Wil je je Ex terug?
Geregeld ontvang ik vragen over hoe je je ex-vriend of ex-vriendin terug kunt krijgen. Deze ex-problematiek komt veel voor, zowel bij mannen als vrouwen. Liefdesverdriet kan iedereen hebben.
Het punt is dat zelfs al krijg je je ex niet terug en ga je verder met je liefdesleven, als je hem of haar niet volledig loslaat kan dat een nieuwe relatie verpesten. Waarschijnlijk staat je hoofd daar nu niet na, want je bent volledig gefocust op je ex en het terug krijgen van de relatie.
Deze website is volledig gewijd aan het verwerken van je liefdesverdriet. Toch mag het onderwerp ‘je ex terug’ niet ontbreken.
Artikelen over je ex
Ik wil de mannen en vrouwen met liefdesverdriet door de moeilijke periode na de relatiebreuk heen loodsen, zodat ze hopelijk sneller hun ex-partner kunnen loslaten. De e-mails van sommige cursisten die hun ex zijn verloren zijn werkelijk hartverscheurend en verdienen een goed antwoord.
De komende tijd schrijf ik dus af en toe over de redenen waarom je je ex-vriendin of vriend opnieuw wil versieren. Natuurlijk hoop ik op reacties. Reacties van lezers zijn waardevol en geven anderen met dezelfde problemen extra ondersteuning…
Ik hoor graag alvast hoe jij met je gevoelens voor je ex omgaat. Waarom wil je je ex-partner terug of juist niet? Ik hoor graag je ervaringen, plaats je reactie hieronder.
Ik ben mijn ex-vriendin kwijt.
Het is nu sinds 2 weken uit met mijn vriend. We hebben niet een hele lange relatie gehad, maar ik ben in die korte tijd wel heel veel van hem gaan houden, en ik mis hem echt heel erg. Hij heeft het uitgemaakt, omdat hij niet zeker wist of ik wel zijn type ben, en omdat we te snel zijn gegaan. Hij heeft voor mij een relatie van 3 jaar gehad, en hij begon zijn gevoelens voor mij te vergelijken met die voor zijn ex. Hij wil nu eerst een tijdje rust hebben om uit te vinden wat hij precies wil. Maar ik ben heel bang dat hij een ander meisje ontmoet, en dat hij mij dan vergeet. Ik wil hem echt heel graag terug, maar ik heb geen idee wat ik nu moet doen..
Het is ongeveer een maand uit met mijn ex vriend. We waren iets langer dan 2 jaar samen. We kregen op den duur veel ruzies over de stomste dingen. Dus ik zag het het wel aankomen dat het op een gegeven moment fout zou gaan. Maar ondanks die kleine ruzies was ik erg gek op hem. Afgelopen weken hebben we wel wat contact gehad omdat we dezelfde vrienden hebben en om de dingen af te handelen. Sinds het uit is trek ik veel met mijn vrienden en vriendinnen op, doe veel leuke dingen. Maar ik wil hem terug omdat ik bij hem mezelf durfde te zijn en omdat ik me heel goed voelde in de tijd dat ik bij hem was. We hadden een hele hechte band samen en deelden bijna alles met elkaar, onze diepste geheimen. Ik blijf het verlangen naar hem houden en weet gewoon niet wat ik moet doen om hem terug te kunnen krijgen en die vlam weer aan te wakkeren.
