaal,
ook mijn relatie is al een langere tijd uit.. (sinds februari)
Het is nu 4 maanden geleden en nog steeds ben ik er dagelijks mee bezig. Ik hield van mijn vriendin en we hadden een leuke tijd samen. Tot op een gegeven moment zij het niet meer zag zitten.. Ze heeft een moeilijke jeugd achter de rug en haar familie steunde onze relatie ook niet, dit maakte het allemaal erg moeilijk voor haar. Ze maakte het uit met mij en dit brak mijn hart.. Ze zei dat ze tijd voor zichzelf nodig had om alles op een rijtje te krijgen en dit snapte ik wel, gezien haar persoonlijk situatie..
Wat ik echter niet snapte en wat mij nog meer pijn deed was dat ze binnen een maand alweer iemand anders gevonden had. Ik was kwaad, en nog steeds ! Hoe kon ze dit doen.. Het voelde als een steek in mijn rug.
De afgelopen vier maanden besef ik pas voel veel ik van haar hield.. Aan de ene kant zou ik haar weer terug willen.. aan de andere kant ook niet.. vaak weet ik niet wat moet voelen of denken en dan is de makkelijkste uitweg om het op haar af te reageren, in mijn gedachten dan.. het voelt alsof de pijn nooit meer weggaat maar diep van binnen weet ik dat het wel goed komt met mij 🙂 bedankt voor het lezen en succes aan iedereen die hier ook mee te maken krijgt !

Hartje

Enkele mdn geleden leer ik in mijn ogen de man van mijn leven kennen.Ik woonde pas in een sociaal appartement en hij moest verhuizen dus na 2 weken kwam hij bij me wonen.
Enkele weken later begint hij me te overtuigen om groter te gaan wonen.Na veel nadenken en veel raad te vragen bij andere waag ik de stap.
Ik zeg mijn sociaal appartement op en we verhuizen naar iets groter dat we particulier huren.
Na de verhuis vertrek ik een enkele dagen met mijn zoon op vakantie.Krijg ik daar een sms met de melding d

Hartje

Enkele mdn geleden leer ik in mijn ogen de man van mijn leven kennen.Ik woonde pas in een sociaal appartement en hij moest verhuizen dus na 2 weken kwam hij bij me wonen.
Enkele weken later begint hij me te overtuigen om groter te gaan wonen.Na veel nadenken en veel raad te vragen bij andere waag ik de stap.
Ik zeg mijn sociaal appartement op en we verhuizen naar iets groter dat we particulier huren.
Na de verhuis vertrek ik een enkele dagen met mijn zoon op vakantie.Krijg ik daar een sms met de melding dat het uit is :-(.Bij thuiskomst krijg ik dan nog een doodleuk te horen dat hij een relatie is begonnen met een goeie vriendin van mij 🙁
Door hem ben ik alles kwijt en moet ik samen met mijn zoon helemaal op nieuw beginnen!
Ik voel me zo een stom dom blondje!!!
Mijn vertrouwen in iedereen is compleet weg!

Dylan

Hee iedereen,

Ik had een prachtrelatie. Serieus alles ging goed, mijn vriendin vond dit ook. we hadden nooit ruzie, al heeft ze me 1 keer geslagen. Maar dit was meer als een grapje bedoelt, maar had alleen verkeerde timing..

We hadden bijna 1.5 jaar alleen 3 weken terug heeft ze het opeens uit gemaakt. Neenee Dylan.. Stop nu eens met denken dat het aan jou ligt, het ligt aan mij niet aan jou. IK wil vrijheid, ik ben nu een student en wil niet gebonden zijn..

Maar waarom? Alles ging goed ik ben geen hinder? Nee ze maakte het toch uit. Er is nog geen dag voorbij gegaan waarbij ik niet aan haar dacht, lig nog nachten wakker te denkend aan haar. Alleen ze mist mij totaal niet wat het alleen nog maar pijnlijker maakt..

Lieve schat, ik hoop dat je nog terugkomt.. X je knuffelbeer..

axelle

Ik heb pas een relatie van 5 maand achter de rug. Ik was bij mn vriendin in gaan wonen en toen kregen we pas een relatie. Nu woon ik nog steeds bij haar en dat is ontzettend moeilijk. Door financiele probs kan ik niet alleen gaan wonen. Ik mis haar verschrikkelijk ook al is ze iedere dag dicht bij me. Zij voelt zich hetzelfste maar een relatie voor ons zit er niet in. Er is teveel ruzie omdat ze nog al jaloers is. Daarom deed ik dingen achter haar rug ( geen erge dingen gewoon smsn naar mn beste vriend, daarvan werd ze super boos ). Ik zie haar nog altijd graag en zal haar altijd graag blijven zien. Het is gewoon verschrikkelijk hoe onze liefde zo in haat kan veranderen tijdens ruzies 🙁 ik blijf nu toch liever een lange tijd vrijgezel want heb al zoveel meegemaakt dat ik totaal niet weet of ware liefde bestaat. Eerst houden ze van je en dan steken ze je super diep. Liefde is echt raar.

Catharina

Ben op mijn 35e mijn eerste grote liefde tegen gekomen waar ik 5 maanden iets mee heb gehad.
Al bleef de relatie oppervlakkig ergens, toch voelde hij heel erg vertrouwd, dichtbij en wilde ik alles doen om hem gelukkig te maken. Enorm vuur in mijn hart was voelbaar.
Vooral dat vuur is nadat het uitging blijven hangen. Ik was obsessief met hem bezig en probeerde via fotootjes op de app, op facebook etc. hem terug te krijgen.
Toen ineens belde hij; inmiddels wist ik ook doordat we nog contact hadden dat hij in een nieuwe relatie zat waar hij zich niet goed bij voelde. Hij miste mij zei hij; ik gaf hem rust en hij voelde zich bij mij vertrouwd. Dit voelde als een bewijs dat de gevoelens wederzijds waren.
De relatie ging over en wij probeerden te kijken wat we er nog uit konden halen. Dit werd steeds pijnlijker; ik zat ook met pijn, gevoelens van afwijzing. Je wil je zus en zo gedragen, maar alles pakte pijnlijk en anders uit. Nu hebben we de stekkers eruit getrokken. Ik ben echt ziek ervan. Ik mis hem, ik mis mijn doel in het leven. Ik ben bang dat ik nooit meer dat vuur in mijn hart, dat vertrouwde gevoel wat ik bij hem had; dat ik dat nooit meer kan terugvinden bij iemand. Ik krijg het gewoonweg niet verwerkt:(. Hopelijk kan iemand mij iets zeggen waardoor ik weet dat er of hoop zit of juist dat ik op een ander been word gezet.

Remond

Na een relatie van 18 jaar heeft mijn vriendin onlangs te kennen gegeven dat ze niet meer van mij houd en bij mij weg wilt.
We hebben samen een mooie dochter van 14 jaar,
Een reden van onze breuk is mijn loyaliteit als partner en omdat ze een tweede kindje wilde en ik zelf was daar onzeker over.
Nu wil ik dat wel en nu zegt ze dat het telaat is.
Mijn verdriet is intens en ik weet niet zo goed meer wat ik moet doen.
ik hou enorm van haar!!!!

