Hoe je Liefdesverdriet Verwerken (deel 2)

Liefdesverdriet is hartverscheurend. Daarover heb ik al geschreven in het vorige deel: Hoe je liefdesverdriet verwerken (deel 1).

Gelukkig gaat je liefdesverdriet over. Je lichaam zal de disbalans namelijk zo snel mogelijk opheffen, het heeft slechts tijd nodig. Tot die tijd moet je het vertrouwen hebben dat je in een moeilijke maar tijdelijke fase zit.

Wanneer je liefdesverdriet hebt is het moeilijk om te geloven in beterschap omdat je gevoelsmatig nog diep in de put zit. Het akelige gevoel is zo omvattend, je kunt het moeilijk anders zien.

Maar houd hoop! Ik spreek uit zowel eigen ervaring als uit de ervaring van mijn cursisten die liefdesverdriet hebben gehad: gun jezelf tijd en je zult je absoluut beter gaan voelen.

Versneld je liefdesverdriet verwerken

Wil je je zo snel mogelijk beter gaan voelen? Natuurlijk! Ik heb een scala aan adviezen voor je!

Voor nu… Sla mijn volgende advies niet in de wind ook al staat je hoofd er niet naar: doe aan sport.

Door de koude sensatie van hartzeer heb je waarschijnlijk de neiging om in bed te blijven liggen en zo min mogelijk uit te voeren; voor het gevoel is iets doen toch weinig zinvol. Maar je kunt je liefdesverdriet sneller verwerken juist door lichaamsbeweging.

De voordelen van sporten:

  • Sport verbetert je zelfbeeld; die heeft een knauw gekregen door de relatiebreuk.
  • Je kunt sportieve doelen stellen en er naar toe werken; het vergroot je zelfvertrouwen en het gevoel van eigenwaarde.
  • Sport verzet je gedachten; doorbreek de eenzijdige focus op je ex-partner.
  • Door lichamelijke inspanning maakt je lichaam stoffen aan die de disbalans van chemische stoffen opheft.

Sport dus zoveel als je kunt, voorlopig liefst elke dag. Het helpt echt om je liefdesverdriet de baas te worden.

En ik wil graag weten wat jouw ervaringen zijn met liefdesverdriet. Heb je nu last van liefdesverdriet of wil je je ex zelfs terug? En wat doe jij om je door de moeilijke periode heen te slaan? Plaats je reactie hieronder…

Leave a Comment

Rob

Ik kan hier een praktijkvoorbeeld toevoegen uit eigen ervaring. Een voorbeeld hoe je het vooral NIET moet proberen te verwerken.

Ongeveer 10 jaar geleden bestond mijn leven voornamelijk uit gamen en andere hobbies met PC’s, toen mijn leven op mijn kop gezet werd door mijn eerste liefde. Een aantrekkelijk meisje met uitstekende flirt-capaciteiten heeft me versiert en zoals elke relatie hebben we leuke en minder leuke dingen samen meegemaakt. Ongeveer 8 jaar geleden hebben we samen besloten de relatie te beindigen omdat we beide niet meer gelukkig waren met de situatie.

Natuurlijk heb ik vervolgens zowel blijdschap als verdriet gehad. Blijdschap van de hoeveelheid vrije tijd die weer beschikbaar was, maar verdriet vanwege het ‘gat’ dat zo plots ontstaat. Hele tegenstijdige gevoelens. Vooral het feit dat ze zo een andere kerel had heeft mij veel verdriet gedaan. Omdat het verdriet bleef aanhouden heb ik al het contact verbroken en heb ik mijn favoriete bezigheid weer op gepakt; gamen (en tussendoor wat skaten). Het skaten zorgde overigens echt voor een beter gevoel, dus ik kan bevestigen dat sporten helpt!

Gedurende de 8 jaren die volgden heb ik me nauwelijks met haar bezig gehouden. Natuurlijk dacht ik soms wel aan haar, of hoe het met haar zou gaan, maar ik voelde geen verliefdheid. Enkele maanden geleden vernam ik dat ze haar relatie na bijna 8 jaar heeft beindigd en sindsdien kom ik haar regelmatig tegen bij het uit gaan. Ze spreekt me regelmatig aan, maar de gesprekken zijn kort en oppervlakkig. Het lukt haar steeds om de meiden waar ik oogcontact mee had weg te jagen. Niet zo erg want ik neem toch nooit actie (hier ga ik aan werken m.b.v. http://www.aantrekkingskracht.com)

Een 2 weken terug zag ik tijdens de standaard oppervlakkige 3 zinnen dat ze niet de waarheid vertelde en verdrietig was, dus ik heb haar via facebook een bericht gestuurd om te vragen hoe het écht met haar is. Ik had het goed gezien, ze was verdrietig en 2 dagen later zat ze bij mij op de bank om bij te kletsen. Alhoewel het allemaal vriendschappelijk bedoeld was, is me duidelijk geworden dat ik nog steeds erg vatbaar ben voor haar flirtgedrag en al vrijwel meteen gevoelens van verliefdheid had. Gedrag dat ik overigens pas als flirten zie sinds ik op http://www.aantrekkingskracht.com kom en waar ik nu niet op in ga omdat dat een ander onderwerp is.

Kortom, het is me nu pas duidelijk geworden dat ik 8 jaar geleden het verdriet niet fatsoenlijk verwerkt heb, maar verdrongen heb. Als ik het stuk van Victor lees denk ik dat dit bij mij een psychische blokkade heeft veroorzaakt waardoor ik nog altijd geen gesprek met een vreemde vrouw durf aan te gaan. Nog een punt om aan te werken dus!

Wat je regelmatig hoort en ziet is dat mensen die uit een relatie komen zo snel mogelijk een nieuwe relatie aan gaan. Aangezien sporten bij mij niet voldoende helpt (ik skate nog altijd), deze populaire methode een kans geven en ‘pakken wat ik pakken kan’?

Victor

Bedankt voor je reactie Rob!

Verdringen van liefdesverdriet is inderdaad geen goede aanpak. Snel een nieuwe relatie aangaan hoort daar ook vaak bij; geen aanrader.

Dat wil niet zeggen dat je nu niet toe bent aan een nieuwe relatie. Het hangt af hoeveel binding je nog voelt met je ex…

Rob

@ Victor
Tot een paar weken geleden was er totaal geen gevoel van binding. Het verbaast me juist hoe snel de gevoelens terug komen, ook al zijn deze gevoelens niet welkom. Ik ben wel toe aan een nieuwe relatie, maar niet met haar.

De volgende vraag is bij me opgekomen:
“Wat is het verschil tussen verdringen en verwerken?”.
Als ik het goed begrijp zijn beide een vorm van afleiding zoeken; zorgen dat je niet meer aan degene denkt. De een doet het met sport, de ander met een nieuwe relatie, familie, vrienden of in mijn voorbeeld gamen. Ik hoop dat je het verschil duidelijk kan maken want ik denk dat je me daarmee enorm kan helpen. Misschien zijn er meer mensen met deze vraag. Alvast bedankt!

renate

Ik heb het ontzettend moeilijk met de breuk met mijn ex. Ik denk elke dag aan hem! En het liefst heb ik hem morgen terug.

Maar hij wil rust en alles eerst op een rijtje hebben. Maar ik moet deze woning over ongeveer 8 weken uit! Hij heeft al drie maanden na kunnen denken. Wat zal ik doen? Verder met mijn leven en kijken voor ander huis of wachten? Maar ja hoe lang?

Hoop dat jullie mij een advies kunnen geven.

Rob

@Renate
Ik ben niet bekend met de details van je relatie, maar puur gekeken naar het feit dat je over 8 weken misschien (waarschijnlijk?) een andere woning moet hebben kan ik maar 1 advies geven: beginnen met zoeken!

En wat je ex betreft vind ik het niet netjes dat hij je in twijfel laat, terwijl jij over 8 weken een ‘deadline’ hebt. Mijn advies: neem je leven in eigen hand en wacht niet op zijn beslissing.

Tom

Heey,

Vandaag heeft mijn vriendin gezegd dat ze niet meer verliefd op me is. Er begint nu een periode van teleurstelling, en dan wil ik weer terug in het verovercircuit, sterker dan ooit. Maar first things first, eerst over de verdriet heen.

Ik ben van plan veel te sporten, veel met vrienden af te spreken, en veel nieuwe dingen te ontdekken.

groetjes,
Tom

Tom

Heey,

Ik heb een aantal vragen over liefdesverdriet:
1) Is het slim om aan actieve zelfverbetering te doen tijdens je liefdesverdriet?
2) Pijn moet je niet onderdrukken, maar de andere kant van de medaille is dat je het niet de hele tijd laat oproepen. Hoe vind je een evenwicht?
3) Ik kan al 2 maanden liefdesverdriet hebben als 1 date niet heeft gewerkt. Dat komt denk ik omdat ik onbewust voel dat het lastig is om een nieuwe meid aan de haak te slaan. Kunnen mannen met een goed liefdesleven beter met liefdesverdriet omgaan?
4) Mijn ex heeft nu net naar me gestuurd dat ik een betere vrouw verdien dan haar, omdat zij niet kan bieden wat ik nodig heb in een relatie. Dan vindt ik lieve nazorg, maar betekend dat – ik naast flirten ook weer gewoon met vrouwen moet gaan afspreken? (vraag in zijn algemeen)
– Zolang je vrouwen niet gebruikt, bijvoorbeeld bij een One Night stand, je gewoon weer helemaal los kan gaan?
5) is het mogelijk om vrienden te zijn met je ex? Zo ja, hoe weet ik dat ze in de neutrale zone zit en dat ik niet gewoon bij haar wil zijn?

groetjes,
Tom

M.

@ Tom

heb zelf al vaak liefdesverdriet gehad, dus kan er wel over meepraten:)

1) ja zelfverbetering is goed, ook in zon zware periode. afleiding van andere vrouwen verlicht de pijn van je relatiebreuk en het geeft je weer hoop. het is alleen verleidelijk om een andere vrouw te veroveren om de leegte te vullen. doe dat niet! het maakt je afhankelijk dus onaantrekkelijk. als dat misloopt kan dat je zelfbeeld behoorlijk beschadigen. dus doe het rustig aan.

2) victor heeft daar nu een blog over

3) verschilt per persoon denk ik. loslaten is een vaardigheid opzich. misschien kunnen mannen met een goed liefdesleven wel slechter omgaan met liefdesverdriet, door een gebrek aan ervaring..?

4) ik zou het rustig aan doen, zie nr 1

5) ik denk wel dat het mogelijk is. als julie elkaar echt helemaal hebben losgelaten. daar gaat dus wel even een tijd overheen. je weet zelf wel wanneer je haar hebt losgelaten. maar om toch antwoord te geven. je voelt geen spanning meer in haar bijzijn. herrineringen aan julie tijd samen beinvloed je emotioneel niet meer.(misschien kan je er wel met een lach op terugkijken).

ron

ben sinds twee maanden alleen heb mijn ex naar 7jaar eruit moeten zetten vanwegen liegen heel veel liegen heb daarna geprobeerd om haar terug te krijgen tevergeefs nu hoor ik ook dat ze me zwart probeerd te maken.ik heb heel veel van der gehouden nu nog iedereen zegt ze is het niet waard waarom heb ik dan 7jaar van der gehouden wat heeft het dan allemaal voor een zin??????????????ben bouwvakker kan wel wat hebben maar voel me nu wel erg down lig hele nachten te huilen en kan er niet met mij hoofd bij hoe dit allemaal kan

sabine

Hallo,

Ik heb bijna 3 jaar een relatie met een getrouwde man achter de rug. Ik kende hem toen al 15 jaar. Ik was op dat moment 1 jaar gescheiden. We hadden in de tijd al een sterke band als vrienden. Hij zei dat hij al 14 jaar uit zijn huwelijk wou. We hebben heel intense en mooie momenten gehad, konden super praten, lachen, luisteren, elkaar raad geven, steun geven, …
Ik heb mij nog nooit zo goed gevoeld in een relatie en heb mij ook volledig gegeven en blootgesteld. Hij had het moeilijk om de stap te zetten omdat hij ver woont en hij bang was zijn zoon te verliezen. Dat probleem viel onlangs weg omdat zijn zoon nu werk zoekt en zijn eigen weg begint te gaan. En nu steekt hij het op de afstand. Ik moet er een punt achter zetten en heb dat in mijn hoofd gedaan. Hij beweerde nog steeds dat hij de stap gaat zetten en heeft gezegd dat het beter is geen contact te hebben tot hij dat gedaan heeft. Maar nu hoor ik van zijn zus dat hij de afstand te ver vindt. Ik wil aan de ene kant ook niet dat hij denkt dat ik nog wacht aan de andere kant weet hij niet dat ik van zijn zus weet dat hij de stap niet gaat zetten.

Ik weet dat dit het einde is en ik heb zo lang gehoopt en het doet zo’n pijn. Ik heb verschillende keren proberen een punt te zetten maar voel nu dat ik het moet doen en door moet gaan. Ik ben bang dat het mij niet gaat lukken. Ik hoop dat het mij lukt.
Ik ben bang dat ik mij nooit meer zo open ga durven opstellen.

groeten
sabine

Marcel Rutten

Hoi
Weet het alle maal niet zo meer zit tussen ga allleen verder liefdesverdriet verwerken en ex terug dat kan niet meer zou wel willen maar kan echt niet meer.
dik 10.jaar geleden kwam ik de vrouw van me leven tegen
op dat moment ging het haar en de twee kinderen hele maal niet goed (werd uit huis gezet was ook alleen schuld) we zijn aan een nieuwe leven begonnen op te bouwen eigen wooning mijn start geld 140000 euro`s later nog 110000 euro`s hebben wij een gewedig leven gehad ik voelde me op en top man trots en zij was ook 12 jaar jonger als mij zijn goed op vakantie`s geweest nieuwe borsten gekregen alles wat ze maar hebben wou enz enz heeft ook geen zin meer over te hebben nou ben er klaar mee of niet maar het grooste probleem van mij is dat ik zeker nog 6 tot 8 maanden in ons huis moet leven omdat doen ze voor huurhuis wilde inschijven moest ze eerst nog 6000 euro betalen wilde die van mij hebben heb nee gezeg met haar en de twee kinderen die niet van mij zijn die willen bij mij blijven kan niet maar hoe zij heeft een andere leren kennen via pokeren op PC je weet wel hoe dat gaat he nu leeft ze meer of min op de zolder en zit bijna 12 uur per dag met de web ken boven met haar nieuwe vent daar ga ik ook kapot in het weekend gaat ze erheen en laat me zitten met de kindeden weet wel zeker dat ze bordelijn heeft ben ook haar 4 man in haar leven en ik was echt verlief op die vrouw alles maar ook alles voor haar gedaan sex leven goed voelde me echte man in het leven die alles aan kon maar ben ik niets meer van dit alles zelf denk ik ook aan zelf moord dus zit echt in de put maar ik wil verder maar weet het niet hoe het geld is ook bijna op kan geen kant meer op zeg help me wil weer wat gaan maken van mijn leven maar zit vol in de schijding en het gevecht dit is nu zo 10 weken bezig nu wil ik 2012 mijn jaar mijn jaar maken hoe dan ook

groetjes marcel

johanna

Hij is een collega. Ik zit met hem op een kamer. We werken
Samen. Hij heeft me versiert en me helemaal
Gekregen. We zijn allebei getrouwd. Was
Geen probleem vOor ons. Hij hoeft van mij
Niet te scheiden. Maar na twee jaar zegt hij
Dat hij niet meer van me houdt. En ik zit
Nog steeds bij hem op de kamer. Ik hou
Zielsveel van hem. Ik dacht dat ik zeker van hem kon zijn.
Ik ben 47, oud en wijs genoeg. Hij is nu 51.
Ik ga er onderdoor. Hij blijft aardig, maar ik word gek van zijn nabijheid. Ik kan niet zonder hem, wil niet weg, maar ik pijnig mezelf. Ik kan ook niet weg, we hebben samen een opdracht. En hij weet hoe moeilijk ik het heb, maar het glijdt zo van hem af. Wat moet ik doen?

lara

Lara

Ik kreeg relatie met een collega opeens nam hij de telefoon niet
meer op op dag belde hij me op en zei dat hij een verloofde had
en dat hij ging mee trouwen ondertussen is hij getrouwd ik voel me zo gebruikt en diepgekwest alles heb ik van hem weggedaan het doet me zo pijn ik sta er elke dag mee op

ik hoop dat het gauw slijt groetje een diep gebroken hart

sofie

Heb een relatie van 2 maanden achter de rug, die was intens met alles erop en eraan.. nooit geen woorden gehad maar vertelde mij in het begin dat hij 3 jaar geleden een jaar samen geweest is met een vrouw en er het één en ander gebeurd was. Hij is ze blijven graag zien gedurende die periode en zelfs meerder malen opnieuw contacten proberen te leggen met gevolg de deur tegen zijn neus. Die gevoelens zijn voor haar gebleven, sterk zelf dat hij hulp nodig had om te verwerken en waar hij niet echt in geslaagd is!