ik lig in de scheiding maar zie nu hoe mijn ex vrouw in elkaar zit en mijn gevoelens zijn nu nog sterker dan ooit de steeds aan haar ook als ik naar andere vrouwen kijk en zag en hele tijd niet hoe mooi bizonder is in alles en ik voel en weet dat ze de ware liefde van mijn leven is
hallo,mijn vriendin en ik zijn vanaf april uit elkaar,wij hebben dit samen aan tafel besproken en met kinderen erbij,en vanaf 2007 toen mijn ouders zijn gestorven en ik zelf een rug operatie heb gehad was er spanning en stress,en in 2012 ging t weer fout met mij dat ik aan me nek moesten opereren,en zit steeds te revalideren uiteraard was er wat spanning en stress bij dat gesprek van om uit elkaar te gaan,en toch hebben wij een einde eraan gezet,de eerste weken ging goed,wij praten wel veel met elkaar en app heel veel,tot op een laatste moment begin de ellende,zoals,ik bel teveel ik app teveel,en ik zit te stalken,maar ja,ik zag daar geen probleem in om te app en of te bellen,daarbij alle gesprekken en app-en kwam ik achter dat zij heel opvliegend opgefokt praat gillend en doe bijdehand en in een mum van tijd explodeer zij zomaar in onze gesprek,ik weet wel dat zij ook met haar eigen problemen zit en dat alles teveel voor haar ook wordt,ik begin me te vragen waar zit al dat uitbarsting nou aan,toch niet aan mij,eerst mag ik langs komen voor de kinderen en voor de hond wij hebben 2 kinderen,een jongen van 19 jaar,en een meisje van 15 jaar,en ineens mag ik niet meer komen het is te begrijpen als t uit is is t uit,dus wil zij mij voorlopig niet zien,het ging tot zover goed met ons,dan begin alle ellende,ik zie en spreek haar niet omdat er problemen zijn gekomen,tot bij aangifte toe en mag niet meer contact nemen met haar,en alles is in een week de tijd gebeurt en verandert,nu zien en heeft geen contact met elkaar,via via krijg ik wel te horen dat zij veel om mij geeft en denkt,en kan niet zonder mij,en dat probleem heb ik ook,is wel te accepteren dat wij uit elkaar zijn maar dat loslaten is een groot probleem,aan die andere kant zou ik niet graag willen om van elkaar te gaan,en toch is wel gebeurt,en zou graag willen dat wij weer bij elkaar komt,is inmiddels begin mei en is nog vers en ik denkt elke dag hoe ik alles op moet pakken om verder te gaan,aan die andere kant denk ik ook veel aan van,ik zou graag willen dat wij weer normaal met elkaar kunnen praten en communiceren,omdat onze relatie is een langdurige relatie geweest van 25 jaar,en zoiets is niet zomaar achter de rug,mijn vraag is,.”wat moet ik doen”,.ik wil verder met haar,en zou graag weer bij elkaar willen zijn,maar met een andere begin,geeft mij een goed raad zodra ik een oplossing hier kan vinden,.omdat ik hou zoveel van deze vrouw altijd geweest en alleen door onbegrip en ruzie zijn wij uit elkaar gegaan,please ,”help”,..grtjes,BERTO,..
Hoi Victor,
Twee weken geleden heb ik het uitgemaakt met mijn vriend, waar ik bijna twee jaareen relatie mee had. Kan je nagaan, ex vind ik een moeilijk woord,dus dat gebruik ik liever (nog) niet.
Ik was boos, maar het was een weloverwogen besluit geweest. Voor de zoveelste keer dat weekend voelde ik me namelijk totaal miskend in mijn gevoelens,niet gezien, niet gehoord..bijna onzichtbaar. Hij behandelde me zo respectvol/lief, is betrouwbaar en we deden veel leuke dingen samen en hadden lol.
En vooral het respect en de betrouwbaarheid zijn aspecten, die ik in mijn laatste langdurige relaties TOTAAL niet heb gekend. Hierin ben ik eerst vopgehemeld,daarna vernederd, mishandeld en bedrogen.
Maar bij hem was het anders..We waren maatjes en daarom mis ik hem vreselijk. Door het gemis en door het feit dat hij de eerste grote liefde is in mijn leven, ga ik enorm twijfelen.
Toch moet ik eerlijk zijn.. In een relatie vind ik het erg belangrijk te kunnen praten en dat was wat ik miste.Geestelijke intimiteit. Oogcontact,knuffels,troost. Toen mijn moeder kanker kreeg, toen ik een nieuwe baan kreeg,toen ik ruzie had met een vriendin of verdriet had van iets anders wist hij me niet te troosten. Daarnaast vond hij heterg moeilijk om met mij af te stemmen om leuke dingen te doen met zijn dochters, samen of tijdens feestjes negeerde hij me. Ik zag dat hij zich hier niet bewust van was en heb vaak met hem willen praten,maardat ging geheelmoeizaam.Of hij liep weg en liet mij achter met een rotgevoel om na twee dagen erover te praten en in dat gesprek verdedigde hij zich dan en was dus nooit echtbereidwillig aan zijn gedrag te werken. Dit gaf mij het gevoel dat ik me niet zo moest aanstellen of dat hij niet wilde veranderen en het schepte meer afstand dan daarvoor.