Ydiam

1 jaar relatie, ik Belgisch, hij Libanees. We hielden/houden zielsveel van elkaar maar door verschillende religies en cultuur hebben we beiden te laat ingezien dat er inderdaad geen toekomst voor ons is, bv maar niet te denken moest er een kind zijn hoe we het zouden opvoeden…en de eindeloze discussies en ruzie van vele meningsverschillen. We wisten dit beiden al in het begin maar we volgden onze gevoelens en onderdrukten ons verstand. Dit zal ik nooit meer doen. Afstand nemen van elkaar terwijl je elkaar zo graag ziet is gewoon om zot te komen, ik ben terug bij men moeder ingetrokken, ben 26jaar, vind ik niet zo tof maar mijn moeder is iemand die ik kan vertrouwen dus ben ik veilig en hij is in het appartement gebleven, hij is nu veel weg naar een andere stad waardoor ik zeker ben dat ik hem niet zal tegenkomen, wat me eerder verdrietig en onrustig maakt in plaats van gerust. Ik mis hem van smorgens tot laat in de nacht want ik kan niet goed slapen zonder hem naast mij, en de dag doorbrengen met het gedacht dat ik hem niet zal zien is enkel maar een last. Ik hou heel veel van hem en zal altijd van hem houden, er is niemand als hij. Ik ben soms bang dat ik in een depressie zou geraken maar dan concentreer ik mij op mijn werk en op mijn moeder(die zo blij is dat ik terug thuis woon na dat ze een 1,5jaar alleen heeft doorgebracht doordat mijn vader na 30jaar huwelijk weg was met een andere vrouw) dit was mijn verhaal, het pijnlijkste wat ik tot nu toe heb meegemaakt in mijn leven, en geloof me heb al veel meegemaakt. Maar een band van liefde die word verbroken door relatiebreuk, de dood, familie,…is het pijnlijkste die er bestaat. Ik hoop dat elk zijn pad vind, inclusief mij. Nog een goeie nacht.

Kitty

Na 5 jaar de breuk , omdat hij n kind bij n ander heeft verwekt , ik het wilde vergeven maar het niet kon loslaten . Met dat gedrag kon hij niet meer leven …..
Mis hem enorm .
De liefde was uniek .

Maarten vh

Ik en mijn ex zijn nu bijna 3 maand uiteen. Ik heb het eerst gedaan gemaakt en na 2 weken is mijn besef gekomen dat ik fout was. Heb alles gedaan om haar terug te krijgen. Maar helaas heeft zij nee gezegd. Heb dan een wanhoopsdaad gedaan. Zij weet wat ik het geprobeerd heb en ze wil mij niet meer horen of zien.

Wat kan ik doen om terug contact te krijgen met haar en mss terug als vrienden? Door het leven te gaan en mss een nieuwe kans op een relatie.

V

Ik ontmoette M op een bedrijfsfeest van ons,
en het was eigenlijk meteen liefde op het eerste gezicht voor ons beiden
waarom was ik zo gek op michelle??
Ik denk dat ik zo gek op haar was door haar ongelofelijke liefde voor kleine kinderen,
en het leek vanaf het eerste moment allemaal zo erg te kloppen en zo erg “Meant to be”.
Ze leek werkelijk alles te hebben wat ik miste bij mijn ex,
en voor haar andersom vond ze in mij alles wat ze in haar ex miste….
Vooral liefde, aandacht, zelfde doelen in het leven, en iemand die ongelofelijk lief voor haar was.

We waren toen allebei nog in een relatie, zij met haar ex… En ik met mijn ex..
We waren toen zo gek op elkaar en zweerden al meteen dat we voor altijd samen zouden zijn,
alhoewel we elkaar alleen stieken op de app spraken en elkaar foto’s stuurden.
hebben we nooit wat met elkaar gedaan tot de dag dat we dat we beiden single waren.

Het was allemaal een beetje dubbel aangezien we het “rustig aan wilde doen”,
maar verlangden ongelofelijk erg naar elkaar, we hadden al lang genoeg moeten wachten.
Ik ben toen de 1e keer naar haar huis gegaan met de auto, op een zaterdag weet ik nog.
we zagen elkaar, en alles leek meteen gewoon zo te moeten zijn….
Kijk wat is de kans dat 2 mensen in een relatie het uitmaken voor elkaar (de ene 4,5jaar en de ander 2,5 jaar),
om vervolgens met iemand die je eigenlijk alleen van de app kent en een dagje bedrijfsfeest samen te gaan.

We hebben werkelijk over bepaalde dingen gesproken waar je nog niet met iemand over praat met wie je al getrouwd en alles bent.
Toen begon ik na een paar werken moe te worden, en ik merkte dat ik gewoon super gestressed was..
Ik merkte ook dat ik tegen michelle kort werd, en mezelf gewoon niet helemaal was.
Ik probeerde haar zoveel mogelijk liefde te geven, maar t voelde gewoon niet goed.

Tot ze mij vorige week woensdag opbelde met de mededeling dat het haar allemaal teveel geworden was zoals het ging.
Mijn wereld stortte in, en ik was verblind door de liefde en door mijn stemming dat ik dit niet heb zien aankomen.
Ik ben afgelopen maandag naar een maatschappelijk werkster geweest, en er volgen nog een paar keren.
Er schijnen gewoon een hoop onverwerkte dingen van vroeger in mijn hoofd te zitten, en de breuk met mn ex,
en meteen voor een nieuwe liefde gaan bleek gewoon teveel van het goede denk ik.

Achteraf lijkt alles gewoon veelste snel gegaan voor ons beiden, we moesten het hebben van de weekenden,
want de afstand is te groot om zo even heen en weer te rijden….
Zij miste het stappen met haar vriendinnen (ze is 21), en miste de echte ik denk ik.
Nu ben ik dus bezig mezelf weer helemaal op de rit te krijgen,
maar ik mis haar zo verschrikkelijk erg dat ik haar gisteren ge-apped heb dat ik hoop dat we tzt onze relatie een 2e kans kunnen geven.
daar reageerde ze opzich wel positief op, en zei dat ik voorlopig gewoon aan mezelf moet denken, maar dat ze wel graag in contact wil blijven.

Het liefst zou ik haar dagelijks appen of bellen,
en vertellen hoe onvoorwaardelijk veel ik van haar houdt… Maar ik weet niet of het wijs is,
misschien kom ik dan nogal wanhopig over…. maar ik ben er heilig van overtuigd dat zij de liefde van mn leven is,
en ik er onvoorwaardelijk voor moet vechten… Maar ik krijg een beetje korte en halve antwoorden van haar.

Iemand een idee wat ik hiermee moet ??? Wat ik met haar had heb ik nog nooit met iemand gehad,
en heb ook zo een vermoeden dat dit “once in a lifetime is…”

Groetjes V

Rebecca

Ik heb deze man ontmoet klikte meteen we waren zo verliefden ik alles opgeven om samen te gaan wonen Na 4 mnden samen wonen wou hij niet meer,maar hij kan me niet precies uitleggen waarom elke keer zegt hij iets anders maar ik hou zoveel van hem,elke dag texten we wel,maar ik wil hem terug,wat moet ik doen om hem weer terug te winnen help me a.u.b. Bedankt