Ondertussen enkele relaties achter de rug van korte duur omdat steeds die vrouw in zijn achterhoofd bleef spelen maar niets van contact kreeg. Anderhalf jaar terug hebben ze elkaar weer ontmoet en zijn ze naar bed geweest met gevolg dat zij toen zei: dit is hier uw leven en het mijne is ginder. Wat hij toen voelde als misbruik..

Vorig jaar in november heeft ze zich laten horen via mail, kort en krachtig zonder veel uitleg maar toch ze was er.. Mijn vriend wilde steeds met haar praten over het geen die de breuk veroorzaakt heeft, maar die kon dit niet en wimpelde voortdurend af.. Vorig jaar in december heeft ze zich terug laten horen en toen heeft hij gezegd als je niets van mij wil moet je mij met rust laten..

Ondertussen waren wij begonnen aan een relatie.. begin januari heeft ze zich aangemeld op fabook om vriend te worden met hem en zag ze dat wij een koppel waren.. en dat vond ze leuk! Na enkele dagen heeft mijn vriend haar ont-vriend op facebook omdat hij voor zich genomen had met mij een toekomst op te bouwen en haar proberen achter zich te laten. Omdat hij met haar niet kon praten over het verleden en ze liet het niet toe.. Maar zijn gevoelens voor haar zijn er nog steeds.. tot een week later. A

lles ging goed tussen ons, kreeg hij opnieuw een mail van haar waar ze haar hart luchtte over wat er in haar leven allemaal gebeurd was. En dat ze niet tussen ons wil komen maar graag met hem had gesproken en gezien. Dus met gevolg dat wij een moeilijke week samen hadden en werd hij afstandelijker van mij, met als gevolg dat hij het beter vond om elkaar los te laten omdat zijn gevoelens voor haar enorm groot zijn en dat er daar niemand anders boven kan geraken. En nu zit ik in de put.

irene123

ik heb 1,5 jaar een relatie gehad met mijn vriend, het ging al een tijdje niet goed tussen ons omdat hij niet lekker in zijn vel zat, zijn vader is overleden en dat kon hij niet goed verwerken. alleen hij sloot zich helemaal af voor iedereen hij wilde nergens over praten, en de ruzies werden erger en erger. nu heeft hij 2maanden geleden de relatie verbroken. toen hebben we nog een tijdje contact gehad, maar hij was elke keer niet duidelijk wat hij wilde. het ene moment deed hij leuk het andere moment weer niet, maar de ene klap kwam na de andere. de ene week ineens hield die niet meer van me , en de andere week was die ineens klaar met me en moest ik hem met rust laten. kunnen jullie mij raad geven. houdt hij echt niet meer van me?wilt hij me definitief niet meer zien, of kan het ook liggen aan de angst en zwakte die hij heeft vanwege zijn verdriet. want hij zit nu ineens met een meisje te flirten ik denk eerlijk gezegt dat het een uitweg is, en denk dat hij zichzelf over een tijdje tegen kan komen met alles! ik ben er elke seconde van de dag mee bezig. ik vind het moeilijk om met rust te laten.

Omar

Ik heb 6 jaar lang relatie gehad met een geweldige meisje. Ik had alles voor haar over, ik dacht zelfs dat ze mijn wederhelft was.
Een half jaar geleden ben ik zelfs op de knieen gegaan voor haar en heb haar te huwelijk gevraagd. Ze zei ja, dat gaf mij nog meer vertrouwen dat zij DE vrouw was voor mij.
Omdat ik een andere cultuur heb en anders ben opgevoed dan haar, waren mijn ouders niet blij dat ik met een Nederlandse meisje ging. Ik moest van hun en haar kiezen. Ik heb toch voor mijn liefde gekozen, dacht dat ze altijd zou blijven. En mijn ouders ooit wel een keer zouden bij draaien. Het is nu 2 maanden geleden en moet nog steeds aan haar denken, ik kan haar niet uit mijn gedachten halen. Ik heb zelfs geprobeerd om weer contact met haar te zoeken en krijg steeds weer nee te horen van haar. Ze zegt dat ze met mij niet gelukkig kan worden, en dat ze gedwongen leven zou moeten leiden met mij en mijn ouders.
Mijn verdriet is nu alleen maar erger aan het worden, ik word er manisch van. Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Ik heb veel uitgeprobeerd om haar te vergeten, zelfs op dates geweest. Maar kan gewoon niet verder met mijn leven.
Graag advies van jullie!!

Charlie

Ik heb het anderhalf uur geleden uit gemaakt met iemand waarmee ik al 7 maanden een relatie had.

We hebben zoveel dingen samen gedaan ( behalve echt de liefde bevredigen ).

Ik doe al aan voetbal dus daar kan ik het ook vergeten. Alleen ik heb de komende weken exames hoe ga ik hier mee om?

Marc

Afgelopen weekend is mijn relatie plotseling geeindigd. We hadden elkaar leren kennen omdat we praktisch buren waren en beiden net uit een relatie kwamen. Voor mijn gevoel was toe aan iets nieuws en hoewel ik in het begin terughoudend was, had hij me snel (te snel) voor zich gewonnen. Ik herinner me hoe gek ik het vond dat hij mij al best snel zijn vriendje noemde, maar ik accepteerde het omdat het goed voelde. Plotseling stopte dat.
Ik kreeg steeds meer signalen dat hij afstand wilde. Hij kwam een keer niet opdagen toen we hadden afgesproken, en later nog een keer toen ik het erover wilde hebben met hem in het park. Ook liet hij me zien welke porno hij keek en dat hij op allerlei profielenwebsites zat. Ook hadden we al maanden geen seks meer gehad.
Afgelopen weekend zei hij in Duitsland te zitten met zijn broer. Omdat hij me weken daarvoor kaartjes had gegeven voor het theater ben ik daar met een vriend naartoe geweest. Eenmaal op het podium kwam hij, tot mijn grote schrik, binnen met een nieuwe jongen. Hij zei dat ik onmiddellijk het theater moest verlaten, omdat die kaartjes van hem waren.
Met mijn hart in mijn keel realiseerde ik me dat hij gelogen had. Diezelfde avond vertelde hij me dat hij me nooit meer wilde zien. Ik werd ontdaan en geschrokken achtergelaten. Ik vraag mezelf telkens af of ik de klap had moeten zien aankomen. Was ik de jongen die hem afhielp van zijn vorige relatie? Wat heeft het betekend? Het heeft mijn zelfvertrouwen een behoorlijke klap gegeven.
Vervolgens niets meer van hem gehoord. Mijn gevoelens zeggen dat ik hem mis, maar mijn verstand zegt dat ik hem niet missen moet. Ik hoop maar dat ik hier snel overheen kom.

Pink

Het is nu net uit, sinds koninginnedag, gezamenlijk gedaan dat wel. Hij ging uit koninginnenacht, heeft telefoonummers uitgewisseld met iemand en mij de dag daarna zijn twijfels verteld. Het toen samen maar uitgemaakt, er waren al eerder twijfels of we niet beter als vrienden functioneren dan als partners…
Hoe dan ook, nu bijna een week verder, verdrink ik erin. Ik heb niet het gevoel hier weer uit te komen. Ik heb een zoon van 4 voor wie ik door moet en ga. Ik blijf hem stalken… Hij zegt dat hij ook pijn heeft maar gisteren heeft hij diegene van de telefoonnummers uitwisselen gesmst of ze met m mee wou… Waarom doet ie dat dan? Ik wil graag advies… een luisterend oor…

Richard cl

Ik ben een jaar geleden mijn vriendin tegengekomen op vakantie
Wij hadden een hele bijzondere klik en het was super ze riep ook ik heb de vent van mijn leven.
Echter door problemen op de zaak meer stress en geen grenzen aangegeven voor haar dochter die na 3 maanden al riep ik wil dat jij weg gaat dan krijgmik mama weer .
Ze is elf jaar en wordtbal die tijd ook alleeën door haar opgevoed en verwend.
Ze werd bediend als een prinsesje .
Nou door te blijven porren en veel stress is de relatie geklapt.
Het ergste vind ik dat zij het wil verwerken en allen contacten te verbreken terwijl we eigenlijk geen ruzie hebben.
We tennissen bij de zelfde club en dan zie ik ook dat zieners ongelukkig is…..

Wat moet ik hier mee ik vindt dit een zeer vervelende situatie

Tinneke

Ik zit nu met dat probleem weet niet goed hoe ik moet beginnen om mijn verhaal te vertellen. Ik ben Belgische en hij is Nederlander, heb hem zes jaar geleden leren kennen.

Ik woonde toen nog in Belgie en hij in Nederland, dus we gingen wel regelmatig weekendje bij elkaar op bezoek. Na drie jaar besloten we om aan kinderen te beginnen omdat ik toch besloten had om uiteindelijk naar Nederland te trekken. Toeval wil dat we van de eerste keer een tweeling kregen. Ik ben nog in Belgie bevallen van onze twee lieve dochters en een maand later verhuisd naar zijn woning in Nederland.

Nu bijna drie jaar later nog ontdek ik dat ie verliefd is geworden op een andere vrouw die hij heeft leren kennen in een chatroom en als ik hem mag geloven is ze uit Amerika. Hij weet zeker dat ie geen gevoelens meer heeft voor mij en zelf heeft ie ook toegegeven dat het niks kan worden met die andere vrouw. En toch wil die er verder contact mee houden.

Hij is ook iemand die niks anders doet dan op die chat zitten en dergelijke. Ik heb alles achter gelaten voor hem, de eerste jaren de zorg van onze kinderen op mij genomen. Zelf heb ik geen inkomsten helaas, dus nu zit hij alsnog met mij opgescheept tot ik mijn financien hier in orde heb gekregen om een eigen woning te zoeken voor mij en mijn kinderen. Maar voor mij is het ook niet makkelijk want ik voel nog wel steeds wat voor hem. Kan het nog niet begrijpen.

Hij zegt dat het ook deels komt doordat het huishouden in het slop is geraakt, maar ik heb in die jaren dat ik voor de kinderen heb gezorgd bijna mijn zus verloren en ook nog twee sterfgevallen gehad waar ik door moest. Weet soms ook niet goed hoe ik met deze situatie om moet gaan, we proberen nu wel zoveel normaal mogelijk te doen voor de kinderen. Hij zegt dat ie er nog wel voor wil knokken om te kijken of het goed komt maar ik twijfel eraan omdat ie zegt dat ie helemaal niets meer op liefdesgebied voelt voor mij en toch nog met die andere vrouw contact blijft houden.

Denk je dat ie zijn gevoel voor mij nog terug kan krijgen?

Shannon Martha

Hallo,

Mijn vriend heeft het nu een week en 2 dagen geleden uitgemaakt. Ik heb er echt kapot van omdat ik het ook niet aan zag komen. Zijn reden was omdat hij klaar met de ruzies en geziek was. Maar naar mijn mening waren die heel natuurlijk en op z’n tijd in onze relatie. Hij wil ff rust en de ruimte. Die wil ik hem ook graag geven maar heb daar heel veel moeite mee. tot vandaag heb ik hem ook elke dag nog gesmst of gebelt of gezien. Ik weet dat ik het niet moet doen maar de verleiding is gewoon te groot. Elke dag neem ik weer voor om het niet te doen en dan gebeurd het toch. Overdag gaat het prima maar als ik savonds alleen in bed lig heb ik het heel erg moeilijk. Dan begint de drang ook om hem te bellen of te smsen. Ik weet dat deze pijn over gaat maar het lijkt eeuwig te duren (ook al is het pas een week). Dit heb ik ook nog nooit gevoeld. Het is de eerste keer dat ik echt liefdesverdriet heb. Ik sport zoieso al elke dag 2 uurtjes maar voor me gevoel helpt het niet echt. Misschien omdat dat zoieso al in mijn rimte zat. ik werk ook gewoon fulltime dus ben wel overdag lekker bezig en in de begin van de avond ook. Daarna is het moeilijk. ik hoop gewoon dat ik hem vanaf nu de ruimte kan geven en zijn rust waar hij om vroeg en dat hij zich bedenkt wat voor engeltje hij heeft laten gaan. Ondertussen probeer ik verder te gaan. Want het kan natuurlijk ook zo zijn dat hij zoiets heeft van dat het wel goed is zo. pff. heel moeilijk allemaal. Ik gun dit niemand.

groetjes,

Shannon

K

Ik heb een relatie van 2.5 jaar achter de rug. Waarin het een keer eerder is verbroken. Leerden mijn ex (31 jaar)kennen op het werk en was meteen verliefd. De liefde was wederzijds en we waren beste vrienden. Alles zat goed, we waren gek op elkaar en de liefde die spatte eraf.

Na een paar werken vertelde hij dat hij bi-seksueel was. Dat is opzich geen probleem, maar daarnaast kwam ook nog dat hij ‘vroeger’ altijd afsprak met mannen via chatssites om sex te hebben naast zijn relatie die hij toen had. Hij overtuigde me ervan dat hij nu eerlijk door het leven wilden en dit niemand meer wilde aan doen. Ik waardeerde zijn openheid (niemand wist dat hij bi was en deze dingen stiekem deed en heel zijn omgeving zal hem gewoon als een hetroman) en ging ervoor.

Na een jaar zag ik dat hij weer aan het chatten was, en vroeg waarom hij dit deed. Vervolgens werd hij steeds boos en ik banger omdat ik argwaan kreeg en mijn vertrouwen beschaamd werd. We hebben der veel over gesproken en hij vertelde dat hij er gewoon nieuwsgierig om was. Dit heeft zoveel stuk gemaakt in onze relatie en ook in mij van binnen als persoon. Maar omdat je zo gek op elkaar bent leer je der mee om te gaan. Na onze eerste breuk kwam hij na een maand huilend terug en zei dat hij besefte dat ik het voor hem was. Hij wilde mij niet kwijt en zei dat hij hulp zou gaan zoeken.

Doordat we weer bij elkaar waren was de verliefdheid weer als toen in het begin. Alles ging eindelijk goed voor een lange tijd (dacht ik). Na 8 maanden kwam ik erachter dat hij was vreemdgegaan met een stel. Ik voelde me bedrogen en vroeg waarom? Waarom kon je het niet gewoon vertellen en aangeven dat je er weer behoefte aan had?.. We hadden het bijlegd en na een paar maanden ging hij op vakantie. de dag dat hij terug kwam maakte hij het uit omdat hij goed had nagedacht en zichzelf niet zag met kinderen en een stabiele relatie. De maand daarvoor was zijn verzoek nog of ik wilde stoppen met mijn pil.

Ik ben er helemaal stuk van omdat ik zoveel liefde en energie erin heb gestoken, en nog meer omdat ik nu mijn beste vriend kwijt ben. Degene met wie ik alles kon delen.
Ik wil het een plek geven maar ik besef me ook dat alles tijd nodig heeft. Ik ben alleen bang dat dit mij voor de rest van mijn leven zo heeft geschaadt dat ik nooit meer iemand kan vertrouwen.

Dit is mijn verhaal.

Groet, K

Lena

Na meer dan 5 jaar te hebben gewacht tot mijn partner klaar was om een nieuw leven met mij op te bouwen, is de relatie nu verbroken door hem. Hij wil het niet meer maar zegt wel dat hij me mist. (hij is gescheiden met kinderen en woont om afstand dus we hebben al die jaren elk weekend heen en weer gereisd en verder alleen vakanties etc samengewoond, dat liep goed en nu was het tijd om de beslissing te nemen om samen een serieus leven op te bouwen incl de kids) Het was de liefde van mijn leven en ik weet me geen raad meer. Alles wat ik in die 5 jaar heb gedaan is voor hem geweest. Elke dag zat hij in mijn hart, werd ik dolblij als hij me doordeweek belde en iets liefs zei. Ik sport zowieso al elke dag maar hem nu geen kracht meer om ook maar iets te doen. Ik sleep me naar het werk en daarnaast kan ik niet stoppen met huilen. Ik slaap niet, eet niet, moet overgeven als de emoties te heftig worden. Het stopt maar niet. Ik heb zo veel van die man gehouden en nu ben ik bang dat ik mezelf aan het verliezen ben in het verdriet. Alle goede tips helpen niet. Ik kan niet loslaten.

Suzy

Hallo,

Op dit moment voel ik me verschrikkelijk. Ik heb een relatie met een getrouwde man. Hij heeft ook dezelfde gevoelens voor mij want hij neemt ongelooflijk veel risico’s voor mij. Maar zijn woorden”als mijn kinderen (1 en 2.5 jaar oud) er niet geweest zouden zijn. We zouden getrouwd zijn en ons eigen gezin hebben. Maar ik wil mijn kinderen niet verliezen. Ik wil geen weekendvader worden.” Ik moet afstand nemen maar elke keer als ik dat doe is het een hel zo een verdiet het lijkt het einde van de wereld te zijn. Hoe moet ik afstand nemen? Ik zie hem zo graag maar ik kan niet anders. Ik voel me niet goed bij deze situatie omdat ik hem zo mis en anderzijds ga ik er kapot aan als ik hem niet meer zie of hoor.

Deborah

Ik heb het nu ongeveer 2 weken uit met mijn ex.
Het is uitgegaan de reden weet ik niet en hij heeft het niet eens in mijn gezicht uit gemaakt dat vind ik nog het moeilijkste hij heeft een smsje waarin ik hem met rust moest laten gestuurd en dat het niet meer goedkwam.
Als hij het recht in mijn gezicht zegt dan komt het teminsten beter bij mij over nu houd ik nog hoop.