Dit gold voor elke aanpak die ik heb geprobeerd! ( een brief, een positieve invalshoek over onze overeenkomsten of wat dan ook)
Wij komen beiden van ver, zijn afgekickt van een verslaving, dat schepte een sterke band. Nu moesten we dealen met onze onderligende emoties en ik heb het idee dat dit laatste juist zolastig is voor ons omdat we er beiden zo verschilend mee omgaan. Hij wilde nooit praten over zijn verleden. Ik wel. Dolgraag wilde ik die verbinding aangaan en ben ervan overtuigd dat ik, als we dit haden kunnen overwinnen samen, we ook zouden samenwonen en kinderen zouden krijgen.
Maar ik wilde die reddersrol niet meer op me nemen, psycholoog spelen,nog geduldiger zijn,mijn eigen behoeften blijven verzetten en me aanpassen.. ik wilde niet degene zijn die steeds initiatief neemt om erachter te komen dat ik aan een halfdood paard trek en hij niet die diepgang ingaat.
Ik voelde me kwetsbaarder en leger worden en hij deed botter en egoistischer of juist onverschilliger.. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik hém niet kon helpen,maar legde de verantwoordelijkheid bij hem. En die verantwoordelijkheid nam hij niet.
Ik hoop dat ik een beetje heldere brief heb geschreven, voel me alles behalve dat. Mis mijn maatje zo. Hoop dat ik de juiste keus heb gemaakt.. Misschien kan je me helpen?
Groetjes,
Chandra
Na 6 jaar ( niet altijd even makkelijk) is hij verliefd op een ander. Zij weet nog van niets. Mijn wereld is gevoelsmatig voor mij ingestort.
Sinds het nieuws ( 4 dgn geleden) functioneer ik niet op mijn werk, slaap en eet bijna niet.
Dit had ik niet zien aankomen. Achteraf vallen puzzelstukjes op zijn plek.
Ondanks een eerdere scheiding, is mijn verdriet verschrikkelijk groot.
Ik ben niet boos op hem, maar wel ontzettend teleurgesteld en verdrietig.
Met mijn hele hart zeg ik ja op de vraag of ik hem terug wil. Mijn verstand zegt dat ik goed moet nadenken of dat zinnig is.
Ik heb ervoor gekozen om geen enkel contact met hem te hebben. Dit geeft ons beide de ruimte om te rouwen en na te denken over de situatie.
Ik had 2,5 jaar met een super leuke jongen.
Zijn beste vriend vond mij ook heel erg leuk, dat vond ik heel schattig dus ik deed mee.
Toen hadden we tegen een andere vriend van ons verteld dat wij elkaar leuk vonden maar hij vertelde het tegen mijn vriendje.
Ik had het uitgemaakt met me vriendje.
Maar toen zei de beste vriend dus dat hij het uit ging maken omdat iedereen om ging zeiken dat ik met zijn beste vriend had.
Hij zij in de zomervakantie kunnen we elkaar weer vragen, maar nu is die beste vriend op mijn beste vriendin en nog wat andere verlieft.
Ik heb dus een relatie staan verneuken aan hem voor niks!
Hoe krijg ik hem terug?
Als ik mijn verhaal schrijf krijg ik dan reactie terug?
Ja Gwen, ik reageer!
Het is sinds 23 juli uit met mijn vriend waar ik een lat relatie mee had van 7 jaar was 10 maand er oor ook al uit geweest hij gaf als reden om dat ik te veel drink dit de ik al heel de tijd 1 ste 5 jaar niks van gezegd maar dan na 6 jaar kon hij niet meer verdragen soms ging ik ook door lint met de alchol had het niet altijd onder control kon hiet niet aan doen was plots heb hem gezegd dat ik mijn best ging doen maar ik niet kon beloven dat het niet meer ging gebeuren en die avond 23 7 iedereenhad te veel gedronken maar hij maakte het uit de volgende morgend nog 3 x gaan praten maar hij zei komt nooit meer goed nu denk ik dag en nacht alleen aan hem verschrikkelijk gevoel zijn Fam kinderen kleinkinderen vrienden vinden het allemaal erg hij zei wel tuurlijk was er nog heel veel goed in de relatie maar de irritatie hadden de boven hand en dan moet ik beslissen van te stoppen kom dit nog terug goed ik hou niet meer van het leven zo
Hoi victor,
Het is nu bijna twee maanden uit met mijn ex en wij hadden een relatie van twee jaar.
Wij waren hele goede vrienden voor we een relatie kregen dat betekend dat ik sowieso al veel herinneringen met haar heb.
Het ging altijd goed tot de laatste paar maanden. Ik maakte vaak ruzie om kleine dingen en was er niet voor haar als ze me nodig had. Ik had geen zin om haar op te halen enz.