jasna

Mijn ex heeft mij voor de tweede maal op straat gezet hij heeft dit gedaan in augustus ook eerst hoorde ik hem een week niet dan plots kreeg ik snacht berichten als hij gedronken had dan wou hij plots niet da iemand wist dat wij iets hadden hij was ook nig zogezegd bevriend met zijn ex maar dit viel niet uut zoals gij wou dus brak hij alle contact met haar en ging voor mij maar niemand mocht het weten tuurlijk niet als hij mij dan buiten stak wist niemand het en dus was ik alle dagen bij hem maar er was in begin alles goed na tijd bij minste dat ik misdeed of ni zei zoals hij het wou dreigde hij mij buiten te zetten ik heb alles voor hem gedaan nu heeft hij mij dus terug buiten gezet zonder reden krijg van hem geen liefde ook ni ervoor knuffel is te veel ben nu al 2 weken weg en om de twee dagen hporik hem belde hem eens op maar is met snak en beet dus ik hem gezegd wil nooit meer praten met u gisteren stuurde hij dan en heb je al tv heb pas vandaag ge beld naar hem maar hij was kil en stil en terug boertig als ik vraag on eens ieta te doen past ni gaat ni ben zeker dat hij soms liegt en ik hem nu gestuurd dat ik hem noit nog wil horen dat hij niet meer hoeft te belln te smsen heb mijn gal eens uitgespuwd hev echt niks misdaan hij duwt altijd af dan neemt hij kwaad op dan smst hij bruut dan totaal niks en iedere keer dat ieta veter gaat is hij daar terug ik begrijp het niet wat moet ik toch doen als hij smst en ik stuur ni terug voel ik me schuldig

jasna

Ik weet wel dat hij mij nog graag ziet maar dan doe je toch zo niet. Ik was zijn beste vriendin, we hebben top tijden gehad. Zijn beste reis ooit was met mij. Ik ben zi kwaad, ik weet niet meer wat ik moet doen.

Jeff

Het is bijna een halfjaar uit tussen mijn ex en ik. Elke dag denk ik aan haar en ik kan haar nog steeds niet missen.
De relatie heeft bijna 5 jaar geduurd en we woonde 2 jaar samen.
Ik heb heel veel tijd nodig gehad en heb mezelf nooit echt kunnen geven aan haar. Ik had moeite met het uitten van mijn gevoelens omdat ik stuk zat met mezelf en dit misschien op haar af reageerde in negatieve energie.
De aandacht die zij nodig had kreeg ze van mij niet ookal was ze zo gek op mij.
Gedurende zo’n lange tijd is dit ten koste gegaan van onze relatie en ik heb veel kunnen nadenken en kunnen reflecteren. Ik heb zo’n ontzettende spijt dat ik mijn liefde voor haar nooit zo heb kunnen uitten zoals bedoeld was, en nu is het te laat. Ze heeft een ander en het doet mij verschrikkelijk veel pijn omdat juist nu ik onze relatie kan laten werken en dat we dezelfde dromen hebben over de toekomst.
Ik heb geprobeerd haar terug te krijgen door mezelf eindelijk te uitten, en na heel veel samen huilen en van elkaar houden heeft ze ervoor gekozen met haar nieuwe relatie door te gaan.
Ik weet niet meer wat ik met mezelf aan moet. Omdat ik weet dat ze nog steeds van me houd, en ik weet niet hoe ik nog meer duidelijk kan maken dat ik echt veranderd ben en haar wel de aandacht kan geven die ze zo verdiend.
Ik ben verschrikkelijk gek op haar. Mijn besef is een mooi iets en tegelijk maakt het mij kapot. Ik wil niets liever dan haar terug en samen onze dromen achterna gaan.

wesley

Hallo ik ben Wesley, ik had een relatie van 6 jaar en zo op de 1 of andere dag had ze me verlaten omdat der gevoel verdwenen was. Zo heb ik dus een maand lang geleden en geen contact gezocht.

Naarmate die tijd kwam ze zelf na me toe en kreeg ik een sms dat ze bij mij weer wilde zijn, tot ze zelf een plekje zou hebben zei ze. Tot nu toe zijn we vrienden en logeert ze soms bij me, niet samen in 1 bed. Het gaat nog moeizaam en hoe goed en aardig en lief ik soms doe, het is het bij haar soms nog zeuren enz. Ook wel goeie momenten gehad, soms kennen lachen en groeien. Na wat ruimte geven wel iets meer na mekaar toe, aanrakingen is toegestaan weer.

Soms word ik dan wel verkeerd begrepen en zeg ik dat ook. Weet wel dat ze met personen omgaat die eigenlijk niet te vertrouwen zijn, liepen tijdens onze breuk te stoken. Ze weet het zelf ook en toch gaat ze nog mee om. Komt denk omdat ze niet bij veel mensen terecht ken verder. Ik zie het maar als ruimte geven en dat onze band dan weer sterker wordt.

Dingen samen doen zit er niet echt in. Soms krijg ik wel de indruk dat ze iets wil, maar ze ontkent het en wil niks. Ze zegt dat ik niet moet hopen, dat is iets dat ik niet doe maar opgeven doe ik ook niet.

Zelf ben ik nu aan sporten soms, verder werk ik wel weer, ben ik wel lekkr bezig. Maar heb dagen dat het kwa werk rustig is en dan is best lastig om me bezig te houden. Vrienden en familie wonen in andere provincie, merendeels wel alleen op moment. Ik baal wel van maarja, ik red het wel das probleem niet. Ik zit alleen te denken hoe ik der emotionele kant weer ken raken en de vlam weer ken laten branden. De vlam is er wel alleen is ze nog voorzichtig. Ze weet dat ik er terug wil.

Ik laat zo min mogelijk wel horen, begrijp daaruit dat gevoel van missen bij der moet komen enz. Gaf aan dat ik der begreep en beter luister nu naar der. Alleen door de mensen om der heen kom ik soms niet ertussen en word ik buitengesloten om ook maar iets te doen samen. En als ze hier is dan zit ze merendeels op de mobile te kletsen met de vriendin die ik niet vertrouw en vrienden. Zodoende denk ik van dan heb liever dat je daar zit. Als dat zo blijft, de interesse is soms dan ook ver te zoeken. Vind ik allemaal raar als je 6 jaar samen alles deed en woonde en een kind wilde en huwelijk aangingen. Naar niks meer en zo aan de kant gezet worden zonder ook maar enige interese enz. Ik wil der wel terug maar niet op deze manier als het gedrag zo blijft. Zo ene moment heel lief en leuk doen en andere mometen poef, ben er wel maar geen zin om te kletsen met je of wat dan ook. Hoezo wispelturig dan, ik ben dus hard aan denken dat ze dan maar beter gewoon een ander plekje moet gaan zoeken voor der spullen en slaapplek maar. Mee eens of niet.

Liever niet, want ben gek op der maar door dat ze zo doet begin ik wel een hekel te krijgen aan der. En waarom ze doet gewoon, leven draait om die mobiel en social media. Even serieus man pfff, zo was ze nooit.

Das nou het gekke, ze wil geen verplichtingen en verantwoording. Weggaan wanneer ze wil, doen en laten, opstandig enz. Zo komt het over, daar word ik door dus voor aan de kant gezet om lekker te doen en laten wat je wilt. Hoe lang ze dat vol denkt te houden weet ik niet, maar me huis staat te koop tot verkocht is heb ze tijd om terug te komen of ik ben weg voorgoed. Dat doet pijn maar ik zie geen andere optie. Ik heb in de tijd wel een leuke mooie vrouw ontmoet en de klik is er wel alleen zitten we beide nog met verwerking en of we ex terug nemen namelijk.

Enig idee wat ik nou met me ex zou moeten doen? Ze woont wel bij me, logeert soms bij me, komt en gaat wanneer ze wil. Huisdieren zijn ineens mijn verantwoording merendeels, zei wel dat ze maar voor zorgt dat ze hier dagelijks voor komt. Dan momenten dat ze interese toont en dan ineens ken ik weer uitzoeken en ben ik niet belangrijk meer. Zo raar allemaal.