Ik heb 3 jaar lang een relatie gehad.toen ik bij hem kwam had die problemen maar ik ging ervoor omdat problemen opgelost kunnen worden!Ik stond altijd voor hem klaar en deed alles voor hem.
Soms was ik jaloers maar vertrouwen deed ik hem wel.
Zijn ouders waren geen leuke mensen zijn moeder prate over iedereen hun zijn ook gescheiden dronk veel en dit was naturulijk ook niet leuk voor mijn ex.
Zijn vader is ook alcohlist en gebruikt zo nu en dan ook wel drugs.
Hij woonde eerst op zich zelf toen die het huisje kwijt raakte daarna ging die bij zijn moeder wonen wat ook nergens op uit liep.Daarna bij zijn vader waar die alleen maar downer werd! Ik heb zoveel mogelijk proberen tedoen voor hem maar op een gegeven moment had hij zelf ook nergens zin meer in.
In die tijd hadden wij ook vaak gezeur dat kwam ook meer om de situatie waarin hij zat we ons allebei niet fijn voelde in die omgeving.
Ik was mijn baan kwijt geraakt en zat een half jaartje in de uitkering tot ik een baan kreeg in de horeca dat was rond eind april 2012.
Het was een restaurant op een camping wat meer seizoenswerk is dus veel werken in de zomer.
Soms werkte ik wel 51 uur per week.
Dus u raad het al minder tijd voor mijn vriendje.
Hij voelde zich in de steek gelaten en werd alleen maar bozer op mij inplaats van mij te steunen zoals ik hem al die tijd gedaan heb.
Hij wist ook dat dit voor een paar maand was dat we elkaar zo weinig zagen.
Nu heeft die zich hellemaal van mij afgezet.
Hij is zo kwaad op mij dat we niet eens normaal kunnen praten.Overal heeft die mij van geblokt.Nu heeft die een eigen huisje met nieuwe vrienden en laat die mij vallen mij heeft die niet meer nodig hij begint overnieuw.
Ik kan het echt geen plekje geven ik weet echt niet wat ik moet het liefste sms ik m de hele dag door maar daar duw ik hem alleen maar verder van mij af.
Ik weet niet wat ik moet doen want ik wil hem zo graag terug.
Maar ik denk dat die nu voor zijn vrienden heeft gekozen en al mijn dingen vergeten is.
Ik wil hem zo graag terug:(

Vera

Ik heb 2 jaar lang een relatie gehad en het is nu 4 weken over.
Ik heb het zelf uitgemaakt omdat ik de stress en de gebeurtenissen er om heen even niet meer aan kon.
Ik heb spijt van dat ik het uit heb gemaakt en heb al aantal keer gesproken met me ex-vriend.
Nu is het feit dat hij zegt dat die niet weet wat die wilt.
en ik voel me nu echt heel rot en heb totaal nergens zin in.

Ik wil hem tijd geven om naar te denken maar ben bang dan de klap in me gezicht te krijgen dat het niks meer word.

snoopy

Ik ben voor de gek gehouden. Ik ben inmiddels 3 jaar gescheiden en tijdens de scheiding al kwam ik in contact met me eerste liefde. Ik kon me geluk niet op. Ik deed alles om zijn liefde te overwinnen en leende hem geld die hij me nooit terug heeft betaald. Ik zit daar zo ontzettend mee want ik ben ook een moeder. Hij deelde mij gewoon mede dat hij gaat trouwen met een ander. De keuze is gemaakt door zijn ouders en familie en dat ik onder geen enkel voorwaarde contact met hem moet opnemen. Over me geld heb ik hem gevraagd en hij zal dat betalen in de toekomst en geeft me geen concreet antwoord daarop. Hij wil niet dat iemand maar weet over mijn bestaan. Ik voel me echt heel erg in een dip. Heb weinig vrienden en families waar ik me verhaal kwijt kan. Voel me misbruikt en in de steek gelaten. Ik wil hem sowieso niet terugwinnen. Ik wil wel me geld terug want ik heb het nodig. Kun je me tips geven hoe ik hem duidelijk moet maken dat hij me moet terugbetalen.

Daan

Dat van dat sporten ga ik de volgende dagen/weken eens uittesten.

8 maanden geleden had ik het geluk om mijn eerste lief te vinden. Een vrolijke kerel van 2 jaar jonger, waar ik de hele tijd vele ups en enkele downs gekend heb. Dankzij hem was ik de gelukkigste persoon op aarde.

Maar ik ging vanaf vorige maand naar het buitenland om voor een jaar te studeren. En hij is niet iemand die veel contact houdt, hij heeft iemand in zijn buurt nodig die hem zekerheid geeft. Maar ik dacht dat wij iets speciaals hadden.

Mijn vriend heeft het gisterenavond uitgemaakt. Hij twijfelde aan zijn gevoelens voor mij, en maakte het dan uiteindelijk uit. Maar ik denk dat ik nog steeds enorm veel van hem hou.

Maar ik weet dat deze relatie voorbij is. Hij bestaat niet meer, en ik moet dat beseffen. Alleen doet het zoveel pijn.
En nu surf ik dus op het internet, op zoek naar methodes om die pijn in mijn hart te verkoelen en uiteindelijk te doen uitdoven. Dus ga ik me inderdaad toeleggen op wat sport, mijn nieuwe vrienden beter leren kennen en mij op mijn studie gooien.

Ik hoop dat deze periode snel voorbij is, wat ik kan dit niet aan voor lang. Ik wil hier voorbij zijn.

Victor Verlon

Daan, veel sterkte met het verlies van de relatie. Deze relatiebreuk is je duidelijk niet in de koude kleren gaan zitten.

Sporten is sowieso goed, net zoals ik hierboven al aangaf.

Je komt door deze periode heen, echt waar.

Kenneth

Hoi,

Ik heb dus een half een relatie gehad met een schat van een meid, en die relatie heb ik dus verkloot met mijn gedrag, lukte er iets niet of ik was ff chagerijnig, reageerde ik het op haar af.
Fout ik weet, dat is bijna 2 maanden geleden, ondertussen zat al achter een ander aan, ok dacht, ik zag het aankomen en ze belde me zelfs om te checken of ik er bezwaar tegen had.
Wat moet je zeggen, het is uit, ga je gang en wees gelukkig zei ik dus.
Nu zit ik mezelf op te vreten omdat ik het heb verkloot en niet te zuinig, ik mis haar nog elke dag, dan hoor ik dat ze vrienden wil blijven, heb ik het moeilijk en dan zegt ze dat dus.
ok, even goede vrienden, jij hebt alweer een ander en je bent gelukkig, helemaal best, dan wil ik ff de ruimte om dat slagveld in me hoofd op te ruimen.
nee hoor, ik wil je niet kwijt/loslaten zegt ze dan, het maakt niet op welke manier ik het zeg, zij blijft bij deze zin hangen, ook al gebruik ik stevige taal als, laat me the fuck met rust, niet luisteren, ze beld me dan ook nog op in een poging me te helpen.
leuk dat mijn ex me wil steunen, maar hoe moet ik nu verder als ik nog ongelooflijk gek op haar ben en zij zegt dat niet over mij maar toch nog vrienden wil blijven terwijl ze weet hoe gek ik nog op haar ben.En tot slot, waarom laat ze me dan niet los als ze een ander heeft?

kathy

Hallo, ik weet met mezelf geen raad meer. Mijn vriend is dus biseksueel ik zelf ben ook biseksueel maar ik kan het niet plaatsen.

Ik heb het heel zwaar ermee. Ik denk soms ook dat ik beter de relatie van 8 jaar knoop te hakken en zeggen stopt allemaal voor mij omdat ik kindjes heb.

Wij zijn swingers (dit wil zeggen wij gaan naar parenclubs feestjes noem het maar op). Ik wil voor het ogenblik geen sex meer met hem, alleen nog knuffel …ik heb een haat gevoel.

Ik heb hulp nodig omdat ik denk dat hij me diep en dieper raakt met dit te doen. En ja sorry, maar de gevoelens zijn weg aan het trekken. Hij zei ik stop ermee, maar doet het niet. Ik weet geen raad meer. Dank u.

Kathy

Ireen

me man en ik hadden 2 jaren terug geen relatie meer en ontmoete een andere man die beweerde van mij te houden later ben ik er achter gekomen dat hij meerdere vriendinnen heeft en had ook ruzie met zijn vrouw.Hij vertrouwt niets en niemand maakte afspraken met mij en kwam ze vaak niet na in tussen kwam me ex man weer in me leven en heb voor hem gekozen omdat ik het niet zag zitten met de man die in me leven was gekomen en wil me man, die terug is niet bedriegen, heb ik een besluit genomen de man die nu me ex is een stop te brengen aan onze relatie. Maar het punt is ik wil geen relatie meer met hem, maar ik kan hem niet uit me hoofd zetten en vind het lastig en erg want ik wil gelukkig zijn met me man

herma

Hallo
Op dit moment zit ik in de fase van onbegrip. Mijn ex verbrak de relatie voor zijn dochter nu 2 weken geleden. Hij koos voor haar. Zij manipuleert en terroriseert iedereen. Ik kan niet geloven dat de liefde van hem voor mij zomaar eensklaps over is. Hij behandeld me nu of ik nooit heb bestaan terwijl we voor dat hij deze keuze maakte een superrelatie hadden. Een dag voordien maakten we nog plannen, smorgens noemde hij me nog bij mijn koosnaampje en smiddags kwam zijn dochter bij hem thuis langs en savonds was die binnen het uur vertrokken. Immense pijn voel ik hierdoor omdat ik het niet bevatten niet begrijpen kan op al mijn vragen is het je eigen keus geweest, kunnen we er niet over praten niks helpt krijg alleen maar ik ben er klaar mee. Ik wil hem zo graag terug omdat ik zielsveel van die man hou en ik zie hoe zijn dochter zijn leven kapot maakt. Wat kan ik hier nog aan doen en kan ik die man nog terugkrijgen. Hij zegt nog steeds van me te houden maar kiest dus voor zijn kind bang om haar kwijt te raken.
vriendelijke groet Herma

tom

ik ben op dit moment veel aan het sporten ja natuurlijk wil ik me ex terug maar volgens mij is de deur echt dicht

carin

behhhh heb er ook behoorlijk last van.
al ben ik degene die er, na een time-out, van de week een punt achter heeft gezet. Heb daar ook geen spijt van.
Maar vandaag was zo’n dag vol pijn en verdriet: niet sporten zoals het advies was, maar liggen op de bank en tot niets komen en alleen maar denken aan de fijne momenten die we hebben gehad. Terwijl ik me ook best bewust ben dat ik het niet voor niets uitgemaakt heb.
Het doet gewoon zo’n pijn! En het kan me soms aanvliegen: het idee weer alleen te zijn. Hebben anderen dat ook? En zoja, wat doe je dan?

mama

Mijn relatie is verbroken afgelopen zomer. Mijn zoontje was net 4mnd. Mijn ex partner is vreemdgegaan tijdens mijn zwangerschap. En is uiteindelijk weggegaan toen onze zoon 4mnd was. Hij heeft nu een relatie met het meisje waar hij mee vreemdging.

Het is heftig, net mama worden en er dan al alleen voor staan. en zie soms geen uitweg.
Ik sport inderdaad en dat geeft voor en uurtje even wat onspanning. En mijn zorgt ervoor dat ik iedere dag weer op sta. Want het liefst duik ik onder de deken.

Sarah

Hallo,
Ik ben sinds een paar weken weer vrijgezel. Ik was 2,5 jaar me men vriend en het was gewoon de gelukkigste tijd uit mijn leven. We woonde samen deden veel samen en ja het geluk kon niet op. Toch het eerste jaar niet. Na een jaar was hij vreemdgegaan. Ik heb hem dat vergeven en hij is terug bij mij komen wonen. Met de feesten vorig jaar wou hij alleen uitgaan. Dus was ik kwaad en boem meneer ging weer alleen wonen. Hij weigerde zijn spullen te komen halen en ja uiteindelijk vanaf begin 2012 hadden we terug een relatie. Meestal zag ik hem 2 keer per week. Tot hij meer en meer met een vriend optrok en daarmee klusjes ging opknappen bij mensen thuis dus minder tijd voor ons. Ik vroeg hem telkens of hij nog wel verder wou want ik voelde me verwaarloost. Jaja was zijn antw. Tot in november. Ik ging bij hem en kreeg alle verwijte naar men hoofd. Alles in zijn leven ging slecht door mij. En hij verzon er nog leugens bij. Men hart brak. Ik weende non stop. En nu vorige week hoor ik dat hij al een andere heeft. Die fotos op facebook zien en dat hij lacht. Ik ben zo kwaad. Ik wou een toekomst met hem en na 2 weken had hij al een ander en ze wonen zelf samen. Ik ween en ween. We hebben weer effe contact gehad en hij zei sorry enzo. Maar het hielp ni. Ik ben niets met zijn sorry. Want hij kan voort met zijn leven. Savonds met 2 op de bank enal. Maar natuurlijk verzwijgt hij zijn verleden. Dat hij een kind enzo heeft. Dat ik er nog was in november. Ale ja van alles. Wrm doet dat pijn? Wrm kan ik niet gelukkig zijn. Ik heb kans op hem tegen te komen. Als ik da doe weet ik dat ik non stop ga wenen. Hoe verwerk je alles. Ik weet het ni meer 🙁

Lieke

Hallo,

Ik ben een meisje van 14 jaar en ik weet wat jullie nu gaan denken (oh ze is jong dit dat is niks).
Inderdaad ja, maar dat betekent niet dat ik geen last kan hebben van liefdesverdriet, toch ? :p

Ik ben ongeveer 5/6 maanden geleden in contact gekomen met een jongen uit Arnhem die ik van trainingskamp kende.
Ik woon zelf bij Eindhoven dus je kon het wel een afstandrelatie noemen ja. Ja we zijn inderdaad een relatie aangegaan maar die heb ik na anderhalve maand verbroken. Omdat ik het missen van hem (we zagen elkaar met heel veel geluk 1 keer per week) niet meer aankon, en ik merkte dat hij zich moest inhouden met uitgaan etc. Omdat hij nog al een gewild persoon is bij meisjes.
Eerst kon hij niet zijn liefdesverdriet verwerken (hij is 17 btw) maar daarna wel, ik had nog gewoon heelveel contact met hem maar toen hij me vertelde dat hij over me heen was kwam voor mij de domper. Ineens viel ik weer helemaal terug ik wil hem nu zo graag terug, en hij praat bijna iedere dag over alle meisjes die hem leuk vinden en dat hij met zijn ‘meissie’ naar Eindhoven komt en of ik dan mee wil etc. Het is zo flauw maar ik wil hem niet kwijt en daarom reageer ik er maar allemaal leuk op. Ergens hoop ik en denk ik dat ik nog ooit met hem samen kom (gewoon een gevoel). Maar als ik dat aan hem vraag zegt hij steeds je bent nog jong etc. Dus geen duidelijk antwoord eigenlijk.
Sorry voor het lange verhaal maar het is gewoon heel ingewikkeld.
Iemand tips wat ik kan doen ?
Moet ik hem vergeten ? Laten gaan ?
Ik zal jullie advies zeer op prijs stellen, want ik ben ook nog jong inderdaad en ik wil liever niet zo’n lange tijd over een jongen inzitten.

Liefs, Lieke

Sascha

Ik heb er veel pijn en verdriet! om dat het over is met mijn vriend. Ik ben boos op hem omdat hij zo gelogen tegen mij mij, waar heb ik dat aan verdiend? Dat 3 maanden later er achter moest komen dat hij getrouwd is!!! en dat doet mij zo veeeeel pijn!!! Hoe kom ik hier weer over heen??? En aan de andere kant wil ik hem niet kwijt, want ik mis hem zo erg!!!! twee een time oud afgesproken. Ik wil hem zo graag spreken of smsen! maar hij wil zich aan de afspraak houden. Stel je voor dat ik over maand weer contakt op neem, dan wil hij misschien niet meer met mij praten, of mij niet meer zien!!! En dat is mijn grote ANGST!!! Mijn leven staat stil op dit moment, ik kan alleen maar aan hem denken!! Ik sluit me zelf in me huis op omdat ik geen mensen wil belasten met dit probleem, omdat ze mij tocht niet begrijpen!!! ze zeggen gewoon er over heen stappen en verder gaan met mij leven. Maar dat kan ik niet want ik heb gevoelens voor hem. En ik kan mijn gevoel niet uitschakelen. Zal hij mij ook missen??? of zal hij blij zijn als hij van mij af is??? Soms denk ik weleens dat mannen geen gevoel hebben, en dat ze van steen zijn, net zoals mijn ex vriend.