Een dag was haar familielid overleden en ik had haar nog geen eens gecondoleerd gezegd.
Die avond had ze het uitgemaakt.
Ik heb toen pas beseft hoe slecht ik ben geweest en hoe goed zij voor mij was en wat ze heeft moeten doorstaan.
Ik heb veel gehuild en ze zag ook dat het super slecht met me ging. Ze zei dat ik zelf bij moest komen.
Ik heb tot nu nog steeds hoop om haar terug te krijgen.
De eerste twee weken wilde ze geen contact, daarna stuurde ze een bericht dat als er iets is dat ik gewoon contact op kon nemen.
Ik heb haar al drie keer verwezen naar alle herinneringen en de foto´s laten zien en dat liet haar doen huilen.
Maar ik zei nu wil ik ook geen contact meer nadat ik dat deed. Natuurlijk wilde ik dat juist wel.
En toen zei ze je hebt alles verpest, ik had nog hoop etc.
Dan vroeg ik haar de volgende dag wat ze bedoelde en dan zei ze ik herinner me niet dat ik zo iets heb gezegd of ik heb geen idee wat ik bedoelde.
Dan zei ze duidelijk we kunnen vrienden zijn maar geen relatie. Ze spreekt haarzelf dus steeds tegen.
Toch heeft dit me hoop gegeven.
Ik weet wat ik verkeerd heb gedaan (denk ik).
Ik ben van plan op valentijnsdag haar een bericht te sturen met alle foto’s en herinneringen. Dat zal haar dan vast weer aan het huilen maken.
Maar dit keer zeg ik dat ik haar terug wil op het einde.
Zou ze er dan mee akkoord gaan? Aangezien ze steeds zo reageerde als ik haar aan ons verleden herinnerde.
En ik vroeg me ook af wat ik dan in de tussentijd zou kunnen doen tot valentijnsdag.
Zelf geen contact opnemen?
Niet blij reageren als ze iets zegt?
Een klein kadotje geven wat ze echt erg waardeerd (als vrienden)
Laten zien hoe goed het met me gaat
Zeggen ook geen relatie te willen?
Ik zou hier graag antwoord op ontvangen mvg, saad
kijk ik ben 3 jaar de maitresse geweest van een hooggeplaatst iemand. Hij is altijd goed voor me geweest en hoewel we 15 jaar schillen(ik ben jonger) was hij bij mij echt zichzelf. Hij is een prachtig persoon maar zoveel keer heeft hij me beloofd naar mij te komen en telkens vindt hij de moed niet. 2 dagen geleden zijn we voor de 100 ste keer uit elkaar gegaan maar zelfs nu blijf ik hopen dat hij als ik maar sterk genoeg ben hij terugkomt. Liefdesverdiet is het ergste wat er is en ik worstel er nu al zolang mee dat ik verplicht ben aan mezelf om mijn leven terug in eigen handen te nemen. Ik ga proberen van de tips die ik hier krijg, toe te passen. Hoe verkom ik dat ik hem steeds wil bellen en / of smsen? Ik heb soms echt paniekaanvallen. Wat doe ik bij een paniekaanval? Hoe hou ik mezelf constructief bezig?
Het is pas gedaan, net geen jaar gehaald. Ik mis hem zo en zou zo graag een teken van hem krijgen dat alles goed komt. Hij ziet me meer als een gewone vriendin als dan zijn verliefde vriendin. Er is nooit iets misgelopen tussen ons. En van de ene op de andere dag is gedaan. Kan ik zijn vlammetje terug aan wakkeren om terug bij mij te komen? Dat hij inziet dat hij een verkeerde keus heeft gemaakt. Niemand heeft het echter zien aankomen. Dat laat een groot vraagteken achter, niet alleen bij mij, maar bij alle mensen rondom ons. Er is wel een kans dat ik hem kan blijven zien, onder andere in onze vriendenkring.
Is er een hoop dat het toch goed kan komen? Wat kan ik hiervoor doen?
Hoi hoi,
Helaas heeft mijn liefde het ook uit gemaakt.
Ik zag hem staan en toen wist ik gelijk dat dit een hele bijzondere man is.
Vanaf de 2e date kwam hij met een diagnose op de proppen en ik moest me maar eens gaan inlezen.
Om er achter komen of ik hier mee om kan gaan.
Nou voor mij was dit “ongemak” geen probleem.
Ik laat me hierdoor niet afschrikken.
We zijn toen verder een relatie met elkaar aangegaan.