Gevoel bij mij wordt wel minder daardoor merk ik gewoon door der gedrag. Nu ik dit zo neerzet heb ik me antwoord denk al. Hoewel ik soms nog pijn heb, het missen van alles wat we hadden. En toch weet ik denk al wat er gaat gebeuren, geef niet op maar denk dat ik straks voorgoed weg ben. Uit der leven, nu ik dit zo neerzet. Nu zien we elkaar wel maar dat zal dan blijkbaar niet lang meer duren. Das moeilijkste omdat ze we een toekomst hadden en gelukkig waren en dat er een plek in me hart blijft voor der. En er nooit meer zien dat vind ik het moeilijkste nog. Want ik heb het gevoel dat dat gaat gebeuren na de verkoop van me huis en ze heeft nog geen beslissing genomen.

Voor mij is de pijn moeilijk, maar weet wel dat ik er weer wat voor goeds terug voor ken krijgen en mooier want degene die ik heb ontmoet. Zodra ik die zie voel ik me al beter. Gaf zelf aan er komt vanzelf wel iemand op je pad en ik denk dus dat ze zichzelf bedoelt, hoewel we nog geen nummers hebben uitgewisseld en ze druk leven heb. Want werken en kind verzorgen is best druk denk ik. Wel via een messenger contact en stuur ik soms een bericht en krijg altijd antwoord. Wanneer maak ik me niet druk om want reactie komt altijd. Elkaar zien is soms in het weekend op een plek, dat loopt altijd goed zodra we elkaar zien, elke keer beter en beter.

Als iemand nog advies en tips heb hoe ik verder moet met ex of nieuwe vriendin hoor ik graag.
mvg Wes

Natashia

Ook ik sluit me aan bij de vrijgezellengroep.

Na 4.5 jaar is mijn vriend er helaas ook mee gestopt. In een opwelling heeft hij het uitgemaakt. Reden: hij kan niet tegen dalen in een relatie. Nou.. dat wordt nog leuk voor zijn volgende vriendinnen! Succes gewenst dames!

Vanessa

Hallo

Mijn verhaal ligt ook anders: ik had een collega waar ik goed mee kon opschieten, konden goed praten en gingen af en toe samen lunchen. Tijdens een business trip enkele weken geleden, heeft hij me gekust en ik heb hem niet tegenhouden….We zijn allebei getrouwd. Het is niet bij kussen gebleven, we zijn ook naar bed geweest. Dit is me nog nooit overkomen, ik kon het gewoon niet tegenhouden, ik leek wel op een andere planeet te vertoeven…

Ik ben wakker geworden met een raar gevoel en besefte plots dat ik toch wel “iets” voelde voor hem…Ik ben gans in de war want dit is me nog nooit overkomen, ik heb de indruk dat mijn verstand een oorlog voert met m’n hart…

Een week nadat dit gebeurde hebben we er samen over gepraat: hij zou het niet aankunnen om z’n kindjes elke dag niet te zien, mochten we allebei vrij zijn zou hij niet aarzelen zei hij. Hij had een moeilijke tijd thuis, was gestresseerd en moe en ik was er voor hem op het juiste moment zei hij. Hij had geen spijt van wat er gebeurd was, want het voelde goed aan op dat moment. Ik heb er ook geen spijt van want je kan de klok toch niet terug draaien…

Ik sta nu elke dag op met die hartpijn en ga er mee slapen…het is een zware last om te dragen, we zien mekaar ook elke dag en moeten ook samen werken.
We hebben wel beslist om vrienden te blijven, we zouden het allebei erg vinden mochten we geen vrienden meer zijn.

Ik blijf met een wrang gevoel zitten : elke dag weer die scherpe pijn en de tweestrijd: volg ik m’n verstand of m’n hart? Ik heb hem ook gezegd dat het leven geen constante is: mensen veranderen, omstandigheden veranderen, gevoelens veranderen.

Nu rest enkel nog een uitzichtloze strijd om mijn zelfvertrouwen terug te winnen…

P.

Na 3,5 jaar is mijn relatie opeens over. Hij houdt nog van me maar kan niet meer tegen het reizen en het elkaar niet vaak zien ( we wonen nogal ver uit mekaar). Typische is dat hij ineens deze gevoelens heeft nadat hij uit zijn schuldsanering is gekomen. Ik heb hem in die 3,5 jaar niet allen geestelijk maar ook financieel gesteund en nu ineens ben ik niet meer goed genoeg. We hadden zelfs plannen om samen te gaan wonen en ineens, poef, is dat van de baan….

Voel me gebruikt en intens verdrietig want ik hou ontzettend veel van hem en heb hem ook met alle liefde in zijn moeilijke periode ondersteund maar vind dat ik dit niet verdiend heb…..

Bert

Goedenavond.

Ik ben Bert en heb vijf jaar een relatie met een man gehad. We hebben een heel leuk tijd gehad en waren echt maatjes.

Door allerlei familie omstandigheden en invloeden van buitenaf raakte onze relatie bekoeld en werd het steeds moeilijker om nog energie in mijn relatie te steken. Uiteindelijk leefde we langs mekaar heen totdat mijn vriend mij vertelde dat ie een ander heeft ontmoet die hij wel heel erg leuk vond. Ik kreeg de klap recht in mijn ziel en gezicht terwijl ik wist dat ik mede veroorzaker was van de mislukte relatie.

Nu komen de gevoelens van gemis en en nog steeds houden van naar boven .. Wil hem terug maar ik weet dat dat niet gaat lukken. Voel me een sukkel dat ik niet meer energie in hem heb gestoken en voel me schuldig. Waarom ga je meer van iemand houden en iemand op een voetstuk plaatsen wanneer je deze persoon kwijtraakt. Weet het ff niet..

Melin

Hoi allemaal,

Ik wilde ook graag mijn verhaal kwijt.

Ik heb een relatie van 3 jaar en 1 maand nu. We waren op het punt om een stap verder te gaan, namelijk verloven. Maar mijn vader was het er absoluut niet mee eens. Mijn inmiddels ex vriend is toen alsnog langsgekomen met zijn moeder, maar mijn vader liet duidelijk merken dat hij het niet zag zitten. Hierdoor voelt mijn ex zich niet meer welkom en dat geldt ook voor zijn ouders. Hij heeft geprobeerd zijn ouders over te halen, maar tevergeefs.

Het probleem is nu dus dat beide families het er niet mee eens zijn en wij kunnen beide absoluut geen afstand doen van onze families. Hij stelde dus voor om een punt te zetten achter onze relatie, ik heb geprobeerd om het te accepteren, maar tevergeefs.

Hij is nog steeds erg lief voor me en vertelt me dat hij van me houdt en me zo min mogelijk pijn wil doen. Hij zegt ook dat ik geen hoop meer mag hebben, puur om mij te beschermen. Maar ik kan het gewoon niet accepteren, ik kan ben er helemaal kapot van en hij ook.

Ik probeer steeds een uitweg te vinden, maar weet dondersgoed dat er geen uitweg is. Doe ik mezelf alleen maar nog meer pijn zo, moet ik het gewoon accepteren en verder gaan denk ik dan? En dan komen de emoties weer om de hoek kijken, ik kan niet verder zonder hem in mijn leven.

anoniempje

Mijn ex en ik zijn al ruim 2jaar uit elkaar en ik heb vrij snel een andere relatie gekregenmet deze lieve man ben ik nu nog samen en we hebben zelfs twee kindjes samen van 1jaar en een van 1week en ik ben echt dolgelukkig meg mijn nieuwe gezin maar toch betrap ik mezelf er vaak op dat mijn ex nog door mijn hoofd spookt hoe kom ik hier van af of wat moet ikk doen om hem echt uit mijn hoofd te zetten ? Mvg een verwarde moeder

a

Wie weet help het wel het van me afschrijven.
Ik hoop het.