Groetjes van Sascha.

chris

Het is net uit met mijn vriend
Nou nu 1 maand ofzo
Hij is vreemd gegaan en hij wil mij niet meer…
Maar ik ben er stuk van elke dag…
Het ergste is ik wil hem terug maar hij mij niet..
Ik blijf contact zoeken en ik mis hem zo erg
Als ik dit vertel aan hem zegt hij ja me gevoel is weg voor jeee.. Nu komt de vakantie eraan en tuurlijk doe ik dingen maar pff

misschien wat tips hij is mijn 1ste liefde ben nu bijna 20..
Hij was alles voor me en ook al krijg ik aandacht van anderen kan ik alleen nog steeds aan hem denken

Tom

Hallo,

Ik heb 2 jaar lang een vriendin gehad alles klopte volgens mij gewoon en we hadden het zo geweldig samen! Lachten,Zelfde humor, het was allemaal heel leuk!

We hadden natuurlijk wel op het laatst gezeur soms over dingen wat eigenlijk nergens op sloegen vonden we beiden achteraf.

Maar op een gegeven moment had ze gezegt net toen ik weer was met kameraden van vakantie dat ze twijfelde. uiteindelijk 1,5 week later is het toen toch uit gegaan!

in die tijd ben ik elke keer uit geweest zodat ik haar misschien weer zou zien want we hadden afgesproken dat we elkaar geen berichten zouden sturen zodat ze goed kon na denken wat ze nou wou!

op gegeven moment was het 2 maand uit! en toen ben ik er achter gekomen via een kameraad. dat ze met iemand die ik goed ken ook een soort van vriend van me zie hem ook heel vaak met verjaardagen. Dat die jongen met me ex had gezoend! dat heeft mij echt ongelovelijk veel pijn gedaan! heb die jongen echt heel lang niet meer aan gesproken en genegeerd kon hem amper in de ogen aan kijken en voelde me veraden!.

Hoe kon me ex met iemand die ik goed kende zoenen. En hoe haalde die jongen het in zijn hoofd om met haar te zoenen terwijl het toen nog maar paar weken uit was!

En in korte tijd heeft ze met heel veel meer jongens gezoend! dat deed me echt pijn. ben op gegeven moment ook met wat meisjes gezoend maar vond het niet eens leuk! deed het maar gewoon omdat zei het ook deed en ik misschien dan weer zo leuk iemand tegen kan komen zoals haar!

Ze heeft me toen het 3 maanden uit was echt gezegd dat het de komende 3 jaar zo wie zo niet wat word!

En ze heeft nu ook een jongen waar ze meer mee heeft gedaan dan zoenen! En ze wil me amper spreken als ik haar zie. Ze negeert me gewoon half en dat doet mij gewoon pijn want ik wil gewoon dat ze normaal tegen mij doet want heb gewoon 2 jaar een hele leuk tijd met haar gehad!

Het is nu tenslotte nu 6 maand uit en heb er nog steeds best veel last van 🙁 mis haar elke dag nog en denk heletijd nog aan haar!

En het liefst wil ik haar gewoon terug want ik wil niemand anders! want gewoon zo lief alles had ze!!

Hoe kom ik hier ooit van af 🙁 en hoe moet ik haar nog proberen terug te winnen? of maak ik dan veel meer kapot

dorien

ik denk obsesief mijn relatie is al 2 jaar verbroken maar elke dag sta ik nog op met een misgevoel en de gedachte dat het misschien nog wel goeg kan komen .. hij is een alcoholist en is vreemd gegaan hij heeft voor nog geen enkele vrouw in zijn leven een stap gezet om te veranderen .Ik dacht dat ik dit kon maar nee die acceptatie dat ik hem niet kan veranderen is de moeilijkste in mn hele leven geweest ook omdat je nog van iemand houdt en dat je beetje bij beetje iemand door zn ziekte weg ziet zinken ik heb afstand van hem genomen het kon niet anders,anders ging ik erzelf ook mmee aan onderdoor ik mis m wel heel erg het is een obsessie geworden het verbruikt al je energie het verbruikt je inciatieven om dingen te ondernemen gelukkig word je absoluut niet van de gedachte. waar ik me mee bezig hou is … deze distructieve gedachte leid mij tot niks ik wordt van deze gedachte niet gelukkig dit helpt mij wel als ik me niet goed voel obsessief denken heeft veel weg van een verslaving alleen zonder alcohol of drugs

otter

na dit gelezen te hebben. en rob bedankt.

blijf ik liever nog even in deze gevoelens leven. tot ze weer een geheel vormen met me andere dagelijkse gevoelens
van zijn

Jasmijn

Ik ben 13 maar toch heb ik een paar dagen geleden iets meegemaakt wat wel blijft hangen.
Ik praatte steeds vaker met een jongen van mijn basisschool ik had toen helemaal geen band met hem. Maar plots op een avond deed hij heel lief en wisten we het zeker. Hij bleef hartstikke lieve berichtjes sturen en ik stuurde natuurlijk ook zulke berichtjes terug . Maar na hem op school vaak te zien en geknuffel vond ik het toch logischer dat we iets hadden en dat iemand het maar moest vragen.
Hartstikke lief natuurlijk … Maar na nog vele superlieve berichtjes was het echt zi serieus dat Ik me zo gelukkig voelde …. Maar toen zei hij op een gegeven moment ik moet je iets vertellen… Hij zei dat hij me wel hartstikke lief en aardig vond maar niet superverliefd was…..die avond heb ik 1 uur en een kwartier geslapen. Ik was boos dat hij het zo laat zei dat hij de hele tijd me had voorgelogen en tegelijkertijd was ik hartstikke verdrietig dat hij me zoiets aan kon doen . Ik besef het me nog niet echt hoe vaak ik er ook aan denk. Al weet ik wel dat er iets van binnen geknapt is. Ik zit op hockey maar na 2 trainingen na elkaar vielde ik me nog niet echt beter.. Vandaag heb ik een wedstrijd en hoop dat het beter gaay . Berder zijnn ongeveer al mijn vriendinnen verliefd en eentje heeft ook bijna met iemand en ik heb het niet aan hun verteld en ben bang dat ik plots in huulen uitbarst ofzo. Ook luister ik veel muziek alleen dat maakt het ook niet heel veel beter… Nog tips? Xxx

claudia

Hey, mijn “vriend” tot nu toe is hij nog mijn vriend maar het gaat echt slecht en ik wil doodgraag weg bij hem maar ik zien zo hard af als ik hem verlaat.. hij is een psychopaat, hij heeft de 20kenmerken van een psychopaat, hij kent ook geen liefde zegt hij zelf. of emotie, daarom heeft hij nooit liefdesverdriet.. als we uit elkaar zijn leeft hij gewoon zoals hij nu leeft enkel zonder mij, hij zou eens geen traan laten of eender wat.. goed voor hem natuurlijk maar ik zit dan kapot te gaan van de pijn.. ik heb een heel zwakke maag en heb dan ook voor het minste maagzweer of stop met eten..

We hebben samen een dochter van 3,5jaar die zit dan wel bij mij want ik geef ze niet af enkel om de 2weken een weekendje.. en dat vind hij ok! hij heeft verteld tegen zijn collega moest zijn dochter morgen sterven zou hij er geen traan voor laten, zo is hij.. hij heeft geen emotie, zijn moeder is overleden en hij heeft 1keer gehuild en dat was het.. als mijn ouders zouden sterven dan huil ik weken aan een stuk, zelf als 1 van mijn vrienden overlijden!

Ik zit er nu nog bij maar moet de stap zetten om weg te gaan, maar het eerste dat ik denk is dat hij direct naar een andere vrouw zou zoeken en dat zou mijn hart helemaal kapot maken.. ik wil mij er echt over zetten!

groetjes claudia

ssk

Hallo..

Het is sinds vandaag uit na 14 maanden.. Mijn langste en serieuze relatie. Uit het niets vertelde hij me dat hij me niet meer zo leuk vind als in het begin.. Uit het niets? Het is al 4x fout gegaan maar we kwamen altijd bij elkaar en we probeerde het weer tot vandaag.. Ik weet niet wat k moet.. Wil het uitpraten face 2 face maar hij wilt niet. We hadden nog zoveel plannen.. En nu is alles weg 🙁 gr

Jolene

Hallo,ik ben Jolene.Ik ben nog een heel jong meisje van 14 jaar.Maar ik heb een zeer slechte jeugd gehad.Nu ik door alle pesterijen en mishandeling heen ben,kan ik beginnen aan een ander leven.Ik heb overlaatst één van mijn eerste echte relaties gehad.Denk ik althans toch…
Hij was 16 jaar oud.Ik viel voor zijn eerlijkheid in het begin.Hij kon goed dingen uitleggen en ik kon heel goed met hem praten,er was wel degelijk een ‘klik’.Het heeft een lange tijd geduurt,maar rond kerstmis waren we een koppel.Ik was super blij!Ik mocht de volgende dagen ook zijn moeder ontmoeten en zijn kleine broertje en stiefpapa.Het was een geweldig gezin.Ik had een ongelofelijk sterke band met zijn moeder.Ik was een dochter voor haar zei ze,en dat ontroerde mij!We deelden alles samen,en ik deelde ook alles met mijn vriend.Ik heb heel veel voor hen gedaan.Tot dat mijn vriend het een paar dagen geleden uit maakte.Hij had me daarvoor nog bedrogen maar ik gaf hem een 2de kans.Die hij nu verpest heeft…Maar ik weet niet echt hoe ik ermee moet omgaan,gisteren ben ik in tranen uitgebarsten in de armen van een leerkracht.Ik heb mij werkelijk nog nooit zo vreemd gevoeld.Net alsof ik in een hele diepe put zit en dat ik maar verder naar beneden graaf zonder ik het wil.Maar 1 goed ding is dat ik weet dat alles weer in orde zal komen,omdat ik al voor hetere vuren heb moeten staan.Ik ben van mijzelf heel sterk hoor,maar dit is echt vreemd…dankzij alles wat ik in deze relatie heb meegemaakt heb ik wel een talent ontwikkeld namelijk dichten…

Groetjes Jolene x

nicky

egt kut allemaal dit ik kan het mar niet uit mijn kop krijgen om bij het begin te beginnen we waren 2en half jaar samen de eerste breuk ze was klaar met mij dit dat ze ging met een andere jongen naar bed waarvan ze alleen had gezegt gezoend kwam ik na een half jaar achter via een vriend nou weer een paar dagen uit ik kon haar mar niet laten gaan want je gaat denken het was toch uit dit da mar we zijn verdergegaan inmiddels hadden we bijna 5 jaaar ik kon haar die jaren niet meer geven wat ik haar wou geven ik was te gebroken ik kon niet meer open met haar praten heel af en toe deden niks meer samen ik was nog steeds verlieft mar kon het niet als we opstap gingen meer onze eige ding doen inplaats van met elkaar te praten of samen met zijn 2e en weekandje weg of zo we waren wel samen savonds tv aan het kijken en dan voel ik me zo fijn mar toch komen de momentjes elke keer weer terug en dat wordt steeds vaker tot we nu weer samen maar besloten uit elkaar te gaan dan zie je elkaar een paar dagen niet is het uit en dan wil ze persee langskomen terwijl je aangeeft dat dat het moeilijk maakt maar dan kom je samen is alle druk er af is de klik er weer praat je 7 uren nonstop met elkaar je vind alles goed van elkaar zij wil dan weer net gaan praten over hoop in de toekomst nou om de druk te verlagen zeg je beter spreken we dat niet af mar toch heb je wel het gevoel dat er meer in zit en dat je nog voor elkaar wil gaan ze kan die avond maar niet weg gaan je kust en knuffelt en ze zegt ik zou niet op andere jongens kunnen vallen zou ik gewoon niet aan kunnen en dit en da ik wordt gek als ik er aan denk en ok als je nie bij me diploma uitreiking bent dit dat en dan vervolgens de volgende dag had ze een trouw feest en dan zoent ze gelijk weer met een andere en waarschijnlijk nog meer ok wat ik niet wil weten maar ok weer wel want het doet zo zeer en ik wil h aar hellemaal niet terug en iedereen geeft me raad laat haar gaan dit da mar dit is zo verwarend stuur je nog een laaste bericht ik (dacht dat je zij da je zo niet was) want het is zo al eerder gegaan en dan stuurd ze ik ben klaar met je dit da laat me met rust nou is dat dan een dag nadat je zon gevoellig meisje ziet die er egt om lijkt te geven en niet zonder je kan !!! dit is nu een kleine week geleden je wil haar zo iets sturen mar ik doe het niet ik verneder mezelf en ik zie er nog niet eens zo heel slecht uit wtf moet ik doen ik ben radeloos!

Davy

Ik ben 18 jaar en heb net een relatie achter de rug van 2 jaar en 2 maand. Ik ben op deze site terechtgekomen omdat ik nu al elke dag aan men ex vriendin denk en ook vaak gewoon ween om haar…

Het is allemaal ingewikkeld, mijn vriendin en ik leerden elkaar kennen in het 5e middelbaar. Ik denk dat jullie nu zullen zeggen, och kalverliefde, maar ik zou graag laten weten dat de band die men vriendin en ik hadden echt zoveel meer was… Ze was men beste maat, steun, ze snapte me in alles en hielp me in ales.

2 weken geleden is haar papa gestorven aan hersenkanker. Hij kreeg het verschrikkelijke nieuws te horen , 2 maand na onze eerste kus, we hebben eigenlij nooit de kans gehad om zonder zorgen te verkeren.
Dus 2 weken geleden ongeveer pleegde de vader van men ex vriendin euthanasie. Het is zo dat mijn ex vriendin en ik de laatste maanden niet zo blij meer waren met de relatie die we hadden, we hadden vaak ruzie over kleine dingen aangezien ik nogal jaloers was.

Omdat we nog eens ruzie maakten die avond besliste ik er een eind aan te maken om haar de tijd te geven zichzelf terug te vinden, want ze lag/ligt helemaal in de knoop met zichzelf… Maar ik heb echt wel de foute keuze gemaakt denk ik…

Ik ween nu echt veel, ik heb net aan tafel op een barbeque met familie beginnen wenen en ben hier terecht gekomen… Ik voel me zo zo zo alleen en eenzaam…

Nu wil men vriendin contact houden als vrienden, maar ze wil geen relatie. Ze liet me weten dat ze wel degelijk nog gevoelens heeft voor mij en ons, maar dat ze niet wil / kan verkeren omdat er teveel gebeurd is de laatste tijd.

De reis in juli van 2 weken, met familie van me ging ze normaal mee, die heeft ze afgezegd, dus mag ik 2 weken daar zitten wenen in de Provence bij familie, en in de plaats daarvan gaat ze op kamp met de Chiro…

Gisteren kwam ik haar toevallig tegen in een café, en het was zo immens raar en pijnlijk… Zij ging vroeger naar huis en ik kreeg een sms van haar dat ze het raar vond enzo omdat als ze me ziet ze moet denken aan onze ruzie’s enzovoort

Vandaag hadden we dus gewoon contact , gsm, facebook,… maar nu heb ik dus net gezegd tegen haar dat het niet gaat dat contact ik ween zoveel…

Help me alsjeblief iemand… Ik voelde me nog nooit zo goed bij iemand…

Melissa De Ruysscher

Ik herken mijzelf hier ook in eigenlijk…Ik ben 4x afgewezen door iem. vn mn werk, een ex-vriend van mijn zus, ik ben buitengesmeten op mijn werk, en in het begin kwam ik nog héél vaak naar mn werk in de hoop een glimp van hem op te vangen, maar toen ik hem dan gezien had, waren we aan het praten en ik heb hem achteraf een sms gestuurd, maar heb hierop gn reactie gekregen, ik ben dan beginnen sporten, sinds die “laatste afwijzing” ga ik zelfs niet meer naar mn werk, ik ga nu wel naar de Lidl (stukken goedkoper ook nog eens bovendien)…Een andere ex-vriend vn mn zus; die dj is…die negeerde ook vaak mn smssen, en heb hem dan verwijderd van mijn account, heb gezegd dat ik mij een lastpost voelde in zijn ogen omdat hij mijn vragen altijd negeerde, en wel op andere mensen hun vragen antwoordde… Hij zei kortaf dat dat mijn probleem was, en niet het zijne…Maar volgens mij vind hij het ergens wel erg dat ik dat gezegd heb, wnt hij post niks meer op zn prikbord sindsdien, maar als hij wel geantwoord zou hebben op mn smssen, dan zou het ook mss anders uitgedraaid zijn, hoewel er mij vandaag iem. zei dat je niemand kunt “dwingen” om te antwoordden op smssen, waar hij dan ook gelijk in heeft…Heb dan contact met een maat vn vroeger, en die vraagt mij dan regelmatig om af te komen als hij iets gaat drinken en heeft mij regelmatig complimenten (waar ik niet op inga) omdat ik eigenlijk meer geinterresseerd ben in die andere gast (ne maat vn hem die ik al een jaar of 5-6 ken) Het is een politieker, superlief ook, wel gesteld op zn vrijheid, net als ik…We gingen mekaar normaal gezien dit weekend zien, maar hij moet studeren, maar hij heeft mij alvast uitgenodigd voor zijn poolparty (jaja, hij heeft een zwembad in zijnen tuin :p :p :p) binnenkort :p Hij is bovendien ook nog ns superslim, knap én rijk :p

arno vissers

Ik had vier jaar een relatie met haar,nu is ze verliefd op
een ander,.
enkele maanden gelden zei ze nog ik ga nooit meer uit dit huisje,en nu woont ze bij een ander,en zijn zoon in haar huis.
in zo’ n korte tijd,vind ik onbegrijpelijk.