Hebben maar weinig woorden gehad en alles was bespreekbaar en kregen het gevoel sterke samen te worden.
Alleen een ding staat ons geluk in de weg…
Het ongemak….
Bij hem speelde dit een grote rol en de gedachten dat hij mij zou kunnen besmetten maakt hem bang en onzeker.
Ik neem die gok omdat ik in onze liefde geloof.
Helaas blijft het “ongemak”de kop opsteken en zorgt er voor dat M steeds verder met zichzelf in de knoop zit.
Ik geloof nog steeds doordat hij de juiste hulp krijgt dit goed gaat komen en onze liefde voor elkaar dit overwint.
Hij ziet dit nu niet en heeft mij gevraagd hem los te laten.
Wat is dat moeilijk!
Zo’n mooi, eerlijk, warm en oprecht persoon.
Uit liefde maakt hij het uit omdat hij zich te min voelt en mij niet wilt besmetten.
Hij zegt dat hij een andere M is dan voor de diagnose, die M ken en ik niet.
De M die ik wel ken is super.
Ik wil hem niet laten gaan en dat weet hij.
Ik moet hem laten gaan omdat hij rust verdiend en met zichzelf aan de gang kan gaan.
Ik heb hem gesmeekt om de strijd samen aan te gaan maar dat kan hij niet.
Dus hoop ik echt met heel mijn hart dat hij zichzelf snel terug vind en dat de liefde er dan nog voor elkaar is.
Tja en hoe moet je hier dan me omgaan?
Vrienden van ons denken dat wij weer samen komen omdat het allemaal zo klopte op dat ene “ongemak”na.
Er is nog wel contact tussen ons en nog steeds geen ruzie of verwijten naar elkaar alleen de pijn om elkaar los te moeten laten gaan.
Heeft iemand een soort gelijke situatie meegemaakt of tips?
Groetjes Eefje
Hallo,
Mijn ex (21jaar) en ik (22jaar) waren 4 jaar samen. We zijn samen volwassen geworden maar op en dag zegt zij tegen mij het ga nie meer. Maar ik wil wel vrienden blijven. Dat waren we dan 1 week weinig contact 1 week meer contact dan weer en week weinig contact dan 1 week veel contact dan 1 week waar we elkaar zagen en dan 1 week super veel contact via snap chat en telefoon en sms’jes ze zegde me dat ze blei is hoe ik nu geworden ben super goed mijn best doe en dat ik er weer goed uitzie en al die dingen tot vrijdag 3 uur ging ze weg ik weet niet naar waar maar ze zegde me als ik thuis ben bel ik jouw maar het wert 6 uur 12 uur geen sms’je of niets ik belde haar de volgende dag ze zegde dat ze in de winkel was en dan smste ze ook weer niet meer en zondag belde ik ze weer en pakte en andere gast op :O en die gast zegt dat ik haar moet gerust laten. Dat heb ik dan gedaan maar ik liep wel verdrietig maar mijn schoon zus had haar en sms gestuur wat ik niet wist redelijk erg denk ik maar mijn ex stuurde zondag nacht 23.46uur en sms je wist toch gewoon vrienden. En dan donderdag verwijdert ze mijn Facebook maar niet geblokkeerd en al onze foto’s weg en iedereen van mijn familie ook verwijderd. Waar mijn andere schoon zus ook achter mijn rug en erge sms stuurde maar ik heb dan naar mijn ex en sms gestuurd dat ik me schaam en dat ik spijt heb van wat mijn schoonzuster gestuurd hebben en dat ik blei ben met haar nieuwe relatie. Maar nu maandag 1 week later stuurde ze mij en Facebook bericht kan ik achter mijn spullen komen. Ik heb ja gezecht dus komt ze nu vrijdag met haar nieuw lief om haar spullen.
Maar mijn ex haar nieuw lief is 19 jaar en heeft en kapsel wat zij nooit mooi vond bij mij en die gast drinkt en gaat uit met andere vrouwen wat mijn ex tegen is is alcohol en ze is jaloers.
En nu heb ik berichtjes gelezen van mijn ex naar andere mannen ik mis liefde en knuffels enz…
Kan ik mijn ex terug krijgen? Zo ja hoe moet ik dit dan doen kunt u me mailen aub
Vriendelijk dank
Ik heb zelf geen verhaal over dit onderwerp, maar ik verzamel wel verhalen voor oa televisieprogramma’s. Dit doe ik met mijn bedrijf Story Supply http://www.storysupply.nl Op dit moment ben ik op zoek naar vrijgezellen die weer in contact willen komen met hun ex/jeugdliefde. Zie hieronder de oproep:
Op Facebook heb je het al voorbij zien komen je oude liefde is weer vrijgezel. Nu je zelf ook weer single bent zou je best een keer herinneringen willen ophalen en opnieuw op date.