Mijn relatie was kort 5 maanden zo een beetje.
2 weken geleden is het uitgegaan compleet onverwachts na mij toe dan dacht dat het goed zat tussen ons.
Ik weet nog steeds niet wat ik er van moet denken.

We zagen elkaar elke dag (werkvloer enz.)
loeren na elkaar, opletten op elkaar, flirten, nummer gegeven appe bellen enz. je kent het wel. ook dat jaloerse gedrag van beide kanten.

Hij gaf ook het gevoel dat ie serieus was en samen verder wilde, hij zij ook van ik ben blij met jou, wie had het verwacht dat jij en ik samen zouden zijn, dus ja ik dacht we zitten wel goed samen. elke dag hou van jou love zeggen enz. als we elkaar niet zeggen was het van ik miss je.

Tot aan 2 weken geleden toen hij een app stuurde we kunnen maar beter stoppen, niet eens het lef hebben om het per telefoon of in me gezicht te zeggen.
Ik werd boos op hem enz. vanwege hij het deed via de app dan zegt ie droog bedankt voor je begrip, hoe kan ik dit begrijpen snapte er niets van, dit alles via app allemaal.

Vorige week nog een sms gestuurd want hij heeft me ook meteen verwijderd van de app die dag (held) (klootzak)
Ik wilde weten waarom!! enigste wat hij zij was sorry voor alles zit in de knoop laat het zo als het is, sorry voor alles en dat ie hier weg ging. Heb er na nog wat gestuurd dat ik hem niet kwijt wilde enz. maar niets meer gehoord.

Snap niet dat iemand zo koud kill kan zijn, en niets meer van zich eigen laat horen. hoe kan je zeggen ik hou van je enz. maar dan zo ijskoud kan zijn. heeft ie dan helemaal niets gevoeld. dit zit me meer dwars dan alles

Ik moet het een plek gaan geven. antwoord krijg ik toch niet meer (zal ik nooit krijgen)

Anoniem

Hallo, mijn “ex” vriendin heeft het afgelopen donderdag uitgemaakt omdat ze dacht dat ik vreemdging terwijl ik dat helemaal niet doe. Nadat ik dat haar had duidelijk gemaakt was ze nog steeds zeker van haar besluit. Ik ben er natuurlijk kapot van en wil haar terug. Afgelopen vrijdagavond zei ze dat ze me terug wil en dat ze me mist maar dat ze niet durft vanwege het gezeik wat ze dan van wat vrienden zou krijgen (die vrienden mogen mij niet en maken me zwart door allemaal verhalen te vertellen die niet waar zijn). Nu heeft ze vandaag gezegd dat het misschien handiger is als we elkaar even niet spreken maar ik ben bang dat ze het fijner vind zonder mij en me dus niet meer spreekt daarna. Ik ben er kapot van en weet niet meer goed wat ik moet/kan doen.

Annabella

Mijn vriend heeft het eergisteren uitgemaakt na 2 jaar samen te zijn geweest. Wat hebben wij veel meegemaakt in die tijd. Afgelopen maand waren helemaal niet te doen. Zijn vader verloren, 2 weken later mijn oma, en nog geen week later maakt hij het uit met mij. Onze relatie heeft iedereen die ons kende altijd met volle vertrouwen in geloofd. Ik ook. Hij ook. Ik dacht echt dat hij diegene was die mijn leven vooraltijd zo mooi kon laten houden. Hij heeft, en ik heb zijn, leven zo intens mooi gemaakt en gehouden, ook al ging alles kut. Ik was er altijd voor hem wanneer hij mij nodig had. We deelden alles en deden ook bijna alles samen. Hoe kut het ook ging, als wij samen waren was alles goed en fijn. Ik heb een eerdere relatie gehad, en daarom kan ik me zo goed beseffen dat wat wij samen hadden, zo bijzonder was. Wij straalden samen een bron van liefde uit. En zo heeft het altijd gevoeld. Nu hij gaat studeren vanaf september aan de andere kant van Nederland, is hij erg met zijn toekomst bezig. Nu wil hij geen verplichtingen hebben om in het weekend terug te moeten komen omdat ik daar natuurlijk nog wel woon.. Maar, daar is samen toch een weg in te vinden lijkt me? Al zijn gevoelens en gedachtes staan op de kop. Door alles wat hij de laatste maand heeft meegemaakt. Daar ben ik nog steeds van overtuigd. Hij weet niet hoe hij alles moet oplossen. En dan kiest hij voor de makkelijkste weg. Maar hoe kun je zo iets moois, wat altijd zo mooi was, waar je altijd samen achter gestaan hebt, zo maar weg gooien? Zoveel mensen zoeken naar de liefde, en zelfs als ze denken het gevonden te hebben, is dat nog niet eens echt zo. Maar bij ons.. het lag gewoon op de stoep alsof het zo had moeten zijn. Ik sta niet achter zijn keuze.. Hij was mijn maatje, mijn grote liefde, waar ik alles mee deed. Ik zou nooit van iemand kunnen houden of om iemand kunnen geven zoals ik deed bij hem. Hij is gewoon een geweldig mens. En dat zegt hij ook over mij. Hij begrijpt zichzelf niet waarom zijn ‘gevoel’ voor mij weg is. Maar ik geloof niet dat het weg is, want elke keer krijg ik nog appjes of iets met daarin dat hij mij mist. En dat ik de enige ben die zijn leven zo mooi kan maken, en dat ik de enige ben die hij uberhaupt wil. En dat ik er al die tijd altijd voor hem was, en dat ik er sowieso aaaltijd voor hem ben geweest. Maar zijn gevoel zegt dat hij niet door moet gaan? Dit is toch hartstikke dubbel? Ik hoor graag je antwoord hierop.. En of je mij kan helpen. Ik weet het niet meer, ik heb hem nog nooit zo meegemaakt. Ik hoop zo erg dat hij ooit nog terug komt, of dat hij dit gewoon nodig heeft als een besef moment, of dat hij dit nodig heeft om even tot zichzelf te komen naar alles.. Ik weet het niet meer. Ik ken hem, maar dit doet hij niet zomaar. Hij zou ook tot zichzelf kunnen komen door even alleen te zijn een paar daagjes.. dat deed hij namelijk wel vaker. Iedereen zegt al tegen mij, hij komt wel terug, de tijd zal het hem leren. Maar kom op, ik kan daar toch niet op gaan vertrouwen?

Justin

beste,
Mijn verhaal gaat over, een jongen die ik al ongeveer een jaar kende,we sproken af, en nog eens, en nog eens. tot de dag dat ik eerlijk stuurde naar hem’ ik heb gevoelens’. hij geloofde me niet direct, maar onze band werd wel zeer sterk. hij moest het nog geloven, en ondervinden. we belde vaak, stuurden constant snapchat’s sms’te als we geen internet hadden.. en zo voort. Maar op een nacht, rond 5u, werd ik wakker. ik had dorst, en checkte toch Vlug mijn snapchat. daar stonden een paar snaps over zijn vriend.. Die er niet meer was.. maar op die moment dacht ik er helemaal niet over na. Dus ik sliep door tot een uur of 9. Het eerste waar ik aan dacht was : hem!

peter

Hoi ik heb ook iets ik had verkering met iemand en het begon goed totdat mijn twee bff’s verliefd op hem werden ze begonnen hem van mijn aftepakken. Hij heeft het uitgemaakt. Hij zei dat het moest van zijn vrienden maa r hij wilde het zelf ook maar we houden nog van elkaar en hij appte mij om te vragen of ik nog verkering wilde ik zei jha maar mijn vriendinnen zeiden dat de relatie tussen ons nep was wat nu helppp

san

Hoe is het mogelijk dat de moeder van Mn 24 jarige vriend de la van Mn vriend schoonmaakt. Spullen vindt en een verklaring eist met wie hij sext. Hij verteld over onze liefde en het wordt verboden. We mogen zelfs geen contact hebben.