Ik had niet verwacht dat het mij zoveel zeer zou doen,ik denk dag en nacht aan haar,
ze zit zo diep in mijn hart,het doet zo’n pijn,hoekom ik
hiervan af

ja natuurlijk zou ik ze terug willen,maar of dat realistisch
is ,ze heeft veel van mij gehouden maar dat is nu over,zegt ze

Ja ik zit er mee,ik ben 60 en had graag met haar oud willen worden.

Janina

Na 5 en half jaar goede relatie (dacht ik ) mijn vriend is verhuisd naar Tilburg (hij bijna hele leven daar wonen ), zonder mijn toelichten , hij hebt alles geregeld stiekem en in paar dagen als hij hebt de sleutel voor eigen appartamment hebt krijgen dan pas tegen mijn verteld .Hij zich zelf goed voor bereiden en mijn niet voor mijn dat was schok en een groot verrassing Dus hoe moet ik deze verwerken .

Chantal

Ik was 14 en begon aan een relatie de relatie bleek een lange relatie te zijn we zijn 7 jaar samen geweest en nu sinds 1,5 jaar uit elkaar hij kreeg een ander ik niet ben er nog kapot van mijn jeugt was niet zoals het moest zijn dus ik hecht veel waarde aan hem inmiddela is zijn relatie weer uit en we zien elkaar regelmatig want wonen vlak bij elkaar dus komen elkaar tegen we doen normaal maar ik mis hem mis het stukje leven ik ben depresief ervan hij gaat nu elke avond stappen en ik kan het niet omdat ik van hem hou en om
Hem geef ik weet niet wat ik moet doen het is een goed teken dat we normaal kunnen doen tegen elkaar maar ik heb er wel moeite mee en ik weet ook dat hij nog van mij houd hij is nu elk weekend druk met leven meiden versieren drank drugs en dat doet me pijn omdat hij zegt dat hij me nie vergeten kan en van me houd ik ben nu 22 en iedereen kan makkelijk praten en zeggen je heb nog een heel leven voor je maar me leven klop nie meer ik had alleen hem hij heb me soort van opgevoed het is erg moeilijk ik wil hem terug diep van binnen maar me hooft zegt dat het niet kan vanwege de levenstijl die hij nu leeft ik ben bang dat ik niet meer gelukkig zal worden ik leef van dag tot dag tel de uuren af lig nachten wakker vooral de weekende want dan is hij stappen
Ik word vaak wakker als hij rochting huis gaat in de nacht dan apt hij me ben je wakker en ja indd ik ben wakker we hebben normaal contact maar ik hou me groot soms val ik terug in een soort paniek aanval ik heb verder niemand anders om me heen die me blij maakt en aan het lachen me gevoel zeg dat ik een toneelstuk speel tegen over de buiten weereld lig veel in bed of ben alleen in het park uitwaaie me vriendinnen begrijpen mij niet ik weet niet wat ik
Moet doen het gaat ten koste van mezelf ik hoop dat iemand tips heb voor me want ik ga alleen maar achter uit gr

mike

Ik was 77 maanden getrouwd. Samen 2 kinderen, een dochter van haar en een zoon.

Haar telefoon was haar heilig, was de hele tijd aan het appen en geen aandacht voor de kids of mij, hup tv aan en de kids vermaken zich, of het huishouden.
Maar als HIJ langskwam moest het huis op orde en was haar telefoon weg.
We gingen uit elkaar en ze gingen proefslapen bij hem totdat ze een eigen huisje hadden. mn vrouw zou bij dochterlief slapen in bed maar belandde bij hem…T weekend erop had ik ons zoontje en dochterlief was naar haar vader, en zij bleef bij hem slapen.
Het voegde niet bij hem, dus vroeg ze of ze even terug mochten komen om te wachten tot ze een huis hadden.
Ik was enorm gek van haar en van de kids dus zei ja.

Vind ik sochtends voor ik te werk ga een zwangerschapstest in haar tas!!!terwijl ik sinds de geboorte van onze zoon ruim 2 jaar geleden geholpen ben!!!

Ze wonen met zn 3tjes bij mn schoonouders omdat ik het appgedrag van haar niet meer aankon, HIJ was altijd online als zij zat te appen, en ik kreeg helemaal geen aandacht meer.

Hij komt nu regelmatig langs bij hun en in de weekenden dat ze kinderloos is slaapt mn vrouw bij hem.

Ik kan het niet uit mn hoofd zetten!!! Ik mis haar, mis de kids (vooral mn dochtertje die nu elk weekend dat ik mn zoontje heb, zij naar haar vader gaat…toch 7 jaar voor gezorgd)

Hoe lukt het me om de liefde die ik voor haar voel kwijt te raken???

Danny

Hallo ik heb enorm veel last van liefdesverdriet het is al ongeveer een maand maar ik geraak er niet over ,had 2,5 jaar een relatie en dag op dag laat ze mij vallen heb niets misdaan ,haar uitleg is gewoon dat ze weer alleen wil zijn ,
Ze is 57 jaar ik ook kan het gewoon niet verwerken

piet

Vindt heel moeilijk om te verwerken ben inderdaad elke dag met haar bezig nu zal ik het verlopig zo moeten laten bleef haar maar berichten met als gevolg dat ik het alleen maar erger maakte ik gaf haar haar rust niet daar door er zijn ook kinderen in het spel 2 allebij niet van mij maar zo voelt het wel anderhalf jaar me best gedaan dat ze me papa ging noemen en stapte in de relatie dat ze 8 weken zwanger was van een ander maar was berijd zelfs dat te accepteren en heb haar door de hele zwangerschap geholpen en alles gedaan wat daar nog bij hoort mis die kleine man echt ze zat ook nog eens in de schuldsanering
zelfs dat accepteerde ik me eigen huisje opgezegdt omdat dat financieel beter was woonde wel bij haar maar niet ingeschreven vanwege schuld sanering alles voor haar omgegooid en zou het zo weer doen maar ja.. is nu maar de vraag ziet er somber uit maar kan het toch ook niet los laten kwam door een stom incident onder de douch en een stomme fout van mezelf douchen met kleine meid had zowizo niet moeten doen maar ja achteraf ze zat aan mijn.. door nieuwschierigheid ik schrok had me hoofd onder de douch en me ogen dicht ik voelde het wel en ze zei papa je gaat omhoog staan ik schrok en draaide me gauw om onder de douch zodat ze het verder niet zag en zei dat ze dat niet meer mocht doen ..maar vondt toch wel beschamend om het tegen me vriendin te vertellen had achteraf beter wel kunnen doen had ik ook moeten doen maar ja nu hoorde ze het dus van haar toen ik met papa stond te douchen…
snap opzich wel de reactie van me (vriendin) ik had dat moeten zeggen en waarom het gebeurde .. dat weet ik zelf ook niet was iedergeval niet me bedoeling en ze gelooft me maar krijgt het niet uit haar hoofd en ze niet wistt of ze ermee kon dealen maar ja inplaats van dat ik haar de rust gaf bleef ik haar berichten en mis me gezinnetje nu zo erg veel hard verscheurend is niet aleen me vriendin die ik nu mis maar ook de kids ook al waren ze niet van mezelf en nog door stomme fout van mezelf ook en nu wil ze me verlopig helemaal niet meer spreken en weet ook niet voor hoe lang is beter dat ik me eigen draad weer oppak maar weet niet waar te beginnen mis ze zo erg en ook nog geen werk te vinden en bijstand aanvragen binnen kort alles zit tegen en dat in 2 weken tijd druk bezig met werk vinden iedergeval eerste afleiding maar blij aan alles denken en krijg niet uit me hoofd vaak ook de gedachten wat ben je toch een lul zou je nog een 2e kans krijgen en hoe je alles anders zou doen maar ja dat blijft gissen moet je nou blijven hopen of verder gaan verlopi wil ik geen relatie eigenlijk helemaal niet 1 omdat ik nog steets te veel om ze geef en 2 stel dat ik wel het weer zou kunnen om aan relatie te denken bang om weer zoveel pijn te krijgen dit is toch grootste verdriet wat ik tot nu toe heb gehad zou ze zo graag terug willen maar ja…….

elvira

ik werk op een sociale werkplaats en heb een relatie van 6 maanden achter de rug met een collega. Het ging niet meer, ben zelfs ziek geworden van hem. Toen heb ik het uitgemaakt, het ging niet meer. Hij is een paar weken later al op zoek gegaan naar een ander. Veel te snel voor mij ging het. En het bleek een vriendin te zijn van me. Ze zijn nu zie ik elke dag op het werk en dat doet pijn. Wat moet ik hier mee doen?

jens

Ik ben Jens en heb nu sinds 11 november een relatie van 1.7 jaar opzitten. Ik had berichten verstuurd naar een ander meisje en die stuurde alles door naar me ex. Ze was erg kwaad en agressief. Ik kom me echte verhaal niet doen en nu zegt ze dat ik de kans heb verkeken toen ik niet bij haar was. Ik heb haar zwaar teleurgsteld omdat ze verwacht had dat ik dit nooit ging doen. Ik kon het niet laten om smsen te sturen naar haar. Ze zei dat vertrouwen nooit meer terug komt en dat het voorgoed gedaan is. Ik ben nu zo bang. En normaal ging ik morgen naar een paarden manege waar ze ook zit. Is dit wel goed idee?

Hans

Ik heb grote last van liefdesverdriet.
Dag en nacht denk ik aan haar.
Elk uur check ik Whatss app of ze online geweest is.
Alle songs die ik beluister ‘komt zij in voor’.
Het doet pijn, maar is ook fijn tegelijkertijd.
Hoop blijf ik houden, je weet maar nooit.
Ondertussen weet ik dat het zo niet kan blijven.
Mijn hart doet pijn ja.
Met de dag wordt ze mooier, fijner, en mis ik haar.
En dat terwijl ze terug is naar haar vorige veel minder lievere vriendje…
Hans

jan

Hoi ik en mijn huidige vriendin hebben een jaar geleden een huisje gekocht maar door de verbouwingen en de tijd die we daardoor mekaar niet meer zagen zijn we elkaar uit het oog verloren. Nu wonen we ongeveer 5 maand in het huis maar ben ongeveer 6 weken geleden erachter gekomen dat ZE met een ander een affaire heeft al twee maanden . Ik wil haar niet verliezen omdat ik besef dat ik haar geen aandacht meer gaf en dat ik constant ruzie had met haar door verschillende problemen. Ik ben tot het besef gekomen dat dit allemaal aan mij ligt door een vorige relatiebreuk . Ik ben haar aandacht beginnen opeisen zonder naar haar behoeften te luisteren. Nu zit het zo dat zij nog steeds gevoelens heeft voor hem maar ZE weet dat een relatie met hem ook niet alles zal zijn en Weet daardoor ook niet wat ZE moet doen . Haar aantrekkingskracht naar mij toe is volledig weg maar ZE ziet mij nog graag maar die gevoelens zitten heel diep. Nu hebben we besloten om na 6 weken terug samen te wonen en uit te zoeken wat er nog mogelijk is tussen ons . Alleen weet ik niet meer hoe ik terug haar aantrekkingskracht kan terug winnen omdat ZE verliefd is op die andere persoon dus wat moet ik doen hoe moet ik mij gedragen zodat ZE terug aangetrokken word tot mij . Ik weet gewoon dat zij het meisje is waar ik mijn leven wil mee delen maar hoe kan ik haar terug veroveren zonder opdringerig over te komen zoals ik de afgelopen zes weken al heb gedaan . Help mij aub ik ben radeloos

mariet

na een relatie van ruim 3 jaar maakt hij het uit. eerste jaar ging goed tot zijn ex het mij moeilijk maakte en ik onzeker werd en ja toen liep hij op een avond weg maar kwam terug. vorig jaar vroeg hij me in augustus ten huwlijk en oktober verliet hij mij. JANuari vroeg hij of ik op hem wou wachten juli krijg ik te horen dat hij bi is 21 okt zegt hij dat hij na huis komt en 24 okt zegt hij me gevoel voor jou is helemaal weg hoe krijg ik hem terug help me

anoniem

hallo.
het is nu bijna een jaar uit met mijn ex maar ik blijf steeds aan hem denken en ik hou nog steeds van hem aleen ik wil niet bij hem terug omdat hij drugs gebruikt ik heb vaak gedachht dat het mijn schuld is dat het voorbij is omdat ik nogal bazig wastegenover hem . en alles doet me aan hem denken kerst,nieuwjaar en zijn verjaardag daar heb ik het meeste moeite mee ik ben heel bang voir de dag dat het uit ging want dan zal ik me pas echt elendig voelen ik weet nog presies de datum 8 februari 2013
kunnen jullie me helpen ik loop hier al een jaar mee rond
bedankt.

Bert vds

Ik heb het erg moeilijk met iemand die ik onlangs heb ontmoet en dat ik hem (we zijn homo’s…) zeer graag zie, maar ondanks ik beperkingen heb (doof en slechtziend, maar zelfstandig genoeg) ziet hij mij plots niet echt zitten en nadien heb ik vele dagen niks meer van hem gehoord. We waren ervoor hartstikke verliefd op elkaar en nu heb ik het gevoel dat ik al de moeite heb gedaan voor niets. Hem veel uitleggen dat het niet zo moeilijk is, wat mogelijke aanpassingen zijn, oa gebaren, begeleiding, … ervoor zei hij dat het zeker geen probleem is, onze verwachtingen waren stiekem hoger geworden. En nu lijkt alles om zeep te gaan. Ik kan hem moeilijk loslaten en het is (was) juist iemand die ik zeer graag heb en datik hem zoveel mogelijk wil helpen, … maar nu ben ik echt radeloos en weet niet wat ik moet doen, ik studeer en ik heb nu geen energie en blijf vooral tot ’s middags in bed liggen, geen motivatie, veel verdriet, ik wil niet aan iedereen vertellen dat ik verdriet heb, het enige wat ik wil is hem terugzien en vastpakken. Hij moet altijd weten en erin geloven dat er zoveel waarden uit komen indien hij toch verder wil proberen. (al zei hij dat toen ook zo) en nu niets… ik heb het gevoel dat hij mij negeert, ik heb hem ook 2 dagen met rust gelaten, geen mail, sms, via skype, niets. Ik weet totaal niet of ik iets verkeerds heb gezegd. Ik ben steeds positief gebleven en door deze zeer emotionele situatie kon ik er moeilijk bovenop komen. En ook: ik heb een hekel aan homo’s die vooral bijv voor one-night-stand gaan, ik wil een gewone stabiele relatie zoals iedereen, we hebben juist dezelfde gevoelens mbt relatie. En nu ik vrees dat dit totaal niets wordt en ik besef nu dat ik echter nooit nooit nooit aan een relatie zou komen door deze stomme beperkingen. Waarom kijkt niemand naar mijn waardigheden en steeds m’n beperkingen als moeilijke dingen!!! Is gebarentaal leren een moeilijke taal, het is een ander cultuur,maar ook “avontuurlijk”. En deze ziet niemand in mij!!! Ik ben gewoon kwaad op mezelf en ook op hem dat hij mij nu aan het negeren is, ik voel mij zwaar verscheurd in mijn hart, maag, darmen, hormonen, … zoveel verdriet. Ik krijg geen enkel hap door m’n keel, al 5 dagen, ik ben intussen 7 kilo verlicht geworden in 5 dagen!! Mijn BMI is onder 18 geworden en is best gevaarlijk. Ik denk nu ook aan zelfdoding, ik wil gewoon stervan van verdriet, ik ben dus totaal radeloos: het enige wat ik wil, is hem nog es zien en uitgebreid praten, weer kunnen lachen, dat hij eens moet beseffen dat deze moeite waard is!!! verdorie waarom zijn de mensen zo!!! … Sorry dat ik deze woorden gebruik, maar ik ben gewoon totaal radeloos. Ik moet straks gaan werken en heb totaal geen zin: het enige wat ik wil is mijn bed. blijven liggen tot ik sterf.
Eergisteren was een vriend van mij gekomen en goed kunnen babbelen heeft mij doen opkikkeren, maar nadien gaat alles weer onder… Ik kom echter moeilijk boven en ik woon hier alleen en het is verschrikkelijk. ik wil samenwonen met iemand met liefde. Maar ik ben bijna 30 jaar en nog niet aan 2e relatie geraakt! Het leven is zo verschrikkelijk.
Ik krijg soms zin om die man een flinke mep te geven, mij een slechte gevoel geven! Maar ik zie hem veel te graag en kan dit niet aandoen.
Ik ben totaal radeloos en weet geen weg wat ik moet doen… Zoveel verdriet…