Maar die eerste stap durf je niet te zetten. Meld je aan voor een nieuw televisieprogramma van de NPO, van de makers van “ het mooiste meisje van de klas”. Mail naar info@storysupply.nl
Hallo,
Eergisteren heeft mijn vriend (23) een punt gezet achter onze relatie. We waren net geen 2 jaar samen. Hij zei me nog graag te zien maar niet meer tegen mijn jaloezie kan. Tot over een jaar zaten we samen in de klas. Waar we elkaar dus praktisch dagelijks zagen. Alles ging goed en we deden veel dingen samen. Dit schooljaar zaten we echter niet meer samen in de klas. Hij zat in zijn laatste jaar en ik moest nog vakken afleggen van het voorlaatste jaar. In januari dit jaar begon hij met stage lopen. Een drukke periode dus. Op vrijdag vond hij het dan leuk op met vrienden af te spreken op cafe. Hij vroeg telkens of ik meeging maar ik vond dit te ver om na een lange lesdag nog naartoe te rijden. We woonden ongeveer een uur uit elkaar en ze spreken ergens af in het midden. Op een van de meisjes uit het vriendengroepje ben ik ook wel jaloers. Ook omdat hij goed met haar overweg kan. En met die jaloezie kan hij niet om. In het begin van de stageperiode ging hij nog niet elke vrijdag weg. Maar hoe meer ik weigerde om mee te gaan, ging hij vaker. Hierdoor kregen we regelmatig kleine ruzietjes. Hij ervaarde dit als echt dieptepunten terwijl ik dat niet zo zag. Een kleine maand geleden zijn we samen met heel deze vriendengroep op vakantie gegaan. De dingen die we daar deden vond ik leuk maar ik merkte al snel dat dat hun band onderling beter is. Omdat ze elkaar dus wekelijks zagen. Op vakantie heb ik me dan vaak afstandelijk opgesteld. En ook jaloers ten opzichte van dat meisje. Helemaal onterecht trouwens. Gisteren heb ik hem een brief geschreven met al onze super momenten samen maar ook mijn fouten toegegeven. Ik vind dat hij me veel vroeger had moeten vertellen dat hij niet tegen mijn jaloezie kon. Ik dke brkef heb ik mijn uiterste best gedaan om hem te overtuigen het nog een kans te geven. Dat ik mijn best zou doen aan mijn jaloezie te werken en mee te gaan op vrijdagavond. Hierop kreeg ik het antwoord dat hij het niet meer kon. Er teveel dieptepunten waren en ik teveel kansen heb laten schieten. Hij schreef dat ik niet kan en mag veranderen voor hem. Maar dat misschien onze paden weer kruisen, dat hij het op deze manier niet kan.
Ik ben er kapot van.
Hopend op antwoord
Bloempje
Mijn naam is karen. Ik heb gisteren de relatie tussen mij en de man die ik van dag 1 tot vandaag graag zie en die tevens de papa van mijn laatstgeboren dochtertje is, verbroken. Er was een, voor mij, tekort aan affectie en emotionele verbondenheid, eigenlijk ook al van dag 1. Mijn hoop en verwachtingen waren groot. Hij heeft meer dan voldoende aan de wetenschap dat ik er Ben/was. Ik denk dat ik minstens 1x per maand vertelde van mijn vrees dat ik dit niet vol kon houden. Ik wil niet terug naar daar maar ik wil ook niet verder naar ergens anders. Ik rouw niet echt om een persoon of om een verloren relatie, maar Om een situatie die ik ook echt achter me wil later. Het moeilijkste vind ik dat mijn ex een deel is dat ik graag zou meenemen naar een nieuwe gezondere situatie. Is dit eigenlijk Nog steeds die hoop en verwachting waar ik al over sprak? Is het die hoop, die verwachtingen naar mijn ex toe die ik samen met mijn ex moet achterlaten om terug gezond te gaan leven?
Ik heb het verpest.
Ik heb hem constant gesmst, gebeld na hij de relatie verbrak.
S’ nachts dronken aan zijn deur gestaan.
En nu heeft hij een ander denk ik.
En het is nig sterker dzn mezelf van hem elke keer te sms’en, bellen, lastig te vallen..