Margreetha

Hallo iedereen

Ik zit met een mega probleem,
Mijn verhaal begon 2 jaar geleden.

Mijn nu ex-man heb ik betrapt met een ander daarbij was mijn besluit gelijk hem de deur te wijzen en daarna 1 a 2 dagen toch contact gehad hij heeft het die dagen ontkent tot en met maar heb ze zelf gezien en daar bij heb ik haar ( dus zijn minnares) telefoon te pakken gekregen en alles sms’jes gelezen.
Daaruit blijkt dat hij haar liet geloven dat hij verliefd was en we zullen zien waar het schip strand ( dus vanuit zijn stand punt gewoon ff tussen door ).

Daarna is dat ook gelijk gestopt en waren wij (ik en me ex) nog steeds uit elkaar maar hij bleek contact zoeken om ieder klein ding, mij uit de tent lokken en mij kleineren dat ik niemand om me heen had en niemand me zou helpen ( is dus het tegendeel bewezen).

Toen had die een andere vriendin, heeft ie 1,5 jaar een relatie mee gehad maar kon die niet voortzetten omdat het toch niet ging tussen hun beide. Nu ben ik er achter als ik iets leuks ging doen en niet in zijn straatje past of aandacht krijg van mannen, hij haar in elkaar sloeg ( dus met andere woorden, hoe beter en leuker ik het heb hoe meer klappen zij kon vangen ).

Daarbij heb ik een leuke vriendelijke spontane jongen leren kennen en klikte zo goed tussen ons. Maar door omstandigheden kunnen wij niet onze relatie voortzetten en hebben nu nog gewoon vriendschappelijk contact. Dat is nu al een half jaar over, maar nu komt het. Nu belt mijn ex-man me op huilend dat ie me terug wilt (let op, wel met drank ). En een paar dagen later is die weer 180graden omgedraaid.

Wat moet ik hier mee !!! Ik ben ten einde raad. Mijn gevoel is: ik hou van mijn ex-vriend maar ook van mijn ex-man. We zijn toch heel lang samen geweest en hebben een kindje samen. Mijn gevoelens zijn zo gemixt.

frans

Het is een verhaal op zich!! Ik ben niet meer de jongste, ben 68 jaar maar zie er nog redelijk jong uit. Ik ben getrouwd en heb een goed huwelijk, ik hou van mijn vrouw die 11 jaar jonger is dan ik zelf.

Maar in jullie 2012 ontmoete ik een vrouw van Arabische afkomst, 25 jaar jonger dan ik en bloedje mooi. Ik ben verliefd op haar geworden en zij op mij, maar ik heb een ontzettende strijd in mijn lichaam. En denk wel eens, had ik haar maar nooit ontmoet. Ik ben ten einde raad, wat moet ik doen??

Ik voel voor het eerst dat ik een hoopje ellende ben want ik weet dit niet op te lossen. Ik ben niet meer bij de tijd, ik heb nog steeds een baan, maar niets meer wil lukken. Dit had ik nooit meer verwacht op mijn leeftijd. Ik kan niet beslissen. En dat maakt mij inmiddels zeer verdrietig, omdat ik ook niet afscheid kan nemen van mijn vrouw of van mijn geliefde. Ik ben heel erg ongelukkig!! Frans..

Margot

Ik en mijn ex zijn weer een viertal maanden terug samen, maar toch kan ik de relatiebreuk nog steeds niet verwerken, hierdoor loopt onze relatie weer wat minder goed, ik weet niet wat ik moet doen, ik ben echt hopeloos

Victor Verlon

Bedankt voor je reactie Margot.

Wat precies zit je dwars? Wil je iets meer vertellen?

Daantje

Het was niet lang, maar nu is het over en ik ben best stuk. Een maand of vijf waren we samen, ik nieuw en onervaren op het gebied van liefdesrelaties, zij door de wol geverfd. Het was liefde op het eerste gezicht en we gingen helemaal in elkaar op. Totdat zij steeds verder en heel subtiel van me afdreef. Ze sloot zich steeds meer af, maar ik wilde dat niet zien omdat ik stapel op haar ben. Toen maakte ze het uit. Ze kan zich niet binden, aan niemand eigenlijk. Heeft iets met haar jeugd te maken. Ik snap dat niet. Liefde is liefde, doe niet zo moeilijk! Ik kan het niet geloven hoe ver ik dit heb laten gaan, vooral niet omdat ik weet dat dit helemaal niet goed zat tussen ons, de liefde heeft me verblind. Alles herinnert me aan haar. En aan de toekomst die ik zo graag had willen ingaan met haar. Nu moet ik weer alleen verder en voel ik me leeg en ongelukkig. Maar ik weet ook dat dit het beste is. Maar ik mis haar. En zeker ook de seks die we hadden, want daar vlogen de vonken vanaf! Ik zou het vreselijk vinden als blijkt dat ze een ander heeft, terwijl ik haar tegelijkertijd ook het allerbeste gun. Een verschrikkelijk gevoel… Ik hoop dat het snel beter met me zal gaan.

E

Hoi lezers… Ik kan mijn lang verhaal hopelijk kort houden. Ik was bijna 11 jaar samen met mijn ex en was 27 toen hij het op een laffe manier beëindigde. Hij wou heel graag kinderen ‘aar professioneel gezien wou ik nog even wachten tot ik wat stabieler in mijn schoenen stond. Net geen 10 jaar samen besloten we om toch de sprong te wagen, we waren al zo lang samen en ik dacht, wat er ook op onze weg ligt, we komen het samen wel door… Nu ik was één maand zwanger toen hij zich op een internationale datingsite had aangemeld… Toen ik 6 maanden was moest hij op congres zgz naar Mexico. Toen ik op vrijdag thuiskwam na mijn bevalling heb ik op maandag alles ontdekt. Hij had iemand leren kennen en er dus een affaire mee. Ik kwam het te weten toen hij onze pasgeboren zoon liet huilen tijdens zijn Skype gesprek. Ongeloof die eerste dagen en heel veel hoop dat hij alsnog het juiste pad kiest en voor zijn gezin zou vechten. De dagen erna beterde niet echt, hij bleef vooral met zichzelf begaan en de sloerie ginder. Sinds maart vorig jaar zit dat hoerejong hier en sinds februari blijkt ze zwanger te zijn. In zijn ogen een ongelukje en volgens heel velen berekend… Ik heb geen co-ouderschap en een overeenkomst tot onze zoon 3 jaar is. Maar ik haat het om na bijna 2 jaar verdriet te hebben. Ik hoef hem niet meer terug, ze mag hem hebben, maar ik zou echt willen dat de pijn stopt. Ik probeer voor mijn zoon positief door het leven te gaan. Het is niet zijn schuld maar voel me zo belazerd… Mijn vertrouwen is helemaal weg in de mensen en heb ook angsten om terug iemand te leren kennen. Ik ken geen succes verhalen van vrouwen na deze situatie, mannen jammer genoeg wel. En het ergste van al is dat de vrienden het doodnormaal vinden alsof er niets gebeurt is… Ik weet soms niet hoe ik hiermee moet omgaan. Het contact is al verminderd want ze willen geen keuze maken, moet ik het afblokken? Ik ben sociaal en heb graag mijn sociale contacten. Ik weet het soms echt niet meer,…