Mickey

Vaak heb ik te maken gehad met liefdesverlies dat leidde tot pijn en woede en verdriet. Vaak doordat mijn gedachten alle kanten op zwiepen en ik mezelf een slachtoffer van onmacht voel. Op dit moment heb ik er ook weer mee te dealen. Deze keer kwam het totaal onverwacht als een grote shock bij me binnen. De kortstondige relatie was zo uitermate intens en close, dat had ik nog nooit meegemaakt. We waren een enorm goed team. Lachde veel, stoeide, sexde, chillde, deden alles samen in huis. Het was super en voor mij ongekend. Enerzijds calculeerde ik wel in dat het geen lang leven beschoren zou zijn. Dit had te maken met het veels te grote leeftijdsverschil tussen ons. Maar omdat deze “lieve” jongeman zo enorm toegewijd en close en knuffelig en liefdevol gedrag vertoonde elk moment met mij, was ik de realiteit uit het oog verloren. Hij is 7 weken elke dag met mij geweest (logeerde bij mij al die tijd) en we waren in totaal 9 weken samen. Toen hij afgelopen weekend in zijn eentje uitwilde met zijn nichtjes was er ineens een inmens grote koele afstand. Het deed gewoon pijn. Uiteindelijk bleek dat hij MDMA had gebruik en met een ander was gaan zoenen met wie hij ook sex wilde. Hij was in zijn eigen omgeving toen ik daar via whatsapp achterkwam. Sloot zich totaal af van mij. Doordat ik zoveel pijn ervaarde heb ik 4 dagen lang totaal ongecontroleerde gevoelens gehad. Ik schoot alle kanten op en kon mij niet beheersen t.o.v. hem omdat ik vond dat hij er over had moeten communiceren met mij ipv zich af te sluiten nadat hij dat koelbloedig wel even had laten weten. Zeer bot. En ook de manier waarop. Daar kan je nooit een win win situatie uit distilleren. Ik ben gaan lezen over liefdesverdriet. Heb een boek “I can mend your broken heart”. Overcome emotional pain at the end of a relationship. In dit boek lees ik voor het eerst over de diverse neurotransmitters die zo uit balans raken dat je jezelf totaal kan verliezen qua controle. Een eyeopener Victor ! En toen ik erover ging google’en kwam ik jou natuurlijk tegen 😉 Desalniettemin zit ik al 2 dagen te lezen in bed. Wel sport ik met mijn Wii. Maar ik kom ff niet buiten en wil ook geen mensen zien. Heb de hele week er niet van kunnen slapen terwijl ik wel keihard moest werken. Megastress ervan gehad. Nu heb ik weer 2 nachten volop kunnen slapen. De pijn is al stukke minder. Inmiddels heb ik ook met hem gesproken. Hij gaf me gelijk en bood zijn excuses aan. Maar feit blijft dat hij waarschijnlijk een topweekend heeft gehad met zijn nieuwe liefje. Dat doet pijn. Niet omdat ik het hem niet gun. Meer door de manier waarop hij mij dit aandeed. Ik ben blij dat ik sterk genoeg ben om hem dit heel duidelijk te laten weten dat hij dit nooit meer bij een vrouw zo mag doen. Dat had zeker ook anders gekund. Desalniettemin ben ik wel op het punt gekomen dat ik mij realiseer dat ik een SUPERFIJNE tijd met hem heb gehad. Je kan maar beter liefhebben en verliezen dan helemaal niet liefhebben 😉 xxx Mickey

Latifa

Hallo. Ik wil mijn verdriet graag kwijt
Op 21 febuari leek het voor mij het einde van de wereld te zijn. Mijn ex heeft het uitgemaakt. reden: ik vertel niet waar ik heen ga vooraf en hierdoor vertrouwt hij me niet we hadden eerst heftige ruzie en op een geven moment begonnen we elkaar uit te schelden en dit vond hij te ver gaan en heeft hier een einde aan gemaakt. Ik heb hem een week lang lopen stalken en gezegd dat hij er spijt van zal krijgen maar hij zegt ik blijf bij mijn besluit. Ik ga er kapot van.. Ik heb hem nu 3 weken met rust gelaten en dit doe ik met veel moeite het liefst wil ik hem weeer smeken om een kans.. Ik voel nog zoveel voor hem en ik denk elke dag aan hem.. Ik heb spijt maar hij gelooft me niet Heb jij voor mij tips dit niet te doen? Hoor ik dit graag

noukske

Ik heb 8 jaar lang een relatie gehad met een buitenlandse man met een andere cultuur/geloof. Hij is hier geboren en opgegroeid en qua gedrag etc was hij net als ieder ander. Heb hem leren kennen tijdens het uitgaan. Hij dronk, rookte etc. We hadden een supertijd samen maar ik was nog steeds een groot geheim voor zin. Familie. Dat kwam later wel zei hij, want zijn ouders waren nogal van de oude stempel. Maar het werd na 5 jaar steeds slechter. Hij had geen tijd meer en deed afstandelijk en ik snapte niet waarom. Uiteindelijk bleek dat zijn familie aan het pushen was dat het eens tijd werd dat hij ging trouwen en ik werd niet geaccepteerd als nederlandse. Dus hij kwam in crisis en vroeg zelfs of ik me wilde bekeren tot zijn geloof want dan zouden ze er minder.moeite mee hebben. Ik heb geweigerd, ik bekeer me tot een geloof als ik daar achter sta en niet voor de liefde. Dus is het over en gaat hij op zoek naar een vrouw met dezelfde cultuur/afkomst. Hij zegt dat hij echt van me gehouden heeft maar voel me zwaar bedonderd! Ik leer hem kennen als vrije jongen en we hebben alles gedaan wat tegen zijn geloof in is en ik hield echt van die man. Heb alles gegeven. Ben nu 27 en alleen. Heb het gevoel alsof ik jaren voor de gek ben gehouden, dat hij allang wist dat we niet verder konden. Terwijl ik graag mijn toekomst met hem wilde delen. Ik heb alle contact gelijk verbroken maar ben zo kwaad en verdrietig! Als een relatie niet werkt en gaat over is ook verschrikkelijk. Maar dit is echt zo vreemd, het ging hartstikke goed en als hij nederlands was hadden we mooi leven op kunnen bouwen. Maar dankzij zijn cultuur /familie gaat het niet. Erg verwarrend…

Anoniempje

Ik heb een relatie gedaan met een meisje we hadden 4,5 maanden een relatie het was heel intens , we hadden het gezellig deden leuke dingen en de amor was goed. tot dat er een einde kwam aan deze relatie joost mag weten waarom ik heb elke excuus wel gehoord van haar maar het deed me niet denken dat het waar is wat ze zei.

Toen zij ze op gegeven moment tegen mij dat ze haar ex was tegen gekomen en dat ze daar mee verder wilde gaan. ik werd toen zo kwaad op haar met de gedachten dat ze tijdens onze relatie al contact gehad moest hebben met haar ex . Heb haar voor (rotte vis ) uit gemaakt en wat mails verzonden. Kreeg daarna een telefoontje van haar dat het niet waar was wat ze had gezegd en dat ik haar niet voor rotte vis moest uit maken.

Laatste app die ik kreeg van haar was: wat begrijp je niet, als ik zeg dat het over is het over. Kunnen we geen vrienden blijven of contact houden nee. ik ben geen rotte vis daar waar ik haar voor had uit gemaakt (H woord). Adios waren de laatste woorden.

Sindsdien zit ik in zak en as. Ik sta er mee op en ga ermee naar bed ik ben gewoon constant met haar bezig in mijn hoofd ik word er helemaal gek van omdat ik haar er niet uit krijg en als dit wel lukt door middel van iets te ondernemen wordt ik er wel weer aan herinnert zoals (muziek,tv reclames, foto’s en de kleinste dingen je kunt het niet zo gek bedenken of ik kan er wel iets van maken. En het rare nou rare ik wil haar gewoon terug een klein gevoel zegt dit gaat zeker niet meer lukken.

Ik heb nu wel de middelen om contact te zoeken met haar mail, app, wat voor heen gewoon niet mogelijk was opdat ik geblockt werd. Ik zou na die laatste reactie van haar niet meer weten wat ik moet doen radeloos wordt je er van de gedachten, nooit meer elkaar kunnen zien niet kunnen vast houden enzo. Het maakt me gek ik wil gewoon weer hou het was dus niet zoals nu geen contact meer helemaal niks.

Aangezien we 4 a 5 per dag contact hadden dan wel niet telefonisch als app berichten. En nu voelt het aan als een zwart gat waar ik me in bevindt geen uitgang geen licht helemaal niks. Jeetje als ik dit nu zo terug lees is niet best (vrouwen ) en nu ik kan nergens aan denken niet aan een andere vrouw kijken lukt al niet eens nou ik heb mij portie bij gedragen. Bedankt

nathalie

Hallo Victor,

Het nu zo’n 4 weken uit met mijn ex.. voelt zo onecht nog om hem zo te noemen. We hebben een relatie gehad van 2.5 jaar die heel intens was. Op elk gebied. De reden waarom het uit ging was omdat hij het niet meer aan kon om de pijn te voelen als hij mij pijn deed. Ookal begreep hij niet hoe hij dat deed. Hij deed mij ook geen pijn, ikzelf deed dat. Door te veel naar mijn angsten en verhalen in mijn hoofd te luisteren en te vertrouwen ipv op mijn gevoel. Ook hij hadden veel last van angsten opgebouwd Door de jaren heen en mislukte relaties. Eerst is het heel fijn om iemand te leren kennen met diezelfde angsten, maar het kon niet anders dan uiteindelijk verschrikkelijk botsen.. met elkaar anders interpreteren dan bedoeld tot gevolg. Mijn hart was verscheurd.. dagenlang. En nu nog zijn er dagen dat ik de hele dag met hem bezig ben op WhatsApp of FB… ik laat niks van me horen hoor ofzo en hij mij ook niet. Heb geen enkele reden tot hoop. Nu ik mezelf langzamerhand weer terugvindt en mnd onzekerheden en angsten aanpak voel ik me steeds meer aangetrokken tot hem. Ik kan maar 1 conclusie trekken op dit moment en dat is dat mijn liefde voor hem wel ECHT echt is. Maar daardoor weet ik ook dat een hereniging niet zou werken. Ik kan wel heel leuk mijn problemen aanpakken, maar of hij dat doet? Dus terugvallen is Just a matter of time in dat geval. Sporten is zeker een goed hulpmiddel om je zinnen te verzetten.. ik doe veel waterskiën momenteel. Wat mij erg helpt als ik de controle weer verlies is naar een plek gaan die me rust geeft. Het water is voor mij absoluut helen te noemen. Tijd nemen voor jezelf.. positieve egoïsme..

Wil alleen mn verhaal kwijt. Vooral omdat ik vandaag weer zo’n geweldige (ahum) terugval heb..

Liefs N

Steven

Onlangs na een relatie van 16jaar en getrouwd te zijn bijna 3jaar had ik een raar gevoel dat mijn ex een ander had tot ik haar confronteerde.
Helaas tot mijn grote schrik was het dan ook realiteit.
Mijn wereld storte in , ik kende haar van mijn 18 en zij was 16 toen we bij elkaar kwamen. nu reeds ben ik 35 jaar zij 33 is het over and out.
Ze vertelde me dat ze geen gevoelens meer had voor me, ik kan het niet uitleggen hoe ik mij momenteel voel. het is hartverscheurend, ik kom er nooit meer boven op maar ik moet door en doe mijn best nu waar ik altijd al in gefaald heb en het niet door had. ze verdiende het niet hoe ik haar liet voelen rondom mij. een vrouw voeld zich graag speciaal en heeft graag een sterke arm nodig om aan te leunen als het nodig is. dat had ze dus niet maar, ik had dat helemaal niet door en dacht dat het allemaal wel goed zat tussen ons.

Nu ondertussen probeer ik alles op een rijtje te zetten en de draad terug op te pikken maar, mijn geest zegt ja en mijn hart zeg ik kan het niet zonder haar. had ze me nu toch maar die 1ne kans gegeven om het te proberen dan zou het wel makkelijker zijn voor mij of maak ik mij nu zulke illusies? het probleem is ik kan mij geen leven voor stellen zonder haar.

son

Goh waar moet ik beginnen.
Mijn man gaat al bijna 3 jaar vreemd,ik Ben een jong vrouw van 30 jaar.
Mijn man is 42 jaar ik had dit nooit verwacht van hem.
Maar een vrouw dus ik ook wist wel dat hij vreemd ging(gevoel)
Wij hebben samen een dochter van bijna 2 jaar oud.
iedere keer als ik zei dat der iets niet klopte zei hij vervolgens tegen mijn je ziet spoken,want als ik een andere vrouw zou hebben of willen was ik nu daar en niet bij jou dus dacht vervolgens daar zit wel wat in.
En we gaan door met de relatie maar me gevoel bleef niet kloppen.
Dus besloten na veel nadenken afstand te nemen qua gevoel en zij tegen me zelf Son doe je ogen open en ik bleef maar stiekem zoeken als een klein kind en ja hoor mijn gevoel klopte dus al meneer zat op dating site,had een andere telefoon met een andere naam want hij deed zich voor als iemand anders en las berichtjes van andere vrouwen.
Ik vondt condooms dus vrouwen vertrouw op je eerste gevoel want die klopt dus in mijn geval.
Mijn hart en alles deed zon pijn van waarom maar nu ik werk weer.
Doe leuke dingen en zal hem nooit meer terug nemen ondanks mijn intensieve pijn en verdriet na regen komt zonneschijn ik blijf sterk.
Dus lieve mensen het komt goed me pijn is al een stuk minder na 2 weken de breuk

sara

heey,

Mijn ex en ik waren 4jaar samen en zouden beginnen aan kindjes.
Een maand geleden hadden we een ruzie die wat uit de hand liep dus had ik mijn gerief ingepakt en weggereden van bij hem. na een uur wist ik ook dat dat niet de oplossing was en wou met hem praten. Maar 1 of ander meisje die rechtover hem woont was al begonnen met sturen met hem en wou ie me niet meer zien. Nadat we 2 dagen uit elkaar waren kreeg ik opeens een sms waarin stond dat hij een fiets had gevonden en die zou brengen.
Zo gezegd, zo gedaan. Nadat hij weg was had ik een smsje gestuurd dat het me pijn deed en dat ik em mistte, waarin hij antwoorde dat hij mij ook miste.
Na een aantal dagen hadden we afgesproken met elkaar en was alles net alsof er niets gebeurt was en lachten we ook weer met elkaar zoals we elkaar net kenden. Toen ik thuis kwam was alles nog goed pas na een uur kreeg ik een sms waarin stond dat hij alleen maar brienden wilde zijn.
Nog na geen week was hij al samen met dat meisje van recht over de deur! toen ik hem vroeg of hij eigenlijk wel besefte waar hij mee bezig was kreeg ik geen antwoord meer.
Het ergste vond/vind ik dat we aan kindjes wooden beginnen… Als ik het hem zei was ik opeens te jong voor hem en waren het zijn vrienden die zijn hoofd ermee wot hadden gemaakt en dat het jammer was voor mij…

Wat moet ik hiervan uitmaken??

Rick

Ik en me ex zijn nu zon 5 maanden uit elkaar maar ik mis der nog steets ik sport nu bijna elke dag wel 1 uur en ik probeer het te verwerken maar ik zie me ex op de werkvloer 5 dagen per week dus daarom.kan.ik het maar niet verwerken. We zijn nu wel gewoon vrienden maar het voelt alsof er niks meer is en me ex is ook gewoon verder gegaan met leven. Ik voel me nu een wrak ik probeer elke dag met der te praten en indruk te maken.maar ze is niet meer geintereseert in me maar wel in collegas ik weet niet wat ik moet doen. Ik sport elke dag maar dat werkt niet en als ik en me ex even alleen zijn is de telefoon belangerijker dan.ik. Plz help me ik ga hier stuk aan

Mar

Ik had ook een relatie van bijna 2 jaar die nu sinds 3 week voorbij is.. In het begin kon ik er makkelijk mee omgaan maar na 1 week brak ik en kom niet meer bovenop. Precies zoals het er stond, je voelt je zo veel sterker aangetrokken tot diegene, het is gewoon niet normaal. Ik loop hard en ik fiets elke dag, de afleiding is er voor heel even en dan begint alles opnieuw, tranen, depressieve gevoelens, eenzaamheid, het verlangen om hem weer te zien. Het is niet te stoppen. Hoe lang duurt dit nog ? Het maakt je helemaal kapot. Hoe moet ik dit verwerken? Ik praat er niet echt met mensen over omdat het alleen maar erger maakt om het uit te spreken.. What to do?

Janna

Hoi,
Ik heb sinds een paar jaar een afstandsrelatie met een man. De eerste 2 jaar heb ik niet echt serieus genomen omdat ik niet dacht dat dit ooit zou lukken, we wonen op 8000 km van elkaar en zien elkaar maar een paar keer per jaar. Maar ik werd echt verliefd en sinds dit jaar is het dik aan.

Probleem is dat ik een piekeraar ben, en aangezien we niet samen ben denk ik veel over ons na en begin dan te piekeren. Ik voel me onzeker over mezelf en over hem in deze relatie, ik heb altijd al moeite om echt van iemand te houden laat staan vanop een afstand, tegelijk ben ik stapelgek van hem en nooit eerder zo verliefd geweest. Ik kan niet bij hem wonen voorlopig om persoonlijke redenen en omgekeerd is ook niet echt een optie. Hij is bovendien iemand die niet veel communiceert, zelfs al vraag ik dit, hij doet het niet. Ik ben voornamelijk degene die het contact warm houdt en initiatief neemt. Ik vind dat hij weinig tot geen initiatief neemt; hij volgt me meestal wel in de initiatieven die ik neem maar daar blijft het ook bij. Hij zegt dat mijn berichten en telefoons belangrijk voor hem zijn, maar staat er niet bij stil dat dat omgekeerd misschien ook zo zou kunnen zijn, ik blijf hier heel erg mee op mijn honger zitten en dit voedt mijn twijfels en onzekerheid.

Verder is hij iemand die volgens mij iemand op meer constante basis nodig heeft in zijn buurt. Ik weet dat hij me graag ziet, ik ben er zeker van, maar hij is niet iemand om alleen te zijn, hij heeft gewoon iemand in zijn leven nodig die er niet af en toe maar is. Dat laatste geldt ook voor mij. Ik mis hem elke keer meer, het afscheid is verschrikkelijk, ik mis hem heel erg, mijn werk en al de rest lijdt eronder, ik functioneer niet meer zoals het moet. Het doet steeds meer pijn alleen te zijn zonder hem.

Ik weet dat ik het uit moet maken want ook door er met hem over te praten verbetert het niet. Hij wuift het weg en minimaliseert het. Tegelijk ben ik zo bang dat ik de verkeerde beslissing neem. Ik ben ook verschrikkelijk bang voor het liefdesverdriet. Ik ga er nu al aan kapot hem zo weinig te zien, hoe moet het dan niet voelen te weten dat ik hem nooit meer zal zien. Vermits we zo ver wonen zit elkaar toevallig tegenkomen er echt niet in.

Het uitmaken voelt dan ook zo definitief dat ik het voor me uit blijf schuiven, ook omdat ik hem doodgraag zie. Ik weet rationeel wat het beste is maar emotioneel hou ik het tegen. Maar ik voel me elke dag slechter, en weet niet hoe lang ik dit nog volhoud.

Sporten lukt soms, werken is een goede manier hem uit mijn hoofd te zetten, vrienden ook. Maar als ik alleen ben komt hij als een boemerang mijn hoofd binnen en paralyseer ik. Hij zit in mijn bloed en onder mijn huid, en het voelt verschrikkelijk.

An

Ik ben sinds vorige week zondag weer vrijgezel. Maar toch blijft het me steken allemaal. Onze relatie was gezond en gelukkig… We hadden 3 maanden wat met elkaar en in die drie maanden drie keer ruzie gehad. Zijn ouders zeiden ook we hebben ook wel kibbelingen etc etc… Ook logisch want ruzie is gezond en je leert elkaar kennen. Hij heeft drie dagen na mijn verjaardag mijn kado gegeven, en had hiervoor een speciale reden voor mij en voor *ons*… Een week later werd hij nog emotioneel om alles wat ik voor hem deed, hij zei nog in die paar weken relatie dat ik met kop en kont boven alles stond dan wat hij ooit gehad heeft. Maar hij moest hier ook erg aan wennen allemaal, maar waardeerde het heel erg. Totdat wij vorige week donderdag een ruzie kregen over een vriend van hem, die had dus via facebook een opmerking geplaatst om hem te koppelen. Vrijdags bij hem geweest, uitgepraat dit goed gemaakt nog bij hem geslapen. Zaterdags nog normaal gepraat met elkaar, en zondags krijg ik ineens een appje het is uit en kom je spullen terug brengen. We hebben ook een keer een ruzie gehad omdat ik even foto’s wou bekijken in zijn telefoon en best pikante foto’s vond van vrouwen, hierover een opmerking gemaakt en dit waardeerde hij niet. Dit waren opmerkingen zoals:vertrouw jij me wel, ja tuurlijk vertrouw ik hem maar hij was op vakantie geweest en heeft zulke foto’s in zijn telefoon staan terwijl hij met mij gaat. Wat hem ook erg nekte is dat ik wel over de toekomst begon en hoe hij ons een jaar later zag, dan benauwde hem. Ik ben vandaag even gaan spitten hoe dit nou komt maar hij heeft gewoon last van bindingsangst. Ik heb hem ook wel wat appjes gestuurd met de vraag waarom? Hierop antwoordde hij dat ik het liefst 24/7 bij hem wou zijn, en hij liever alleen is en geen toekomst meer in ons ziet. Terwijl er een ex is geweest die niet schoon maakte en daarom hij het uit maakte, een ex die teveel op fb plaatste en ik de goede goedzak nu de lul is omdat ik te dichtbij kom. Heb hem vandaag me laatste smsje gestuurd dat hij last heeft van bindingsangst en hij dat maar eens moest doorlezen, want hij raakt de goede mensen kwijt. Heb hem voor de rest op van alles geblokkeerd omdat hij maar eens moet nadenken wat hij allemaal kwijt is geraakt. Want ik was juist degene die hem op handen droeg, alles voor hem deed. En de drie dagen in de week die ik vrij was in de week zorgde dat alles op regel was bij hem in huis. Ofterwijl sommige mannen zijn bang om een relatie aan te gaan..

lieve

Ik heb sinds 5 jaar een relatie met een man na een moeilijke scheiding van de man van mijn kinderen. Een zeer charismatische man, maar door kindertrauma’s zeer onzeker wat zich uit in hevige en soms agressieve reacties naar anderen toe. Wij werkten elke dag samen,een relatie 24 op 24. Hoogte en laagtepunten, zeer passioneel. 9 maanden geleden stierf mijn ex,48 jaar, trombose. mijn jongste zoon kan het niet verwerken en zakt steeds dieper weg, doe alles wat ik kan maar hij staat slechts vaag open voor hulp. nu is mijn man vertrokken en wil hij geen enkel contact meer, laat mij alleen met de zaak en mijn zoon en gaat zelf een onzekere toekomst tegemoet, ander werk zoeken enz. ik heb het gevoel dat hij vlucht, het niet meer aankan. Ik denk dat het misschien beter zo is maar ik voel me zeer in de steek gelaten en ik mis hem. Gelukkig hem ik vrienden die me steunen en ik heb de moed om te sporten en te werken. Ik heb zeker geen zin in een andere relatie maar ben tegelijk heel bang voor eenzaamheid en voor de toekomst. Vergeet ik hem of wacht ik af? Wie kan me raad geven?

paul

Hallo
Het is nu over tussen mij en me ex gelukkig was ik hier snel overheen ik zat al op de sportschool en aan de hand van de text hierboven kwam dat goed uit.

Met dat ik alles op een rijtje ging zetten hoe alles gelopen is kwam ik er steeds verder achter dat de laatste 2 jaar van de relatie tussen mij en mijn ex gebaseerd was uit medelijden met het vrouwtje, en dat ik ben terug gegaan naar haar omdat ze perongeluk zwanger was geworden van mij.
We zaten al niet lekker in de relatie en toen werd ze ineens zwanger we hadden besloten dit weg te laten halen maar haar moeder was het er niet mee eens dus heeft ze besloten het te houden want wij waren toch al uit elkaar, zei het niet dat ik volledig klaar was met haar ik ook wist dat ze nergens terecht kon ze heeft daarvoor ook al anderhalf jaar bij mijn ouders ingewoond.
Ze heeft me iedere dag toen gebeld om het uur uiteindelijk ben ik gaan praten met haar en heb ik de keuze gemaakt om er ook voor het kindje te zijn want ik blijf de vader.
Dit ging met ups en hele grote downs nu zijn wij wederom uit elkaar maar ik zit nog met me zoontje die nu bijna 2 word met maart.
Ineens heeft ze geen vertrouwen meer in mij en mag ik mijn zoontje alleen nog maar zien onder de voorwaarde dat ik eens in de 2 weken bij haar thuis kom waar zij dan ook is met haar nieuwe vriend die ze heeft ontmoet 2 uur nadat ik het huis uit ben gegaan zodat ik 3 uurtjes bij me zoon kan zijn.
Dit doe ik omdat ik alles voor me jochie over heb maar als ik daar dan ben maak ik me toch wel eens zorgen over haar der nieuwe vriend is een gebruiker en me ex ziet er niet goed uit het is zelfs zo dat als ik daar ben en met me zoontje speel dat zij tranen zit in te slikken en dat terwijl zij een punt achter de relatie heeft gezet.
Ik vraag me af waar dit vandaan komt ik heb sterke vermoedens dat ze heeft te kampen met borderline en een zware variant hiervan ze wilde zich in onze relatie al niet laten testen omdat wederom haar moeder dit verbood.
Niemand heeft haar ooit geholpen en alles wat ze nu heeft heeft ze dankzij mij en toch word ik volledig zwart gemaakt dit wekt hele vreemde gevoelens op ook doordat ik zie dat mijn ex niet gelukkig is en er heel slecht is gaan uitzien sinds de relatie breuk.
Hebben jullie tips om dit van me af te zetten of hoe ik hier mee om kan gaan want doordat ik met alles me tong afbijt heb ik bijna niks meer over
Mvg

Charie

Hallo,

ik heb jou pagina eens doorgenomen en het is echt wel zo. Sinds bijna 1 week geleden is het gedaan met mijn vriend waarmee ik 2 jaar en 7 maand samen was. Het is ‘onverwachts’ gekomen langs zijn kant. Het enige dat ik vroeg was tijd omdat mijn hoofd zo vol zit met alles en nog wat dat met school te maken heeft. Het is dan ook mijn laatste jaar en daar wil ik volledig voor gaan. Ik kreeg uiteraard te tijd die ik nodig had, maar uit de dingen die ik zei concludeerde hij dat het gedaan was. Dit was ik uiteraard aan het aanvechten dat het niet zo was en vertelde hem ook dat ik enkel tijd nodig had en niet het singel zijn. Hij heeft dan zijn jas genomen en is vertrokken..uit woede sloeg ik de deur toe omdat hij mij negeerde als ik zijn naam riep. Nadien bleef hij staan op de parking van de auto’s voor ons deur en riep ik dat hij beter zijn gerief kon meenemen waarop hij dan antwoorde ‘nee, want jou wil ik geen wet’, maar hij mocht dan wel beslissen om ineens het gesprek zo op die manier te verlaten. Uiteindelijk heb ik dan zijn kleren genomen, in een zak gestopt en in zijn auto gelegd.. Toen hij achteruit reed vroeg ik nog een keer om zijn raam te openen en zei ik ‘je moet niet terugkomen als je nu vertrekt’ en hij is vertrokken.. Dinsdag geloof ik heb ik dan een brief geschreven met al mijn gevoelens in.. Het was, al zeg ik het zelf, een brief waarvan ik dacht dat ik hem nooit zou kunnen schrijven. Alles was zo oprecht en eigenlijk, in mijn ogen, echte liefde waarin ik mezelf met al men gemis beschreven had qua gevoelen. Ik kreeg een sms met dat laat blijken dat het gedaan is. Als ik hem bel negeert hij mij, stuur ik een sms negeert hij mij.. Ik heb er zoveel spijt van en het doet zo’n zeer..Hij negeert mij compleet en ik ga er echt kapot aan. Mijn levenslust is weg en ik wil mezelf geen zelfmedelijden aanpraten, maar het is wel die weg op aan het gaan. De fut om iets te doen zoals jij eerder beschreef, is enorm ver te vinden.

Ken

Ondertussen ben ik al 2 x gescheiden. Telkens wanner de partner vond dat ik teveel werkte. Na de 2 de scheiding hadden we nog contact voor kort en dan ben ik inderdaad onmiddellijk beginnen sporten. Ik heb ook ondertussen 2 vrouwen gehad waar het niet zo mee klikte ( ze waren geen van beide mijn ex ) .
Na een periode van 4 maanden na scheiding berichte ze me dat ze nog iets had liggen en ik moest het komen ophalen. Heb ik ook gedaan en we zijn aan de praat geraakt met alle toenmalige positieve dingen die errond kwamen . Het duurde niet lang voor we terug samenwoonde . Dit is opnieuw uitgedraaid na een jaar op een breuk. Hels verdriet en nog steeds.
Komt er nog eens bij dat ik ” kampeer ” bij een jongere broer omdat ik nog 2 weken moet wachten voor ik in mijn appartement zit. Na onze eerste breuk heb ik echt alles geprobeerd om ze te vergeten en het lukte. Vrouwen , uitgaan , sport , alcohol , psycholoog .
Ik moet echt bekennen dat het mij het meeste geholpen heeft om een psycholoog te raadplegen . Eerst had ik een mening maar die was snel bijgedraaid. We leven in een wereld van elektronische communicatie en geen face to face en dat is wat menig mensen missen . Echt menselijk contact . Wat doe ik nu na deze breuk ? Ik geef mezelf de tijd ook al is het ni gemakkelijk. Ik zoek mensen op. Inderdaad allenstaande mensen en liefst nog die dezelfde ervaringen hebben gedeeld en tjonge dat zijn er veel . Ieder heeft zo zijn ups en downs. Zeker met deze periode . En nu is het zeker niet gemakkelijk om te gaan stappen. Financiële situatie moet het toelaten en voor veel mensen is dit niet het geval. Daarom ga ik als man tot bij de vriend(in) thuis of een wisselwerking met een flesje wijn . Gezellig keuvelen met een glaasje wijn. Praten en zelfs soms in de zetel indutten ( enkel bij vrienden die je al langer kent ).
Sport komt nog wel terug en rust ook . Eerst nu mijn eigen stekje op orde en voor al de rest heb ik nog jaren de tijd . Alleszins tot de juiste vrouw voor mij passeert . Liefde is leven en je kan je liefde aan iedereen kwijt en je kan deze ook ontvangen, zelfs zonder levenspartner.
Groeten Ken

liza

Hoi..ik heb nog nooit zo lang zoveel verdriet gehad als nu. Op een omslachtige manier heb ik na het uitgemaakt en nu 2 maanden later heeft hij een ander..net nu ik denk dat ik de grootste fout van me leven heb gemaakt van mn leven. Ik ben psygisch onder behandeling maar het helpt hier niet voor. Dit is hartverscheurend. Na 4,5 jaar zomaar beseffen dat je het verpest heb. Ik weet niet meer wat te doen, ik weet het niet meer.

ama

ik ben eerslijk gezegd kapot er van ik wil iedere seconde huilen, zij is begonnen met me te negeren tot laatst reageerde zij niet meer op mijn berichten. ik vind het erg erg ik voel me zo leeg.

A

Ik heb een korte maar heftige periode van een paar dates en voornamelijk seks gehad met een 10jaar oudere man, ik begon verliefd te worden maar hij wilde niets serieus. Ik denk nog steeds obsessief over hem soms terwijl ik weet dat hij niet te vertrouwen is en me niet kan geven waar ik naar op zoek ben. Tips? Zo veel mogelijk afleiding denk ik en op jezelf focussen.. Ik vind het lastig om in te zien en hoop soms op zijn aandacht en de high die hij me gaf

E.

Ik heb een relatie van 6 maanden achter de rug.

Eind oktober leerde ik hem kennen via een dating-app. Eigenlijk kenden we elkaar al van “zien” en zowel hij als ik bevestigden dat we elkaar – zonder elkaar te kennen – zo al aantrekkelijk vonden. We spraken al snel af en deden dit dan op regelmatige basis. Na een vierde keer kusten we en besloten we verder te gaan met elkaar.

Het begin was heel intens. Soms ging het toen een beetje te snel voor mij. Na twee maanden kwam er dan ook een eerste breuk. Tijdens een evenement waar hij deel van uitmaakte en hielp ben ik in mijn schulp gekropen en besloot ik dat het genoeg geweest was. Ik had al snel spijt van deze beslissing en wilde hem meteen terug. Hij zei me dat er iets gebroken was in zijn gevoel voor mij. Dat het niet meer ging en dat hij me niet kon geven wat ik wilde/verdiende. Ik heb drie dagen lang geprobeerd maar het had geen zin. De laatste keer dat ik hem toen zag had ik hem een brief geschreven. Nadat ik voor mezelf dan eindelijk had kunnen uitmaken dat ik hem niet meer zou contacteren kreeg ik na een dag al een sms’je. Een simpel sms’je over wat er die dag op zijn werk was gebeurd. Heel vreemd en ik heb er toen niet zoveel op gereageerd. Maar de dag erna kreeg ik eindelijk het bericht waarin stond dat hij me mist en dat hij te kort door de bocht was gegaan. Dat hij nog eens wou praten. Ik ben hier toen heel voorzichtig op ingegaan. Een week nadat de breuk was uitgesproken hebben we gepraat en is het weer goed gekomen.

Nu vier maand verder hebben we pieken en dalen gehad. De laatste maand hebben we veel ruzie en onenigheid gehad. De laatste week was dan ook heel emotioneel. We hebben een hele week gepraat en gepraat. We kwamen steeds uit op hetzelfde. Eigenlijk wilden we niet stoppen, maar ergens wisten we dat het beter was. En dan besloten we om het toch opnieuw te proberen. Maar nog geen dag later was er opnieuw ruzie, ergernis. Het enthousiasme ontbrak ook precies van zijn kant. Gisterenochtend kwam het dan weer op hetzelfde neer. Het was gedaan. En hij is verder gegaan en ik ben achter gebleven met enorm veel verdriet. Ik heb hem gisterennamiddag nog eens gezien en na een gesprek van drie uur werd het duidelijk dat het voor hem niet meer moest. Zijn besluit stond vast. We botsen te veel en onze karakters passen niet samen. Soms is graag zien niet genoeg en ik mag niet meer hopen van hem. Ik heb hem sindsdien ook niet meer gehoord. Ik heb hem nog enkele keren een bericht gestuurd en zelfs nog een brief bezorgd, maar ik krijg geen reactie.