Anoniem

Het is nu al 2 maand uit en ik krijg men vriendje maar niet uit men hoofd men gevoelens kan ik niet besturen elke dag denk ik aan hem hij heeft nu een ander ik weet echt nie wat ik met men gevoelens aan moet ga er echt kapot aan
Ik denk steeds dat hij me terug wil maar dat is niet zo

Wood

Wat voel ik me klote, wat mis ik haar, wat ben ik boos, verdrietig, gekwetst. Drie geweldige jaren met deze vrouw. Stapelverliefd op haar. Had het liefst willen trouwen met haar. En na drie jaar begon ze opeens te twijfelen. Aan uit uit aan. Wat heb ik mijn best gedaan om haar getwijfel weg te nemen. Het mocht niet baten. Ik drong steeds minder tot haar door en mijn grote angst waar ik al die tijd tegen vocht is gebeurt en hoe. Met een ander het bed ingedoken en mij in 1x volkomen deleten. Contact volledig verbroken geen antwoord meer krijgen op vragen waar ik mee worstel. Wat een pijn. En ondanks dit zit ik vol liefde voor haar maar kan er niks meer mee. Ik weet niet hoe ik verder moet. Mijn hart zit vol van haar en voel mij vast zitten en de toekomst voelt als 1 groot zwart gat.

Huib

Ik was niet gelukkig in m’n huwelijk (14 jaar). Mn ex was 7 jaar depressief geweest. De laatste 2 jaar was ze van de medicijnen af. Er zat geen leven in de brouwerij. Ik ben in die periode gevlucht in m’n hobby.

Ik heb gezegd dat ik wilde scheiden. Paar dagen later vreemd gegaan. Na 10 dgn verteld over die misstap.
Toen lag het balletje bij haar.
Binnen 3 weken heeft ze besloten om te gaan scheiden.
15 maanden bij elkaar nog gewoond.
Ik had spijt van m’n daad.
Alles uit de kast gehaald. Helaas dikke pech.

Nu heeft Ze sinds de bekendmaking van de scheiding goed contact met m’n beste vriend. 42 jaar en vrijgezel. (Konden het altijd goed vinden met elkaar)
Nu 17 maanden later, blijken ze sinds 7 maanden er meer gegroeid is dan vriendschap. Ze is smoorverliefd en ze straalt weer na bijna 9 jaar. Dit is echt zuur. Bij mij kon niks meer. Nu flink afgevallen, loopt in jurkjes is veel sterker etc.

M’n kids vreten hem op. Hij kwam vaak over de vloer. Een goede suikeroom.

In de procedure had ik bijna geen contact met die vriend. Hij hield mij op afstand. Hij heeft gewacht op m’n ex. Het nr van Claudia de Breij mag ik dan bij jou. Is pijnlijk.

Wat is liefdesverdriet klote.

edith

Mijn vriend heeft 3 juli een eind gemaakt aan onze relatie
via een bericht op de WhatsApp.
Hij zei alleen dit Het is voorbij en verder niets..
ik heb hem gezegd wat is dit..was echt overdonderd maar helaas tot de dag van vandaag is er geen contact mogelijk hij reageert niet op mijn berichten die ik hem stuur.
Hij heeft zijn rug naar mij toegekeerd.
ik heb er zoveel last van er gaat geen dag voorbij of ik denk eraan..
Ik ben er kapot van en nog steeds ben nu maand verder en het doet nog steeds pijn.
omdat ik niet weet waarom ik wil duidelijkheid en dat krijg ik niet.
Ik wil ook verder met me leven maar ik kan het niet.

Davy Neerhof

Ik Had al 1 jaar met de Liefde van me Leven we Vonden elkaar al Leuk van School Maar Ze Heeft het Vandaag Uitgemaakt Omdat ze Vrienden Wil Blijven En het Lastigste is Ik Zie haar Elke dag op me Werk
Wat Moet ik Doen ?

Anoniem

Ik had “2 jaar” relatie het ging heel vaak uit omdat we altijd ruzie hadden. We zijn nu al half jaar ongeveer uit elkaar maar we gaan nog steeds met elkaar naar bed. Wij werken samen in een Center parks en we slapen daar in bungalows dus ik zie hem elke dag.

Hij heeft hier met een meid geneukt en zei dat het alleen voor de seks was, maar dat hij haar niet hoeft en mij geen pijn wilt doen. Elke keer dat ik zeg dat het beter is dat we geen contact hebben appt die me over de domste dingen.

Ik heb sowieso nog gevoelens voor hem, maar ik weet dat dit alleen puur seks is en dat ik moet stoppen en dat weet hij ook. Maar we zijn heel zwak voor elkaar.

Als ik met een jongen flirt of dans dan wordt hij boos, en we maken elke dag ruzie om alles.

Ik kan hem niet vergeten! Ik wil net wel, maar ik bij hem ben ik te zwak. Ik herken mezelf niet meer.

djani

het is net 1 week uit ik kan het niet laten…. ik moet elke keer huilen.
ik voel me niet goed.
als lola dit leest hvj.

X

Ik heb een probleem. Ik heb de drie jaar geleden de liefde van mijn leven verloren. Hij is niet heengegaan maar hij heeft me wel van de ene dag op de andere in de steek gelaten, zonder enige uitleg. Daarbij heb ik de breuk moeten vernemen via sms. Al die tijd heb ik niets kunnen doen, ik stond machteloos tegenover heel de situatie. Als ik contact probeerde te zoeken, blokte hij mij af door niet te reageren. Al snel probeerde ik dit dus niet meer maar moest ik een breuk verwerken zonder enig idee waar het fout liep. Hoewel ik alle reden had om boos te zijn, wou ik dat niet want hij was het van het. Ik blokte dan ook mijn boosheid af, ik sloot mij op en uiteindelijk kreeg ik een depressie. Nu zoveel tijd later stond ik super in het leven en leerde ik iemand nieuw kennen. Een fantastische jongen, en zo lief. Ik was op slag verliefd op hem en dat was wederzijds. Alleen waren alle gevoelens zeer overweldigend en zitten we in een rollercoaster van emoties. Nu 10 maanden later dreig ik ook hem weer kwijt te geraken door mijn onverwerkte gevoelens van de vorige relatie. Ik heb heel veel angsten, ben een controlefreak, heb constant bevestiging nodig, van tijd tot tijd word ik super boos en ik kan precies gewoon niet meer gelukkig zijn en genieten. De gelukkige momenten zijn er wel en die zijn heerlijk maar de slechte overschaduwen ze. Ik kom dus nu na jullie om mij te helpen mij over al mijn onverwerkte issues te zetten VOOR dat ik mijn liefje kwijt geraak. Ik weet echt niet hoe ik dit moet aanpakken

Maya

We ontdekten elkaar, er ontstond een heftige m.n. spirituele band, alles klopte. We kookten vaak samen, het bleek dat hij goede attributen in huis had om messen te slijpen. Aangezien al mijn messen erg bot waren vroeg ik hem al mijn messen een keertje goed scherp te maken. Een week later verwaterde ons contact, zonder enige reden werd ik plotseling genegeerd, ik kreeg nauwelijks berichten terug. Uiteindelijk heeft hij het uitgemaakt, waarom is niet helemaal duidelijk. Nu blijkt, en dat klinkt heel raar, dat als er messen in een ‘relatie’ spelen, het kan voorkomen dat de liefde ‘doorgesneden’ wordt. We hebben nog wel eens digitaal contact maar het is wel duidelijk dat de liefde over is.

chantal

Hallo ,
Ik had met een jongen en voor het eerst dacht ik ja dit is hem. Maar hij dumpte me vanwege dat hij niet meer tegen de mensen kon die niet met onze relatie eens waren. Nu is het meer dan een maand geleden en het doet me nog pijn elke keer als ik hem zie of hoor, ik begin van binnen te huilen en het doet me pijn. En ik kom er niet van af wat moet ik toch doen ik weet het niet meer.

Help me hier mee dank jullie alvast

Mvg chantal

eva

Beste,
Ik was verliefd op een jongen en hij was ook op mij hij vroeg het aan maar ik moest er nog even over nadenken maar nu is hij samen met mijn beste vriendin! Ik heb hem al gezegd wat ik voel en dat ik wel echt een relatie wil maar hij zegt dat we gewoon vrienden moeten blijven. Ik heb al geprobeert het te verwerken al 2 maand maar het lukt maar niet. Ik wil niet boos zijn op mijn beste vriendin maar ze pakt hem gewoon af wat moet ik doen? Ik kan hem niet vergeten. Help mij!!

Jo

Het is nu bijna een week uit met mijn ex! Over een maand zouden we 4 jaar samen zijn en over twee maanden woonde we een jaar samen. We hadden steeds heftige ruzie en eigenlijk wist ik dat dit eraan zat te komen maar toch is het een heftige klap. We hebben er samen voor gekozen om er een einde aan te maken! Alleen kan ik alleen maar denken aan wat ik anders had kunnen doen ik had echt verwacht dat we samen oud zouden worden en kindjes gingen maken. Ik kan alleen maar huilen ik probeer zoveel mogelijk te ondernemen ik moet ook gewoon werken maar ik huil al dagen. Ik heb geen eetlust ben al een week misselijk. Ik ben zo down dat ik er eigenlijk zelf al gek van word. Ik hou gewoon nog zo veel van hem ook niet gek na twee jaar een relatie natuurlijk. Ook net voor de feestdagen. Mijn hart zegt dat ik de verkeerde keuzen heb gemaakt en mijn verstand zegt dat dit goed is. Ook zegt m’n omgeving steeds dat het de juiste keuze is alleen kan ik het niet meer horen uit iemand anders z’n mond!
Ik ben zo verdrietig

Jo

Het is nu bijna een week uit met mijn ex! Over een maand zouden we 4 jaar samen zijn en over twee maanden woonde we een jaar samen. We hadden steeds heftige ruzie en eigenlijk wist ik dat dit eraan zat te komen maar toch is het een heftige klap. We hebben er samen voor gekozen om er een einde aan te maken! Alleen kan ik alleen maar denken aan wat ik anders had kunnen doen ik had echt verwacht dat we samen oud zouden worden en kindjes gingen maken. Ik kan alleen maar huilen ik probeer zoveel mogelijk te ondernemen ik moet ook gewoon werken maar ik huil al dagen. Ik heb geen eetlust ben al een week misselijk. Ik ben zo down dat ik er eigenlijk zelf al gek van word. Ik hou gewoon nog zo veel van hem ook niet gek na vier jaar een relatie natuurlijk. Ook net voor de feestdagen. Mijn hart zegt dat ik de verkeerde keuzen heb gemaakt en mijn verstand zegt dat dit goed is. Ook zegt m’n omgeving steeds dat het de juiste keuze is alleen kan ik het niet meer horen uit iemand anders z’n mond!
Ik ben zo verdrietig

DE VROE

Door stomme geburen hebt ik een lat-relatie van 15 jaar moeten breken.hij wou alleen oud op nieuw gaan vieren met zijn geburen ik mocht niet mee dus we hebben wat woorden gehad en ja het ging erger dan ik mij had aan verwacht ik wou hem neersteken met een schaar.is mij niet geluk om het te doen nu moet ik mijn verdriet en pijn te kunnen verwerken na 9 dagen is heel moeilijk.ik eet bijna niks ik ween dag en nacht neemt gsm nie meer op als ik bel zelfs van mijn kids niet.wat moet ik doen?

filip

Boulie, ik heb nu een relatie van 3 jaar ik ben 49 jaar hou ontzettend van mijn schatie en zij van mij. Maar een week geleden heeft ze mij voor iedereen gezegd: Ik ben verliefd op Ivan een jeugdvriend en een klant die ik haar per ongeluk gepresenteerd had ik kende die man, en zij kwam binnen en ze zag hem en ze zei dat is allang geleden. En ik zei: jullie kennen mekaar. Ja, zei ze, ik was toen twaalf jaar van hem heb ik toen een pony gekregen die mijne papa had gekocht bij zijn ouders.

We zijn één maand verder en ze is er verliefd op ze wil met hem verder. Ik heb nog nooit zoveel van haar gehouden ik heb met haar alles opgebouwd en mijn kinderen zien haar ook graag en nu maak ze het volledig kapot. Waarom? Ik slaap al vier dagen niet en kan niets eten. Ze vertelt mij ook dan na een week dat ik mijn job kwijt ben nu ben ik aan het solliciteren. Maar dat lukt mij niet. Ik ben kapot en 4 kilo vermagerd. Wat moet ik doen? Ik hou zoveel van haar ik kan dat niet verwerken wat moet ik doen.

Roger

Ik een hele lange relatie van 19 jaar achter de rug.
Ik moest me steeds verdedigen en het ging gewoon niet verder.
Mijn collega en ik werden naar een korte periode verliefd op elkaar. We zijn toen aan een zeer geweldige relatie begonnen. Naar enkele maanden gaf zij en haar 13 jarige dichter aan dat ze wilde dat ik bij hun kwam wonen.
Mijn ex heeft ook een lange relatie achter de rug. Ze heeft de relatie met haar ex verbroken omdat hij nooit thuis was en veel in de kroeg. Keek niet om naar zijn dochter enz.
Nadat ik daar ben gaan wonen, merkte ik naar 2 welen dat ze afstandelijk gong worden. Ze heeft een depressie gekregen en haar gevoel voor mij was compleet weg.
Ze kwam erachter dat het samen wonen geen goede optie was en we elkaar te veel zagen. Ze kreeg een bedrukt gevoel en begon alleen de nagatieve dingen in mij te zien.
Ik heb echt werkelijk alles aangedaan om haar te begrijpen en te steunen, maar dat werkte blijkbaar averechts.
Naar vele gesprekken van mij uit over duidelijke communicatie en dingen ondernemen, waar ze elke keer ja op zei is uit eindelijk niet uitgekomen.
Ik word er zelf gek van en mijn ex irriteerde zich alleen maar meer en begon heel erg te twijfelen over de relatie.
Omdat ik er emotioneel niet mee om kan gaan en er echt aan onder door ga, hebben we maar de relatie verbroken.
Ik heb nu zo’n grote liefdes verdriet, wat voor mij een compleet nieuw gevoel is.
Ik weet dat ik zelf me graf heb gegraven, maar was uit goede bedoelingen. Ik moet me beseffen dat ik nu mijn droom gezin moet achterlaten.
Ze geeft aan dat ze echt oprecht verliefd op me was, maar nu geen gevoel meer heeft en het volgens haar ook niet meer terug komt.
Ik moet mezelf maar gaan terug vinden.
Is het echt door de depressie of was het gewoon even liefde om haar ex te vergeten. Deze negatieve gedachtes gaan alleen maar door mijn hoofd.
Ik weer dat ik haar met rust moet laten en er maar mee leren gaan om nooit meer iets maar haar te hebben.
Hoe kan ik hier mee omgaan ? Gaat ze op een termijn spijt krijgen emotie ze echt klaar voor altijd.