Er zijn naast dit alles nog enkele elementen die je moet weten:
– hij is veel in het buitenland voor zijn werk – waar ik niet zo goed mee om kan
– hij is zowel zijn moeder als broer verloren en kropt alles van emoties op sindsdien. Hij praat nooit over welk gevoel dan ook. Hij heeft sinds de dood van zijn moeder, 8jaar geleden, niet meer gehuild. Tot de afgelopen week. Hij heeft gehuild voor mij en hij heeft gehuild om al wat hij nog niet verwerkt heeft. Maar nu blokt hij weer alles af.
– ik ben mijn vader verloren. Een verdriet dat ik ook nooit helemaal verwerkt heb en mijn verleden heeft er bij mij voor gezorgd dat ik niet makkelijk mensen toe laat. Ik wil wel maar ik wacht gewoon af tot alles mislukt, waardoor het uiteindelijk ook mislukt. Al is dat net hetgeen ik niet wil.
– hij is de eerste jongen waar ik deze gevoelens voor heb. Ik heb nog al verliefdheid gekend, maar ik heb nooit eerder deze intense gevoelens gehad.
– hij zegt ook dat het niet is dat hij mij niet meer graag ziet en dat hij dit ook spijtig vindt en het ook liever anders had zien lopen. Hij wil zelfs nog weten hoe het met mij gaat, maar ik wil alles of niets.

Ik ben radeloos en wil niets liever dan dat alles terug goed komt tussen ons.

Kris

hallo , iedereen ,
ik heb het zoals iedereen moeilijk hier ,
mijn relatie is na bijna 3 jaar uitgeraakt ,
ik zal even snel de situatie schetsen ,

we zijn elkaar tegen gekomen , en het klikte van het eerste moment ,
het was(is) geweldig ,
redelijk snel bij elkaar gaan wonen , ergens gaan huren ,
we hebben allebei wat vertrouwensissues laat ik het zo zeggen ,
we hebben die issues maar er werd over gepraat en soms ook ruzie over gemaakt , en dan was het goed ,
na 2 jaar relatie te hebben , waren deze issues wat minder , maar soms ging het ook de hoogte in,
maar diep van binnen wisten dat we niks verkeerd deden ( aan beide kanten ) ,
mijn vrouw, (ex vrouw ) , we waren verloofd na 3 maanden ,
had het soms moeilijk met deze issues ,en ik ook , we wouden allebei ervan af , en soms ging dat , en soms niet ,

om een lang verhaal kort te maken ,
ze heeft aan haar eigen gewerkt om minder jaloers/wantrouwen te zijn , en dat is ook een beejt gelukt , maar bij mij is het een beetje blijven hangen ,
ik deed men best om het niet te doen , en dat wist ze ook ,
nu 4 dagen geleden , had ze er genoeg van , en zei ze tegen mij , ik heb een definitief besluit genomen , ik stop ermee ,
en ze vertrok ,

nu 3 dagen later ,
had ik haar gebeld , en wat gepraat ,
ze wou alles regelen naar spullen toe , en de huurwoning ,
goed dat kan ik begrijpen ,
maar hetgeen is
we zeiden constant sgat tegen elkaar ,
en liefste ,

ik wil men ex terug ,
kan ik me mss optrekken aan de koosnaampjes ?
en haar gewoon even de rust gunnen ?

we zijn trouwens ook nog eens collegas van elkaar

ik zou het graag hebben als iemand hier iets op zei ,
dank j e

lien

ik wil mijn ex vergeten en doorgaan met mijn leven. ik wil alle herrinneringen aan hem uit mijn hoofd.

Nicky

Nooit gedacht dat ik op zo’n site zou schrijven…maar ik doe mijn best…

Ik heb 1,5 jaar een relatie gehad met een geweldige vrouw. Ze heeft veel meegemaakt voordat we elkaar kenden waaronder het overlijden van haar moeder. Toen we elkaar leerde kennen was het geweldig. Haar familie gaf aan dat ik haar weer liet stralen en ze zo positief verander was sinds we een relatie hadden.

Na al vrij snelle tijd besloten we dat ik bij haar in zou trekken. Het voelde allemaal goed en ik was overigens toch merendeels daar dan ergens anders.

We werken allebei fulltime waarin zij in het weekend vrij was. Ik was vrij op vrijdags en zondags. Zondags was dan ook de dag dat we vaak lekker weg gingen, altijd enorm gezellig tot op de laatste dag van onze relatie.

Voor zo’n 4 maand terug hebben we een heftig gesprek gehad omdat ze twijfelde. Ze irriteerde zich aan veel punten wat echt moest veranderen. Het ging daarna weer een tijdje goed en dat zei ze dan ook tegen mij. Echter ging het afgelopen weekend mis, ze wilde praten en er mee stoppen.

De reden was dat alle punten waar ze zich aan irriteerde weer terug waren gekomen. Ik kwam thuis van het werk en had nergens zin in. Ze wilde heel graag praten over hoe haar dag was maar ik ging er niet op in. Ze wilde graag dingen doen zoals een boswandeling maken, maar ook doe ketste ik af. Doordat ik nooit met haar praatte, durfde ze haar gevoelens over het overlijden van haar moeder ook niet met mij te delen. Al met al, ze zat vol van emotie.

Ik ben door deze klap heel erg goed in gaan zin dt ik mezelf niet meer was. Doordat ik geen goede gesprekken met haar had omdat ik dat simpel weg afketste, kropte ik zelf ook alles op wat me in de weg zat. Niet alleen omtrent de relatie, maar ook werk, de normale dingen, alles.

Doordat ik nu een klap ik m’n gezicht kreeg, ben ik met veel mensen gaan praten. Dat deed me zo goed en ik mekte dat de “oude ik” daardoor weer vrij kwam.

Ik ben uiteraard nog enorm gek op haar en echt tot diep verliefd. De gedachte zonder haar verder te moeten sloopt me enorm en ik kan nergens anders aan denken. Gister hebben we een gesprek gehad en heel veel gepraat. Ik heb van te voren al mijn gevoelens recht uit mijn hart in een brief geschreven en deze aan haar laten lezen. Ze was er erg verdrietig onder. Ik heb aangeven nu echt weer mezelf te zijn geworden en gezegd dat het enorm speet dat dit moest gebeuren om de “oude ik” weer naar boven te halen. Ik heb gesmeekt om kansen en haar uitgelegd dat het nu wel werkt om dat ik me zelf weer ben.

In het gesprek zag ik haar vaak nadenken over de dingen die ik zei, maar daarna schudde ze weer nee en gaf aan dat ze me geen kans meer kom geven omdat ze in haar ogen dit al had gedaan en ze alle emotie wat haar nu zo hoog zat niet kom vergeten. Ze geeft aan zelf geschrokken te zijn van hoe ver ze eigenlijk al over haar grens heen was. Ze zegt dat ik geen hoop moet hebben en zelfs op de vraag of ze nog 1% kans op dat het goed komt heeft antwoord ze “ik weet het echt niet”.

Ze geeft ook aan dat ze denkt dat ze door het stop te zetten van onze relatie ze de juiste beslissing heeft genomen. Ze houdt nog enorm van me maar valt telkens terug opdt het haar te hoog zit om het nog een kans te geven.

We hebben wel weer afgesproken om vrijdag te praten maar ik heb het idee dat ze dat meer doet zodat ik m’n hart kan luchten en zei eigenlijk al haar definitieve beslissing heeft genomen.

Ik wil zo graag nog een kans om de oude ik weer te laten zien die haar destijds weer vrolijk heeft gemaakt maar ik kom niet door haar verstand heen…

Wat moet ik nou? Is er nog een kans? Kan het zijn dat de nu nadenken en toch nog veranderd van gedachten? Moet ik haar los gaan laten of werkt dat juist averechts zodat ze me vergeet? Help!

Gister bij jet afscheid hebben we nog wel om elkaar heen gelegen en elkaar een kus gegeven, maar daarna zei ze wel gelijk weer; “ik wil niet dat je hierdoor hoop krijgt. Verwacht er niks van.”

Wat moet ik nu doen!?

Alvast bedankt voor de reactie…

Anoniem

Na een 7 jarige relatie, met veel problemen, zoals depressie, alcohol, en pillen, pogingen tot zelfdoding, en opnames, vooral de laatste twee jaar, heb ik een punt achter mijn relatie gezet, ik voelde mij erg vaak alleen met hem en zonder hem, nu lijkt het of hij de rollen omgedraait heeft, en is alweer op zoek naar een nieuwe vriendin. Ik heb het er nog steeds erg moeilijk mee, ik sta er iedere dag mee op en ga er mee naar bed, slaap slecht, ben nu veel aan het wandelen, maar verder ben ik tot niets in staat, de muren komen op mij af. Ik ben 57 jaar en op stap ga ik niet, ik weet niet hoe ik hier uit moet komen. Ik kan niet meer terug, want dan gebeurt steeds weer het zelfde, het is steeds erger geworden, men adviseerd mij om naar een dokter te gaan.

Sortje

Na een relatie van 5 jaar, die zeer onstuimig is geweest, heeft mijn Pakistaanse vriend het uitgemaakt. Het is nu 5 weken later en hij heeft al iemand anders. Het doet vreselijk pijn en ik ben ook heel boos. Ik heb alle contact verbroken maar ik kan het niet laten om bij allebei hun facebook te checken om foto’s te zien en te kijken of ze hun relatiestatus al gewijzigd hebben. Nog maar pas geleden zei hij dat hij ‘ons’ nog wel wilde maar dat we steeds weer op dezelfde ruzies uitkwamen en hij het niet meer zag zitten. Zij is overigens of ik moet zeggen: was, een vriendin van me. Ze weet dat ik nog steeds van hem hou. Ik worstel met gevoelens van ongeloof en verbijstering. Sommige dagen lukt het me om vrolijk te zijn en ze uit mijn gedachten te zetten, maar op andere dagen komt het erg op me af en ik blijf er over tobben. Je kunt me alles vertellen, niet checken, doorgaan etc……maar soms lukt dat even niet en dan vind ik mezelf ook weer een ontzettende sukkel 🙂

Sortje.

Anoniem

Goedenavond,

Mijn relatie is nu ca. 7 maanden uit echter is mijn liefdesverdriet nog steeds niet gevlogen. Is dit normaal? Op oudjaarsavond kreeg ik opeens een whatsapp van mijn ex na dat ik haar een gelukkig nieuw jaar had gewenst zonder verdere bedoelingen. Ze Appte dat ik nogsteeds een plaats heb in haar hart en dat ze de feestdagen veel aan mij heeft gedacht. Wat moet ik hier mee? Ik heb verder mijn leven gewoon opgepakt na de breuk, maar voel me vaak eenzaam en heb het gevoel dat ik niet aantrekkelijk ben. Ik hoor graag van u. Ik blijf liever anoniem.

Lisa

Na een relatie van drie jaar waarvan 1.5 jaar te hebben samen gewoond heeft mijn vriend zaterdag de relatie abrupt verbroken ik zou mijn verjaardag die avond vieren we hadden net de boodschappen binnen en tijdens het boodschappen was hij nog aanhankelijk als altijd. En toen we thuis waren boem! Mijn wereld is ingestort hij vertelde dat t voor hem niet meer werkt en dat hij de waardering en aandacht mist die hij in het begin wel heeft gevoeld. Voor mij is het niet te bevatten omdat hij met oud en nieuw nog zei dat dit ons jaar zou worden en hij nooit bij me weg zou gaan. Voor mijn verjaardag had ik zelfs nog een nachtje samen weg gekregen. En stuurde hij lieve plaatjes over dat hij zoveel van me houdt.

Ik lag op de grond te gillen en te huilen toen hij hiermee kwam en kon niet ophouden heb hem gesmeekt erover na te denken maar gisteren heeft hij officieel een punt erachter gezet. Het maakt het voor mij extra pijnlijk omdat hij zei dat hij nog zo van me houdt en ik zo’n geweldige vrouw ben en ik iemand zoveel kan geven en hij weet dat ik weer geluk vind. Dat kan ik helemaal niet horen de enige die ik wil en waar mijn hart ligt is bij hem.

Ik ben totaal gesloopt mijn wereld is ingestort sinds zaterdag ben ik vijf kilo kwijt omdat ik geen hap door mijn keel krijg.

J.

Hey hallo, ik weet niet of dit nog actief is maar hier is mijn verhaal;

Het begon allemaal met een stapavondje met oud collega’s, en daar stond hij.. Aan de bar en ik.. Ik was opslag verliefd! Ik was een jonge dame die haar mondje op de juiste plek had en precies wist wat ik wel en niet wilde.

Na een aantal dagen met veel contact lange nachten met praten en mijn verliefdheid die zo ongeveer oncontroleerbaar was geworden kwam ik erachter dat hij nog een vriendin had. Hij gaf aan dat hij me dat nog wilde vertellen en dat die ‘relatie’ niks voorstelden. Dat het leuk was in de weekenden en dat was het dan ook..

Natuurlijk geloofde ik dat..

Hij ‘verbrak’ de relatie.. Na een half jaar kreeg ik een berichtje van dat meisje. Ze zei me dat mijn vriend nog een aantal x bij haar was geweest en dat ze seks hadden gehad.. Ik was er kapot van..

Mijn vriend gaf aan dat dat niet waar was en dat ik haar moest blokkeren.. Ze was gewoon jaloers. Uiteraard deed ik dit…

Maart 2015.. Hij was een avondje aan het stappen en ik was in ons huis lekker een vrouwenfilm aan het kijken met een glas wijn. We deelde 1 ipad samen en die was gekoppeld aan zijn apple ID. Toen ik op berichten drukte stond mijn wereld stil.. Er stond een bericht in met naaktfotos en berichtjes dat hij deze dame graag wilde zien met vieze seksberichten. Ik heb hem gebeld en hij kwam thuis.

Hij zei dat iemand anders dat met zijn telefoon had verstuurd en ging slapen. Ik was er kapot van.

Ik hield (hou) zoveel van hem dat ik met hem verder wilde..

We zijn verder gegaan en het ging redelijk goed.. Mijn vertrouwen was helemaal weg en zei hem dat dat opgebouwd moest worden..

Februari 2016 (3 familievakanties en 2 eigen vakanties en ontelbaar dagjes en weekendjes weg verder)

Hij ging stappen met een vriend (onverwacht). Hij kwam laat thuis en ik was een beetje boos aangezien we dat niet hadden afgesproken en ik de hele avond al op hem wachtten… Hij zei dat hij niemand had ontmoet en dat t wel oke was..

Ik geloofde het niet en ben hem gaan controleren waar hij was.. In de weken die volgden was hij vaker weg in de avond of eerder van het werk. Op een woensdag kregen we ruzie omdat hij zei dat hij naar een oude vriend ging (ik had zijn naam in 2,5 jaar nog nooit gehoord) ik vroeg erover door en hij kon me niks over hem vertellen.. Toen ik in zijn telefoon keek zag ik dat hij niet naar die vriend zou gaan. Ik heb het hem metteen verteld..

Hij werd boos aangezien ik in zijn telefoon had gekeken en hij zei dat het een test was.. Een test of ik hem vertrouwde..

Die avond had ik een vergadering van het werk en was dus laat thuis.

Die avond ging hij weer naar haar…

Hij zei me dat hij bij zn tante was geweest en dat hij moest nadenken over zijn vertrouwen in mij..

Die week erop was hij vaak bij haar.. Maar hij zei dat hij bij zn tante was.

Uiteindelijk zei hij dat alles goed zou komen en dat hij van me hield.

(We hadden het over het kopen van een huis, kinderen en trouwen. Verder over het feit dat ik hem wilde helpen met het aflossen van zijn schuld)

Op vrijdagavond kwam hij dronken thuis en heeft me de hele nacht verteld hoeveel hij wel niet van me hield en dat hij niet zonder mij wilde leven. Zaterdag ochtend maakt hij het uit….

Mijn wereld is kapot!

Dit is nu 7 weken geleden… Hij maakte het op zaterdag uit en op dinsdag ging hij op date met de beste mevrouw van 40 jaar.

Hij woont nu bij haar in..

Ik huil mezelf elke avond in slaap, ik weet niet meer wat ik moet doen.. Ik mis hem zo erg, zelf terwijl ik weet dat hij me 2,5 jaar heeft bedonderd..

Alles herinnert mij aan hem.. Gaat dit ooit nog over??? Ik dacht echt dat we samen oud zouden worden.. Hij was zo lief voor me en een knappert..

Ik mis hem…

X J.

Riny Groot

Ik heb een tijdje geleden een Surinaamse man leren kennen, lief mooi etc. stapelverliefd ben ik op hem. Echter zijn ex wilde hem weer terug. Hij kon niet kiezen en wilde ons allebei. Ik heb de keuze gemaakt en ben vertrokken. Wat een leegte ik mis hem verschrikkelijk, wat doet het pijn.
Ik wilde mijn leven met hem delen. En nu? Ik weet het niet voel me leeg, eenzaam en verdrietig.